Δημοσίευση φωτογραφίας: Bérengere Le Boulair και Κριστιάν Ράιλινγκ
Περιεχόμενα
Παράθυρο
Ας ξεκινήσουμε με κάτι ευχάριστο. Μετά από σχεδόν 20 χρόνια, η αντικατάσταση παραθύρων στο Grünewaldschule συνεχίζεται επιτέλους. Οφείλονται πλέον 1 εκατομμύριο ευρώ για αυτό. Το Neckartalschule, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα του, έχει προγραμματιστεί να κατεδαφιστεί αυτό το καλοκαίρι και το νέο του κτίριο θα συγχωνευθεί με το Grünewaldschule για να σχηματίσει μια πανεπιστημιούπολη. Αυτό ακούγεται πολύ καλό. Ας ελπίσουμε τώρα ότι και τα δύο σχολεία θα ανταποκριθούν τουλάχιστον στις τρέχουσες απαιτήσεις για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα - οι δάσκαλοι και οι μαθητές το αξίζουν.
Εν τω μεταξύ, θέλουν να χρησιμοποιήσουν τα κοντέινερ στο Dammschulen ως εναλλακτικό κατάλυμα για τους φοιτητές του Neckartal. Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι το τοπικό συμβούλιο θα έχει τότε το θάρρος και τα χρήματα να απορρίψει τα κοντέινερ και, στη θέση τους, να επεκτείνει τα σχολεία φράγματος σε ένα σύγχρονο σχολικό κέντρο, συμπεριλαμβανομένων των απαραίτητων αθλητικών και κολυμβητικών πισινών. Δεν αρκεί πλέον το να φτιάξετε απλά παλιούς τοίχους! Τουλάχιστον τότε θα υπάρχουν λιγότερα προσχέδια, αν και θα έπρεπε να έχουμε αναγνωρίσει εδώ και πολύ καιρό ότι τα προσχέδια είναι το λιγότερο από τα προβλήματα με τις σημερινές εκπαιδευτικές προσπάθειες.
Βραδιά συναυλίας
Μόλις επέστρεψα στο βαπόρι, μπόρεσα να δεχτώ μια πρόσκληση από αυτήν χθες το βράδυ Amicale des Français de Heilbronn ακολούθησε και αμέσως ανταμείφθηκε με μια γερμανογαλλική συναυλιακή βραδιά για τη φιλία. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό έλαβε χώρα στο αμφιθέατρο Σχολή Fritz Ulrich αντί για αυτό που με οδηγεί τώρα ξανά στην προεκλογική εκστρατεία, δηλαδή ότι οι άνθρωποι στο Heilbronn θα μπορούσαν να σκεφτούν πώς μπορούμε να φέρουμε την εκπαίδευση και τον πολιτισμό σε καλύτερη αρμονία και όχι απλώς να σκεφτόμαστε συνεχώς ποιος μπορεί να κερδίσει κάτι από τι και ποιος όχι!
Η χθεσινή συναυλιακή βραδιά είχε το σύνθημα «together & apart» και ερμηνεύτηκε από τους δύο εξαιρετικούς καλλιτέχνες Bérengere Le Boulair και Κριστιάν Ράιλινγκ αμφισβητείται. Ο πρώτος είναι προικισμένος βιολιστής και ο άλλος τσελίστας. Είναι πολύ συναρπαστικό το πώς οι δύο μουσικοί επεξεργάστηκαν μουσικά και επεξεργάστηκαν τις δικές τους εμπειρίες γερμανογαλλικής συνύπαρξης και στην πορεία συνδύασαν τις δικές τους βιογραφίες, και όχι μόνο μουσικά.
Οι αυτοσχεδιασμοί της στη μουσική Γερμανών και Γάλλων συνθετών είναι ποίημα! Οι παραστάσεις τραγουδιού και χορού καθώς και η απαγγελία κειμένων, όλα σε ένα καλά επιλεγμένο σκηνικό, έκαναν τη βραδιά μια ολιστική εμπειρία φιλίας. Οι καλές συζητήσεις της βραδιάς στα διαλείμματα το ολοκλήρωσαν.
