Φωτογραφία ανάρτησης: Καγκελάριος στην προεκλογική εκστρατεία | © Shutterstock
Είμαστε όλοι πίσω στην κανονική μας ρουτίνα τώρα και είμαστε σίγουροι ότι πολλοί από εμάς έχουμε ήδη χάσει τα βλέμματά μας στις αποφάσεις μας για την Πρωτοχρονιά — ακόμη και ο COVID-19 έχει μείνει μαζί μας και θα μας κρατήσει απασχολημένους για αρκετό καιρό.
Αλλά αυτό που όλοι μάθαμε από την αντιμετώπιση μιας πανδημίας πρόσφατα είναι ότι τόσο η κοινωνία όσο και η πολιτική μας δεν είναι πλέον προετοιμασμένες για την καθημερινότητα. Οι μέχρι τώρα επιτυχίες της ευρωπαϊκής ενοποίησης μας έχουν μετατρέψει όλους σε ανθρώπους με καλό καιρό.
Τίποτα κακό από μόνο του, αρκεί να παραμείνετε προετοιμασμένοι για τη βροχή. Δυστυχώς, τώρα αποδεικνύεται ότι δεν είμαστε πια αυτό, ανεξάρτητα από την περιοχή.
Αυτή η γνώση θα ήταν ακόμη χρήσιμη εάν η πλειοψηφία από εμάς έβγαζε τα σωστά συμπεράσματα από αυτήν.
Δυστυχώς, πολλοί από εμάς τώρα παραπονιόμαστε στους πολιτικούς ότι οι πολιτικοί τηρούν τις υποσχέσεις τους που ήταν αβάσιμες από την αρχή και μας βγάζουν από τη βροχή — ανεξάρτητα από το κόστος!
Δυστυχώς, όλο και περισσότεροι συμπολίτες αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική κατακλύζεται από αυτό και αρχίζουν να αναζητούν τη σωτηρία τους σε ιδεολογίες τόσο παλιές όσο και λανθασμένες ή σε hocus pocus.
Δυστυχώς, πολλοί -προς μεγάλη μου έκπληξη και νεότεροι- καταφεύγουν στο «απλά συνέχισε», σύμφωνα με το μότο: μετά από εμάς ο κατακλυσμός!
Αυτό σημαίνει ότι όλοι πάμε από το κακό στο χειρότερο και ο λογαριασμός θα βγει μόνο σε όσους θα βρουν το τέλος της ζωής τους πριν την απαραίτητη κατάρρευση μετρητών.
Είναι επίσης εκπληκτικό, ειδικά αν κοιτάξετε τις επερχόμενες εκλογές, ότι πολλοί από εμάς εμμένουμε στους δοκιμασμένους υποψηφίους, αλλά ταυτόχρονα χτίζουμε στην παρουσίαση νέων λύσεων.
Όταν κοιτάξω τις προεκλογικές αφίσες μας, πιθανότατα σύντομα θα έχουμε ένα κρατικό κοινοβούλιο που θα αποτελείται κυρίως από παππούδες και γιαγιάδες, μερικές από τις οποίες καυχιούνται ότι χτίζουν τη Saarlandstrasse εδώ και δεκαετίες ή ότι θα κάνουν τις τελευταίες επισκευές στις ζημιές του πολέμου στη Saarlandstrasse στο τα επόμενα χρόνια Πάρτε έναν σιδηρόδρομο για το Würzburg. Πολλοί από τους καθιερωμένους, γκριζαρισμένους πολιτικούς έχουν επίσης χάσει τα μάτια μας την αρχική μας πρόθεση να δημιουργήσουμε ένα ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος, και ορισμένοι είναι πλέον πεπεισμένοι ότι αυτή πρέπει να είναι μια Μεγάλη Ευρώπη, επειδή η Μεγάλη Γερμανία ήταν κλειστή την εποχή εκείνη.
Ο κόσμος μας γυρίζει αισθητά όλο και πιο γρήγορα, πράγμα που σημαίνει ότι οι προκλήσεις της εποχής μας αθροίζονται. Θα πρέπει λοιπόν σιγά σιγά να συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτα δεν αλλάζει προς το καλύτερο εάν συνεχίσετε να κάνετε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά.
Ένα πρώτο βήμα θα ήταν να ξεκινήσουμε επιτέλους την οικοδόμηση των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης από κάτω προς τα πάνω (από τοπικό σε κράτος) και από μέσα προς τα έξω (πυρήνας μέχρι άκρη), καθώς και να βελτιώσουμε τις μεγάλες ελλείψεις των δημοκρατιών μας, όπως: Β. Να περιοριστούν οι εντολές και οι θητείες έτσι ώστε να δίνεται η ευκαιρία σε όσο το δυνατόν περισσότερες νέες λύσεις και οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων να έχουν την ευκαιρία να βιώσουν τουλάχιστον τις μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις της εργασίας τους. Σε κάθε περίπτωση, τα απαραίτητα έργα και αποφάσεις δεν αναβάλλονται πλέον τόσο εύκολα.
Δεν θέλω να ανοίξω την πόρτα στην εμμονή με τη νεολαία, αλλά προτείνω να δοθεί η ευκαιρία όσο το δυνατόν νωρίτερα στους καλά εκπαιδευμένους πολίτες που βρίσκονται στη μέση της ζωής να βοηθήσουν στη διαμόρφωση του μέλλοντός τους πολιτικά.
«Τι επιδιώκουμε όλοι στις εκλογές; Για να απαντήσετε στους πραγματικούς σκοπούς του, πρέπει πρώτα να κατέχετε τα μέσα για να γνωρίζετε την ικανότητα του άντρα σας. και μετά θα πρέπει να τον κρατήσεις από προσωπική υποχρέωση ή εξάρτηση».
Edmund Burke, Reflections on the Revolution in France (1790)
