Φωτογραφία ανάρτησης: Σκραμπλ με σημαία | © Shutterstock
Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον τη σημερινή τριάδα γιατί ήταν στη δημόσια εκπομπή. Στη συνέχεια, όμως, αμέσως και παράλληλα με τις δηλώσεις των τριών εκπροσώπων των κομμάτων, έπρεπε να ξαναπατήσω τα πλήκτρα — ο τρόπος μου να επεξεργάζομαι νοερά το όλο θέμα.
Περιεχόμενα
σοσιαλισμός
Ακόμη και ένας δημοκρατικός σοσιαλισμός, δηλαδή αυτός που δεν θέλει να καταργήσει την οικονομία της αγοράς και τη δημοκρατία με επαναστατικό τρόπο, πρέπει πάντα να αναρωτιέται εάν και πόσο στέκεται ακόμα στην ελεύθερη δημοκρατική βασική τάξη μας.
Η σοσιαλδημοκρατία - αρχικά μια αντίληψη - δεν έχει καταφέρει ακόμη να αποστασιοποιηθεί πλήρως από τον σοσιαλισμό. Αντίθετα, συνεχίζουν να φλυαρούν για σοσιαλιστικούς συνασπισμούς.
Αριστερά και πράσινα κόμματα είναι λίγο πιο ξεκάθαρα και ζητούν επανειλημμένα, λίγο-πολύ, την πλήρη αφαίρεση του δικαιώματος των πολιτών. Είτε για «κοινωνικούς» είτε για «οικολογικούς» λόγους, αλλά πάντα με κίνητρο τον ολοκληρωτισμό.
συντηρητισμός
Μια πολιτική κατεύθυνση που, ενδιαφέροντα, δεν υπάρχει πλέον εδώ, αφού τα κόμματα της Ένωσης ήταν στην πραγματικότητα απλώς μια αστική εναλλακτική στη σοσιαλδημοκρατία από την αρχή, είτε «χριστιανική» ή «κοινωνική», και ισχυρίζονται ότι είναι εντελώς στο έδαφος για να σταθούν στο πλευρό τους. η ελεύθερη δημοκρατική βασική τάξη μας. Δυστυχώς, από την αρχή, αυτός ο ισχυρισμός ματαιώθηκε επανειλημμένα από μέλη του «Εθνικοσοσιαλιστικού» κόμματος, που τακτικά διακωμωδούσαν για δεξιούς εθνικούς συνασπισμούς.
κοινός
Όλα αυτά τα κόμματα, ίσως με εξαίρεση τους Πράσινους, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, δηλαδή ότι επισήμως θέλουν να αγωνιστούν και να προστατεύσουν την ευημερία όλων των πολιτών, είτε για κοινωνικούς είτε για χριστιανικούς λόγους. Οικοδομούν την πολιτική τους ύπαρξη ακριβώς πάνω σε αυτή την υπόσχεση «ευημερίας για όλους».
Όπως όλοι πρέπει να αναγνωρίσουμε, αυτά τα κόμματα ιδιαίτερα δεν μπορούν να εκπληρώσουν αυτήν την υπόσχεση.
φιλελευθερισμός
Δυστυχώς, μια πολιτική κατεύθυνση που, όπως ο συντηρητισμός, δεν υπάρχει πια εδώ. Πριν από δεκαετίες, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, που ισχυρίζονται επανειλημμένα ότι εκπροσωπούν τον φιλελευθερισμό, δεσμεύτηκαν στην κοινωνική οικονομία της αγοράς σε αντάλλαγμα με τα παραπάνω κόμματα και ρεύματα — και πολύ σωστά.
Εξακολουθούν όμως να είναι οι Ελεύθεροι Δημοκράτες που επιμένουν ότι εμείς οι πολίτες δεν πρέπει να είμαστε εντελώς ανίκανοι και επίσης θέλουν να δώσουν στην αγορά περιθώριο να αναπνεύσει.
Ίσως, ή και πολύ πιθανό, ο μόνος τρόπος για να γίνουν πραγματικότητα οι υποσχέσεις των άλλων κομμάτων για «ευημερία για όλους».
Mainstream
Όπως ήταν αναμενόμενο, ταίριαξε πολύ καλά στο Triell ότι οι τρεις εκπρόσωποι των κομμάτων που παρουσιάστηκαν προέρχονταν όλοι από το εκτεταμένο «σοσιαλδημοκρατικό περιβάλλον». στην πραγματικότητα ένα τριμερές κόμμα ενότητας — το SuperGroKo.
Ας ελπίσουμε ότι και οι τρεις εκπρόσωποι των κομμάτων θα συνεχίσουν να κρατούν υπό έλεγχο το αριστερό και το δεξί περιθώριο — για το καλό της δημοκρατίας μας.
βιωσιμότητα
Ωστόσο, θα επιτύχουμε πολιτική πρόοδο μόνο εάν δοθεί η ευκαιρία στα δύο βασικά πολιτικά ρεύματα, δηλαδή στον συντηρητισμό αφενός και στον φιλελευθερισμό αφετέρου, να ξανατριβούν μεταξύ τους. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η μονομαχία θα ήταν πιο ενδιαφέρουσα και σίγουρα πιο παραγωγική.
εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη
Η εμπιστοσύνη έρχεται μέσα από τις πράξεις και όχι από τα λόγια! Και αν η πανδημία του COVID-19 μας έδειξε κάτι, είναι ότι η αλληλεγγύη είναι απλώς μια όμορφη λέξη.
«ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ν. Διαμάχη συμφερόντων που μεταμφιέζεται σε διαγωνισμό αρχών. Η διεξαγωγή δημοσίων υποθέσεων για ιδιωτικό όφελος».
Ambrose Bierce, The Devil's Dictionary (2020 [1911])
