3.1.02023

Φωτογραφία ανάρτησης: Σύμπαν | © Gerd Altmann από την Pixabay 

λιπαρότητα

Πριν από χρόνια επέστησα την προσοχή στο γεγονός ότι όχι μόνο όλα τα κρατικά κοινοβούλια είναι πολύ μεγάλα, αλλά και η γερμανική Bundestag. Αυτό επιβεβαιώθηκε επίσης από το ανώτατο γερμανικό δικαστήριο και, επιπλέον, αποδείχθηκε ξεκάθαρα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι είναι επίσης δυνατό να γίνει μερικά μεγέθη μικρότερα.

Τον Μάρτιο του 2018 ξαναβρέθηκα στο Φθινόπωρο 1996 υπενθύμισε την εποχή που η Bundestag αποφάσισε να σταματήσει την περαιτέρω πάχυνση του εθνικού κοινοβουλίου. Έκτοτε, όλοι οι ενδιαφερόμενοι έκαναν μόνο εικασίες για το πότε θα ξεπεραστεί το όριο των 1 MP.

Και μόλις ξαναγίνει θέμα ότι έχουμε πάρα πολλούς «παράνομους» βουλευτές (που δεν προβλέπει ο νόμος) στα κοινοβούλια, και υπάρχουν επίσης πολλοί βουλευτές που έχουν ψηφίσει που συνεχίζουν να εργάζονται στην Bundestag δίπλα σε αμέτρητους λομπίστες και βοηθούς κομμάτων Ένας επαγγελματίας πολιτικός υπόσχεται ότι τουλάχιστον ο σημερινός μέγιστος αριθμός βουλευτών θα πρέπει να επιτευχθεί ξανά σύντομα. Μετά από αυτό, τα αντίστοιχα κόμματα αλληλοκατηγορούνται για λίγες μέρες και είναι και πάλι εκτός τραπεζιού.

Γεγονός είναι ότι η γερμανική Bundestag εξασφαλίζει πλέον περισσότερα λαϊκά εισοδήματα από το Εθνικό Λαϊκό Κογκρέσο στο Πεκίνο με τα 2 μέλη του. Είναι επίσης γεγονός ότι πλέον η καγκελαρία επεκτείνεται περαιτέρω, κάνοντας ακόμη και τον Λευκό Οίκο στην Ουάσιγκτον να φαίνεται πολύ μικρός.

Όσο οι επαγγελματίες πολιτικοί μας αφήνουν να πιστεύουμε ότι εμείς τα 80 εκατομμύρια Γερμανοί είμαστε πάνω από 1,3 δισεκατομμύρια Κινέζοι και ακόμη πιο σημαντικοί από 270 εκατομμύρια Αμερικανοί, θα δούμε κρυφά μια περαιτέρω πάχυνση των κοινοβουλίων μας ως αιτία της «παγκόσμιας κυριαρχίας μας» και θα συνεχίσουμε να καλωσορίσω.

Κανείς δεν ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι έχουμε υπονομεύσει εδώ και καιρό το κράτος δικαίου και οι επαγγελματίες πολιτικοί μας θα συνεχίσουν να λύνουν αυτό το πρόβλημα.

Και έτσι η σημερινή έκθεση του Tagesschau είναι ότι ο Πρόεδρος της Bundestag Baerbel Bas γίνεται σιγά σιγά ανυπόμονος, μόνο για το συνηθισμένο και ασήμαντο τρέξιμο σόου. Σήμερα αναφέρεται ως εξής: «Σίγουρα θα το πιέσω. Ένα προσχέδιο πρέπει να πάει στο κοινοβούλιο στις αρχές του έτους, έτσι τις επόμενες ημέρες».

Ωστόσο, ένα αντίστοιχο σχέδιο νόμου είναι ακόμη πολύ μακριά και υποθέτω ότι η επερχόμενη γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή θα σπάσει επιτέλους το όριο των 1 βουλευτών, όπως έχει σπάσει εδώ και πολύ καιρό το όριο των 000 υπαλλήλων. Και θα ακολουθήσουν τα πολιτειακά κοινοβούλια, όπως αποφάσισε πρόσφατα το πολιτειακό κοινοβούλιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης.

Το συμπέρασμά μου από το 2018: δεν χρειάζεται να κρίνετε τους βουλευτές σας από τα λόγια τους, αλλά από τις πράξεις τους!

σκουπίδια

Σήμερα μπορούμε να διαβάσουμε στο Heilbronner Voice (03.01.2023 Ιανουαρίου 21: XNUMX) ότι το Δημοτικό Συμβούλιο Άλμπρεχτ Μαρκς εν τω μεταξύ κάνει λόγο για «οργανωμένη ρύπανση» της πόλης μας. Και ακόμη και η πόλη του Heilbronn προφανώς παραπονιέται για ένα «φθίνον ηθικό καθαριότητας». Σιγά-σιγά και άλλοι άνθρωποι από το Χάιλμπρον συνειδητοποιούν ότι η πόλη μας έχει τεράστια προβλήματα. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή η λεγόμενη «οργανωμένη ρίψη σκουπιδιών» είναι μια από τις συνέπειες αυτού και με αυτή την έννοια θα μπορούσα να ζήσω με τον όρο «οργανωμένη» σε κάποιο βαθμό.