Τα εύσημα μου πάνε στους δύο μουσικούς, τις ευχαριστίες μου στους Amicale des Français, που έκαναν δυνατή αυτή την υπέροχη βραδιά για μένα. Κάτι που για άλλη μια φορά δείχνει πόσο ισχυρή είναι και παραμένει η συμμετοχή των πολιτών στο Heilbronn, παρά τις ανείπωτες προσπάθειες να καταργηθούν επανειλημμένα αυτές οι περισσότερο από αξιέπαινες προσπάθειες από εμάς τους πολίτες εν τω βάθει!
Καντ
Μάλλον λόγω της τρέχουσας προεκλογικής εκστρατείας, παραλίγο να με περάσουν 300 χρόνια Καντ. Πράγμα που θέτει τώρα το ερώτημα των αληθινών εστιακών σημείων, που μας φέρνει πίσω στον Καντ. Συνάντησα τον Καντ όχι μόνο κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, αλλά και κατά τη στρατιωτική μου εκπαίδευση και ξανά όταν κοίταξα πιο προσεκτικά τον φεντεραλισμό. Το πιο γνωστό έργο του στα δύο τελευταία πλαίσια "Στην αιώνια ειρήνηΤο έβαλα σε πιο ευανάγνωστη μορφή πριν από πολλά χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, θα έπρεπε να είχατε διαβάσει έστω μια φορά την πρώτη κριτική του για την καθαρή λογική, που με οδηγεί πίσω στις δικές μου σπουδές.
Το τρέχον τεύχος του The Federalist Debate (ακόμα συρρικνωμένο) βρίσκεται δίπλα στον υπολογιστή μου εδώ και λίγες μέρες. Αυτό στην πραγματικότητα αναφέρθηκε πάντα Immanuel Kant με τις λέξεις: «Η εγκαθίδρυση μιας τέλειας πολιτικής συνύπαρξης εξαρτάται από το πρόβλημα της διακυβέρνησης των εξωτερικών σχέσεων μεταξύ των κρατών μέσω του νόμου». Και μια πραγματική καθημερινή εφημερίδα προσπαθεί να δημιουργήσει περισσότερη κατανόηση για τον Καντ από χθες και γιόρτασε τα 300α γενέθλιά του με τρία άρθρα: Ενάντια στην αυτομείωση του πνεύματος (Γιούργκεν Κάουμπε, FAZ, 20.4.2024 Απριλίου XNUMX), Το Άπειρο (FAZ, 20.4.2024 Απριλίου XNUMX) και Το άπειρο II (FAZ, 21.4.2024 Απριλίου XNUMX), αν και έφτασα να διαβάσω αυτά τα άρθρα μόλις σήμερα.
«Χρειάζεται θάρρος για να χρησιμοποιήσεις αυτό το μυαλό. Όποιος το βάλει θα ανταμειφθεί πλουσιοπάροχα».
FAZ, 21.4.2024/XNUMX/XNUMX
Immanuel Kant γεννήθηκε στο Königsberg, όπως η γιαγιά μου από τη μητέρα μου, αλλά λίγα χρόνια νωρίτερα, στις 22 Απριλίου 1724. Εξακολουθούμε να είμαστε εξοικειωμένοι με το μότο του Sapere aude σήμερα (hic!) και μπορούμε μόνο να το προτείνουμε σε όλους, ειδικά στους δικούς μας μαθητές , που θα μπορούσε να κάνει τα πράγματα πολύ πιο εύκολα. Κάτι που τώρα μου θυμίζει ξανά να ετοιμάσω την επερχόμενη διάλεξή μου, αλλά τουλάχιστον να σκεφτώ αν το όλο πράγμα έχει νόημα - αν όχι για τον καφέ και τις καλές συζητήσεις Ντέτλεφ Στερν και τη φιλική του συμβουλή ότι μπορείς να κάνεις κάτι μόνο αν το έχεις ήδη διδάξει με επιτυχία. Αυτό μας φέρνει πίσω στον Καντ:
«Δεν μπορεί να υπάρξει εμπειρία κενού χώρου, ούτε συμπέρασμα για το αντικείμενό του. Για να ενημερωθώ για την ύπαρξη της ύλης, χρειάζομαι την επίδραση της ύλης στις αισθήσεις μου».
Immanuel Kant, Συγκεντρωμένες γραφές
