Καμία αποτυχία της Δύσης, καμία υπεραξία της Ευρώπης!

Δημοσιεύτηκε από Ζαν Μαρσία στις 20 Φεβρουαρίου 2024 στις 12:02 μ.μ

Τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα στο Montré à maintes reprises leurs limites, notamment parce qu'elles sont fondées non sur une constitution fédérale, mais sur des traités. Σίγουρα υπάρχουν τροποποιητές, που απαιτούν την ομοφωνία των κρατών μελών, αλλά μερικές φορές τα μέλη του κράτους αντιτίθενται. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια τροποποίηση, αλλά αυτό δεν είναι δυνατό στην ευρωπαϊκή κυβέρνηση και την ομοσπονδιακή άμυνα, αν και είναι απαραίτητο από το 2007, στο Μόναχο, το Πουτίν να κηρύξει τον πόλεμο στη Δύση. Ωραία δήλωση, όχι η εισβολή του Géorgie το 2008, suivie parcelles de la Crimee and d'une party du Donbass en 2014, n'ont fois suffi à sortir les politiciens Europeans de leur torpeur, de leur égocentrisme, jusqu' on January , 24.

Ο πόλεμος υψηλής έντασης menée par la Russie à l'Ukraine depuis lors a fait prendre conscience du danger à la plupart de nos conductors. Ils ont fourni à l'Ukraine une aide σημαντικός, mais notre matériel et nos munitions sont trop disparates et sont arrivés trop tard pour mettre une exploitation de grande ampleur de la percée réalisénies par les 2022 temps de se retrancher solidment et de relancer leur industrie d'armement, alors que la notre n'a fait que des progrès marginaux: elle n'a su fournir en 2023 que le tiers des obus de 155 mm promis à l'Ukraine, qui en manque σκληρότητα στην πρώτη γραμμή.

Στη διεθνή σκηνή, η Ευρώπη δεν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της προσοχής, η faute d'une politique étrangère commune, appuyée par des capacités de defense desuasives, elles-mêmes soutenues par une base industrial et technologique de défense compétitive. Μακροπρόθεσμα, οι ευρωπαϊκές χώρες δεν είναι συν την εγγύηση της notre securité. S'en remettre à l'Alliance à l'Alliance est devenu déraisonnable: ο OTAN είναι επίσης μειονέκτημα que l'Union européenne par la necessaire unanimité, au Conseil atlantique comme au Conseil européen. Οι πληροφορίες για την προσχώρηση του Νότου στη Συμμαχία ζητούνται στις 18 Μαΐου 2022 από το ρολόι. Το Turquie n'a ratifié the traité d'adhésion que le 25 Ιανουαρίου 2024 και το Hongrie ne l'a pas encore fait.

La défaite de l'Occident;

2014. Ο Todd είναι διαφημιστής[1] la défaite de l'Ukraine, alors que celle-ci résiste depuis 2014. Il prend même acte de la défaite de l'Occident face aux autocrats, ce qui fait douter de sa quality d'essayiste. Il n'a ni le talent littéraire ni la profondeur de vues de Michel eyquem de montaigne ή Francis Bacon. Il n'est qu'un des propagandists de Poutine. Αυτή είναι η σελίδα 14 του πιο πρόσφατου βιβλίου, στο οποίο η συζήτηση του Poutine du 24 Φεβρουαρίου 2022 χαρακτηρίζει την εισβολή στην Ουκρανία και τη δράση της αυτοάμυνας καθώς και τα πλεονεκτήματα της συζήτησης. » A la page 166, que « la Russie ne fait peser aucune menace sur l'Europe occidentale ». Στη σελίδα 168, η οποία «η Αμερική δεν είναι συν, στον τομέα της, ηγέτης» και στη σελίδα 341, η οποία Poutine «décida d'entrer en guerre au moment quii semblait opportun. Tout laisse à penser que son calcul était εξαιρετικό. ».

Pourquoi Gallimard édite-t-il un écrit de soutien à Poutine, un ancien du KGB, et nourrit-il le défaitisme ; Sans doute at-on oublié σε αυτό το maison que Μισέλ Γκαλιμάρ, ο εκδότης του Βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας Albert Camus, et celui-ci, sont des suites d'an incident d'automobile survenu le 4 Ιανουαρίου 1960 κοντά στο Fontainebleau. Το σύνολο που διατίθεται το αυτοκίνητο σαμποτάρεται από τους πράκτορες της KGB. Ο Καμύ, μαχητικός κατά του ολοκληρωτισμού και ελευθεριακός, συνδέεται με το Μόσκου για την κριτική της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Τα υπολείμματα ενός φωτός, σε αντίθεση με τον M. Todd.

