Irish Whiskey

Αυτή η ανάρτηση είναι Θωμάς Μιχλ χρωστάω, που σίγουρα δεν άντεχε αν γράψω για το ουίσκι και αγνοήσω εντελώς τους Ιρλανδούς συγγενείς. Σίγουρα θα τον ενοχλήσει αρκετά που η Kilbeggan δεν είναι, ή μάλλον δεν είναι ακόμα, μία από τις αγαπημένες μου ιρλανδικές μάρκες.

Το ταξίδι μου για την ανακάλυψη των ιρλανδικών ουίσκι ξεκίνησε το 1988 με Tullamore Dew σε μια βραδιά στο Ανόβερο που δεν θα ξεχάσω σύντομα. Το επίπεδο γνώσης των ιρλανδικών ουίσκι δεν ήταν τόσο μεγάλο ακόμη και τότε, καθώς οι παραγωγοί, σε αντίθεση με τους Σκωτσέζους ομολόγους τους, πιθανότατα αναγνώρισαν τη σημασία του μάρκετινγκ πολύ αργά και, επιπλέον, ξεκίνησαν την απομάκρυνση από τη βιομηχανική μαζική παραγωγή καθαρά για την ποσότητα πολύ αργότερα. Ήταν λοιπόν μεγάλη χαρά όταν οι Ιρλανδοί φίλοι μας προσκάλεσαν στα εγκαίνια του Tullamore Dew Visitor Center και έμαθα ότι αυτό το ουίσκι παράγεται τώρα σχεδόν από εκεί που προήλθε. Αυτό σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια θα μπορώ να πιάσω ξανά ένα ποτήρι Tullamore Dew, το οποίο επίσης αποστάχθηκε επί τόπου.

Το Tullamore Dew, αποστάχθηκε για πρώτη φορά στο αποστακτήριο Tullamore το 1829 και είναι ενδιαφέρον ότι από το 2010 ανήκει στον όμιλο αποστακτηρίων William Grant & Sons, συμπεριλαμβανομένων των ιδιοκτητών του πολύ γνωστού σκωτσέζικου ουίσκι Glenfiddich.

Δεδομένου ότι το ουίσκι ή το ουίσκι, είτε από την Ιρλανδία είτε από τις ΗΠΑ, δεν ήταν σχεδόν ένα «καλτ ποτό» από τη δεκαετία του 1950 έως τη δεκαετία του 1990, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το αποστακτήριο Tullamore, όπως και τα περισσότερα άλλα αποστακτήρια Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, έκλεισε το 1954 και από Στη συνέχεια, στη μάρκα Tullamore Dew παρήχθη βιομηχανικά και σε άλλα αποστακτήρια όπως απαιτείται.

Το ίδιο συνέβη και με το Αποστακτήριο Λοκ, που καίει το προαναφερθέν Kilbeggan. Έκλεισε το 1957 και από το 2007 αποστάζει ουίσκι ξανά με νέους ιδιοκτήτες. Για αυτό διεκδικεί τον τίτλο του αρχαιότερου ιρλανδικού αποστακτηρίου, αφού μπορεί να αποδειχθεί ότι απόσταξε το πρώτο του ουίσκι ήδη από το 1757.

Στη δεκαετία του 1970, υπήρχε στην πραγματικότητα μόνο ένα αποστακτήριο στην Ιρλανδία που παρήγαγε ουίσκι ανάλογα με τις ανάγκες και χρειάστηκε περισσότερος χρόνος από ό,τι στη Σκωτία για να δημιουργηθεί μια αντίστοιχη υποδομή στην Ιρλανδία από τη δεκαετία του 1990 και μετά.

Όταν επικεντρώθηκα περισσότερο στο single malt από τη Σκωτία από το 1990, επειδή εκεί μετά από τόσα χρόνια «ασημαντότητας» τα πρώτα και κυρίως τα μικρότερα αποστακτήρια είχαν αρχίσει να δίνουν στο ουίσκι μεμονωμένες νότες και τους δικούς τους χαρακτήρες, ανακάλυψα το bis μου λίγο αργότερα το σημερινό προσωπικό αγαπημένα από την Ιρλανδία, δηλαδή το ουίσκι Bushmills Old Bushmills Distillery, το οποίο τότε ήταν διαθέσιμο και ως single malt. Αυτό το αποστακτήριο είναι ένα από τα παλαιότερα αποστακτήρια ουίσκι και έχει παράδοση πάνω από 400 χρόνια πίσω. Αυτό που παρουσίασα χθες Johnnie Walker Ουίσκι κλείνει φέτος 200 χρόνια. Αν και η μάρκα Bushmills house είναι επίσης ένα μείγμα, προτείνω το Bushmills 10, ένα single malt που έχει ωριμάσει σε βαρέλια bourbon και sherry για 10 χρόνια. Οι άλλες μάρκες, που ωριμάζουν σε βαρέλια έως και 21 χρόνια, περιστασιακά και σε βαρέλια της Μαδέρας, είναι σίγουρα μια καλή επιλογή, αλλά προσωπικά τείνω να προτιμώ το single malt από τη Σκωτία και την Ιαπωνία.

Οι περιορισμένες και ιδιαίτερες εμφιαλώσεις που γίνονται όλο και πιο μοδάτες παντού αλλά και στο Bushmills είναι κάτι περισσότερο για τους σημερινούς συλλέκτες ή για αυτούς που απολαμβάνουν στη συνέχεια τέτοια ποτά «στα βράχια» ή μαζί με κόλα και πούρο όσο το δυνατόν πιο παχύρρευστο. Δεν ήμουν καθόλου ενθουσιώδης με μια μάρκα που ήταν μάλλον λίγο νεότερη, που ανακάτευε το single malt ουίσκι με ιρλανδικό μέλι, και δεν μου άρεσε πολύ αυτό το μείγμα, ακόμη και ως Jim Beam Honey, ένα ουίσκι bourbon.

Αλλά αν σας αρέσει να πίνετε ουίσκι, το οποίο έχει τυρφώδη γεύση όπως μερικά single malts από τη Σκωτία και αναπτύσσει μια δυνατή γεύση από μόνο του, προτείνω τη μάρκα Connemara, του οποίου το ουίσκι, όπως τα περισσότερα σκωτσέζικα, αποστάζεται μόνο δύο φορές σε αντίθεση με άλλα ιρλανδικά ουίσκι. Σας συνιστώ να αρπάξετε αμέσως το ουίσκι 12 ετών και αν σας αρέσει, μπορείτε να το παραμείνετε με ήσυχη τη συνείδησή σας.

Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό πρέπει να πάω στο Jameson έλα να μιλήσω για τον φίλο και σύντροφό μου Ρόναν Κορκοράν είναι πεπεισμένη ότι είναι το μοναδικό ουίσκι στον κόσμο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή ενός αξιοπρεπούς ιρλανδικού καφέ. Και όποιος έχει πιει ποτέ έναν ιρλανδικό καφέ που έχει ετοιμάσει ο Ronan δεν θα το αμφισβητήσει ποτέ, μα ποτέ.

Η Jameson ιδρύθηκε στο Δουβλίνο το 1780 και αποστάχθηκε εκεί στην Bow Street μέχρι το 1971. Παρόλο που υπάρχει τώρα μια μεγάλη ποικιλία από εμφιαλώσεις όλων των ηλικιών, συνιστώ να μείνετε με το αρχικό μείγμα. Έχω πάντα ένα μπουκάλι στο χέρι γιατί ποτέ δεν ξέρω πότε και ποιος μπορεί να θέλει έναν καλό ιρλανδικό καφέ.