Επιλεγμένη φωτογραφία: Downfall | © Gerd Altmann στο Pixabay
Στην πραγματικότητα όλα έχουν ειπωθεί. Με τα χρόνια, δεν έχω γράψει μόνο τα δάχτυλά μου με πόνο στο blog μου. Αν και ποτέ δεν πίστεψα πραγματικά ότι αυτό θα βοηθούσε κάτι, ως αισιόδοξος βασίστηκα στους πολλούς πολύ λογικούς συμπολίτες μου - επίσης μάταια.
Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όλοι απλώς κοιτάμε αν έχουμε ακόμα αρκετά για τον εαυτό μας. Πολλοί από εμάς τώρα δεν νοιαζόμαστε καν για τα δικά μας παιδιά· θα πρέπει να δουν μόνοι τους πού θα μείνουν.
Είναι ενδιαφέρον να αναρωτηθούμε πώς προέκυψε μια τόσο εγωκεντρική κοινωνία;
Υποψιάζομαι έντονα ότι αυτή είναι η φυσική συνέπεια του υπερβολικού πλούτου. Το χειρότερο είναι ότι και η νοημοσύνη πέφτει στο περιθώριο.
Θα ήθελα να σας δώσω ένα πολύ επίκαιρο παράδειγμα, δηλαδή το «Itiotentreff» της αστυνομίας της Φρανκφούρτης. Το μόνο χειρότερο είναι οι εχθροί του κράτους που το κρύβουν εδώ και χρόνια!
https://itiotentreff.chat/chat/
Είμαι περίεργος να δω πόσο καιρό θα παραμείνει προσβάσιμος αυτός ο ιστότοπος του ZDF Magazin Royale.
Αλλά αυτό δεν έχει καθόλου σημασία, γιατί η στάθμη της θάλασσας συνεχίζει να ανεβαίνει, οι χερσαίες μάζες αργά αλλά σταθερά στεγνώνουν και ο αέρας που αναπνέουμε γίνεται όλο και χειρότερος.
Το καλό με αυτό, είτε Πούτιν, είτε Ναζί είτε το τέλος του κόσμου, δεν χρειάζεται πλέον να υποφέρουν όλοι οι άνω των 50 ετών. Και οι νεότεροι ανάμεσά μας φταίνε μόνο οι ίδιοι: απλά γεννήθηκαν πολύ αργά!
Υπάρχουν επίσης στοιχεία για την αστυνομία σε άλλες ομοσπονδιακές πολιτείες;
Τι θυμάμαι αρνητικά διαβάζοντας τη μονοπωλιακή μας εφημερίδα:
– Οι αστυνομικοί ουρούν σε μια ιερόδουλη που έχουν συλλάβει στο σταθμό του Χάιλμπρον.
– Οι αστυνομικοί στη Βάδη-Βυρτεμβέργη είναι μέλη της Κου Κλουξ Κλαν
– Όταν ο τότε δήμαρχος Weinmann σκότωσε μια ηλικιωμένη γυναίκα με ένα αυτοκίνητο στην Jägerhausstrasse, η αστυνομία δεν πήρε δείγμα αίματος, αλλά τον άφησε να ξεσηκωθεί πρώτα...
Σύμφωνα με χθεσινή δήλωση του Γιαν Μπομέρμαν Το ZDF όχι μόνο ανέκρινε το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών και την Ομοσπονδιακή Αστυνομία, αλλά και όλες τις αστυνομικές δυνάμεις της πολιτείας και δεν έλαβε αξιοποιήσιμες δηλώσεις.
Και έτσι δεν μπορεί κανείς παρά να κάνει εικασίες. Τα συγκεκριμένα περιστατικά που γνωρίζουμε από μόνα τους οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν επαρκείς ελάχιστες πνευματικές απαιτήσεις στην αστυνομία και ότι οποιοσδήποτε υποψήφιος είναι έστω και εξ αποστάσεως πρόθυμος να ασκήσει βία, λαμβάνεται με σύμβαση. Επιπλέον, οι μηχανισμοί εσωτερικού ελέγχου που υποτίθεται ότι εξαλείφουν τους εχθρούς του κράτους προφανώς δεν λειτουργούν.
Επομένως, εφόσον η αστυνομία αντικατοπτρίζει και την κοινωνία μας στο σύνολό της, πρέπει να υποθέσει κανείς ότι οι αντίστοιχες αναλογίες εχθρών του κράτους και εχθρών του συντάγματος είναι ταυτόσημες. Και έτσι ένας στους πέντε αστυνομικούς είναι μάλλον ένας από αυτούς.
Αυτό που μπορεί να φανεί καθησυχαστικό, ωστόσο, είναι ότι τα πιο ανόητα άτομα ακολουθούν τους πάντες και τα πάντα εντελώς απερίσκεπτα και ότι η αστυνομία πρέπει επίσης να είναι στενά οργανωμένη· αρκεί τουλάχιστον οι αρχηγοί της αστυνομίας να στέκονται ακόμα στη βάση του ελεύθερου δημοκρατικού βασική παραγγελία.