L'Europe superpuissance;

An excès d'optimisme and d'irréalisme peut s'avérer notuti nuisible que le défaitisme, car il incite also à l'action. Ο καθηγητής Μαρκ Ντε Βος, από το Πανεπιστήμιο του Gand, που δημοσιεύτηκε στα ολλανδικά και γαλλικά και στη λογοτεχνία[2] sur la transformation de l'Union européenne en superpuissance, qui recèle quelques observations pertinentes: p. 53. «Οι αξίες και τα συμφέροντά μας είναι απαιτητικά στην Ευρώπη, η οποία είναι μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών [d'Amérique] και σε ολόκληρο τον κόσμο» . Π. 70. «Une architecture fédérale démocratique mature et transparente fait largement défaut à l'Union européenne» ; Π. 108. «Η Ευρωπαϊκή Ένωση ηγείται ή συγκεντρώνει τώρα την Ευρώπη: είναι σε θέση να κινητοποιήσει και να τονώσει τα κράτη της Ευρώπης» . Π. 106-107, « μια Ευρωπαϊκή Ένωση συν power car élargie serait plus diverse et donc plus difficile à gouverner, moins apte à décider rapidement, plus tiraillée entre les pays du Sud, plus concernés par l'migration incontréléstôlée, , preoccupés surtout par la Russie ».

Το βιβλίο διαβάζει au moins μια αντίφαση: σελ. 18, η διαφήμιση χρησιμοποιεί τους όρους "Ευρώπη" ή "Ευρωπαϊκή Ένωση" του manière volontairement interchangeable, mais p. 23, ο διακριτικός τίτλος της Ευρώπης, που είναι ήπειρος, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που είναι ένα πολιτικό εγχείρημα.

De Vos considere à αδικοπραξία, p. 21-22, l'Union européenne comme une συμμαχία d'États-nations, alors qu'elle est une σχέση d'États-έθνη. Κανένα χαρακτηριστικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κανένα χαρακτηριστικό για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν πρέπει να περιλαμβάνεται στη ρήτρα d'assistance mutuelle, σε αντίθεση με το χαρακτηριστικό του Ατλαντικού Βορρά (Traité de Washington de 1949),[3] voir son άρθρο 5, ou au traité de Bruxelles du 17 mars 1948 de collaboration en matière économique, sociale et Culturelle et de légitime défense collektiv,[4] voir son άρθρο IV. L'Alliance a comme méthode la coopération, qui αποτελείται pour des États à prendre des décisions communes. La méthode de l'association d'États-nations, c'est l'integration, la soumission aux règles édictées par des Institutions supranationales.

De Vos écrit, p. 124: « Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσεγγίζει τη σιωπή και την ασυνέπεια στη "στιγμή της Αμερικής": η στιγμή είναι μια ένωση encore confédérale devra passer d'un proto-fédéralisme de fait à un fédéralisme formula afin de préserver ses idéaux d'origine sa νέα αποστολή. [Ce] Serait la méthode pour répondre aux grands défis existentiels de la new European Union, pour surmonter ses contradictions et pour adapter son fonctionnement et son financement à sa mission. Néanmoins, les πιθανότητες semblent inexistantes que les États membres de l'UE unis en comprehension ensemble μια μεγάλη στιγμή constitutionnel et démocratique. [Ένα] θεμελιωδώς τροποποιημένο χαρακτηριστικό για μια Ευρωπαϊκή Ομοσπονδιακή Ένωση είναι ένα trou noir qui absorberait toute l'énergie politique d'Europe ». Ή, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι confédérale, ούτε proto-fédérale.

Ο πρωθυπουργός του Βελγίου Alexander DeCroo a rédigé l'avant-propos du livre. Η δήλωση ότι η Ευρώπη δεν είναι μια στρατιωτική και γεωγραφική υπερδύναμη, σε αντίθεση με την Κίνα ή τα States-Unis [d'Amérique], ότι το ευρωπαϊκό [ensemble] βρίσκεται κυρίως στο Encadrement du Pouvoir des States Nationaux, αν και η Ευρώπη προστατεύεται από αυτές τις χώρες στον ταραγμένο κόσμο, δεν ελέγχει τις μεταναστευτικές ροές, αν και λαμβάνονται ορισμένα μέτρα για τα βραβεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη σουίτα των οικονομικών κρίσεων το 2008, το 2011, το 2015 το μεταναστευτικό και το υγειονομικό de 2020-2021. The conclut à juste title que «The question n'est donc pas tant de savoir si l'Europe doit devenir une superpuissance, mais quel type de superpuissance et pour faire quoi; ». Il estime que « L'ouvrage de Μαρκ Ντε Βος προσφέρουν όλα τα στοιχεία permettant de se forger sa propre opinion à ce sujet. De Vos décrit de manière concise les principaux défis du futur et le carrefour historique où se trouve l'Europe. ». Sur ces deux points, je suis en désaccord avec Alexander DeCroo.