Διότι εκτός από μια διοικητική αστοχία, δηλαδή την έλλειψη ή ανεπαρκή έλεγχο, είναι και τα μορφωτικά ελλείμματα πολλών συμπολιτών μας, τα οποία επανειλημμένα επισημαίνω, που οδηγούν σε τέτοια χάλια και τελικά στην κατάρρευση της πόλης μας.

Θεωρώ υπεύθυνο για αυτό το κοινωνικό μας κράτος, το οποίο είτε είναι μια μη λειτουργική χίμαιρα ιδεολόγων, είτε έχει εν τω μεταξύ καταληφθεί από παντελώς ανίκανους προς εγκληματίες συμπολίτες μας και τώρα αργά αλλά σταθερά καταστρέφει κράτος και κοινωνία εκ των έσω.

Μαύρη τρύπα

Οι άνθρωποι στο Heilbronn αρχίζουν σιγά σιγά να κάνουν τις σωστές ερωτήσεις. Και έτσι, είμαι στην ευχάριστη θέση να διαβάσω σήμερα με τη φωνή του Heilbronn ότι πρόσφατα υπήρξαν συμπολίτες και δημοσιογράφοι από το εξωτερικό που τώρα προσπαθούν να ρίξουν λίγο φως στο αλσύλλιο του Heilbronn. Πριν από χρόνια, οι ειδικοί από το εξωτερικό το ονόμαζαν απλώς «Deutschland AG» και σήμερα μάλλον οι ίδιες οικογένειες βγάζουν ανόητα και ανόητα χρήματα.

Και έτσι ήταν οι μάταιες προσπάθειες του Gesine Enwaldt, για να μάθετε λίγα περισσότερα για τις επιχειρηματικές πρακτικές του νεότερου επίτιμου πολίτη μας στο Heilbronn, ήδη ένα σύντομο θέμα εδώ στο ιστολόγιο. Επίσης Μαξ Κρονμίλερ από το Lehrensteinsfeld έχει αναλάβει αυτό το θέμα, και Κρίστοφερ Ντονάουερ κατέγραψε αυτές τις εξίσου μάταιες προσπάθειες για την επίτευξη διαφάνειας — παρεμπιπτόντως, μια απαραίτητη βάση οποιασδήποτε λειτουργικής δημοκρατίας — στη σελίδα 2 του σημερινού τεύχους του Voice.

Όλοι γνωρίζουμε τις απαντήσεις, γιατί κανείς δεν γίνεται δισεκατομμυριούχος επειδή κάνει καλό ή βοηθάει άλλους ανθρώπους. Επιπλέον, ακόμα κι αν ένας άνθρωπος μπορούσε να βρει τα δικά του επιτεύγματα και εφευρέσεις, πρέπει να συνεχίσει τη δική του επιχείρηση πολύ αδίστακτα και πάντα να φροντίζει να μην εκμεταλλευτεί κανείς άλλος αυτά τα εγχειρήματα. Κατά τη γνώμη μου, αυτό είναι επίσης εντάξει, εφόσον το κράτος διασφαλίζει με κανόνες ότι τα κέρδη που πραγματοποιούνται φορολογούνται και επομένως το ίδιο το κράτος και, στο πλαίσιο μιας ρυθμισμένης αναδιανομής, ωφελούνται και πολλοί άλλοι πολίτες.

Στη Γερμανία έχουμε αναπτύξει ένα άλλο μοντέλο, την Deutschland AG, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα μια πολύ αδιαφανή συνεργασία μεταξύ του κράτους και πολύ ιδιαίτερων οικογενειών. Και αυτή η Germany AG αντιμετώπισε και έχει αντιρρήσεις από άλλες χώρες, επειδή αυτές οι χώρες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι γερμανικές εταιρείες απολαμβάνουν αθέμιτα πλεονεκτήματα σε ανταγωνισμό με άλλες εταιρείες. Και ακόμη και τότε, ζητήθηκε περισσότερη διαφάνεια από όλες τις πλευρές - κάτι που με τα χρόνια οδήγησε επανειλημμένα σε πολύ ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις και όχι μόνο αφαίρεσε την παλιά καλή φήμη της Deutsche Bank ή των μεγάλων σφαγείων.

Γι' αυτό δεν είναι σημαντικό να μάθουμε αν και πόσα πληρώνει το Ίδρυμα Dieter Schwarz για την ευεργεσία του ή έστω κερδίζει από αυτήν, αλλά ποιος βρίθει και έτσι εμποδίζει τη δημιουργία της απαραίτητης διαφάνειας σε αυτές τις δημόσιες υποθέσεις. Γιατί ακριβώς αυτές οι κυρίες και κύριοι, ως «διαχειριστές» της Deutschland AG, ας πούμε, αντλούν το μεγαλύτερο προσωπικό πλεονέκτημα από αυτήν.

---