En effet, De Vos prétend à la p. 22 que: « Η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύσσει ένα έργο για τη γεωστρατηγική fermé plutôt qu'une communauté de pays ouverte, a project de superpuissance plutôt qu'un project de paix postmoderne, a project d'État plutôt qu'un project de libre marché » . C'est oublier que, d'une part, l'Union européenne a toujours en chantier les élargissements aux Balkans occidentaux décidés en 2003 à Thessalonique par le Conseil européen et d'autre advertémélésse, qu'e à la Μολδαβία. Elle n'est donc pas fermée. Son impuissance sur la scène διεθνές est δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Enfin, είναι επίσης ένα έργο για τη μετατροπή της Ένωσης στο κράτος.

De Vos évoque, σελ. 53, «La Εσωτερική Ομοσπονδία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Ευρώπη » και « l'Union européenne, en tant que quasi-État federal ». Cela n'aucun fondement, pas plus que l'affirmation, p. 69, que «The Union devent spontaneousément et manifestement un super-État européen quasi federal dans les faits».

De Vos estime p. 112 que « Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα τρίλημμα: τον μετασχηματισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την υπάρχουσα πολιτικο-θεσμική αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη μοναδική πορεία που είναι δύσκολο να συνδυαστεί. En tant qu'union de puissance, l'Union européenne entrave son équilibre inter-étatique et supplante le marché μοναδικό. » Το L'Union is fait impuissante: sur la scène internationale, à maîtriser les flux migratoires, à assurer notre sécurité et notre défense, κ.λπ. De Vos ajoute, σελ. 112 ότι «Η νέα Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ελλιπή νομιμότητα», αν και δεν υπάρχει αύρα της νέας Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά από μια τροποποίηση των χαρακτηριστικών. Σε ρεβάνς, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται αντιμέτωπη με έλλειψη νομιμότητας, αλλά αυτό είναι το θεμέλιο.

De Vos considerère p. 113 ότι «Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ιστορική και συνταγματική ένωση une union de values ​​fondées sur les droits de l'homme, la démocratie et l'État de droit», μπορεί να μην υπάρχει πέρα ​​από το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

De Vos advance, p. 131-137, « cinq pistes [pour consolider] l'Union européenne ». La premiere, σελ. 131, αποτελείται από «rendre l'adhésion à l'UE progressive et à plusieurs Levelx». Ο Σέλα υπάρχει από το 1992 και το χαρακτηριστικό του Μάαστριχτ. La deuxième, σελ. 133, πρόκειται για «κατασκευή ευρωπαϊκής άμυνας». De Vos relève à juste titre que « l'échelle européenne est le moyen de rendre la réalisation des objects de l'OTAN par les les différents pays plus réalistes d'un point de vue budgétaire et d'améliorer de manièrepen des manière στρατιώτες στην Ευρώπη». A propos de la défense européenne, De Vos estime, σελ. 54, ότι «η Ευρώπη αποκτά ένα ξεχωριστό αυτόνομο παράλληλο και συμπλήρωμα στο κελί του ΟΤΑΝ» και ότι «δεν υπάρχουν άλλα λόγια, δεν λαμβάνονται άλλα devons και δεν λαμβάνονται άλλες αποφάσεις - αυτό δημιουργεί επίσης μια όμορφη σχέση συν τον Profonde με τους les Etats -Unis que notre subordination stratégique et opérationnelle réelle. Il a tout à fait raison. Mais il n'est pas réaliste lorsque, p. 56, το γράμμα: « En s'appuyant sur le νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας, η Ευρωπαϊκή Ένωση αναπτύσσει και διαχέει προοδευτικό συντονισμό και εξορθολογισμό, καθώς και μια μεγάλη ευρωπαϊκή αμυντική ικανότητα, μετατρέποντας την προοδευτική ανάπτυξη του ΟΤΑΝ στο αμερικανο-ευρωπαϊκό δίπολο. » Αυτή δεν είναι η portée d'une Association d'États. La cinquième piste, σελ. 136, «θεσμοθετεί και εκδημοκρατίζει τη νέα ΕΕ», η οποία δεν υπάρχει. Le changement de rôle stratégique de l'Union européenne, sa Federalization factuelle, que De Vos entrevoit, ce sont des mirages. En revanche, ses suggestions, p. 136, το οποίο « Ορισμένα μέλη, avec ou sans pays tiers, pourraient s'ancrer plus largement que les états membres à une européenne union, comme dans l'espace Σένγκεν [et que des] groupes po de UE desuréltats s'intégrer davantage et plus profondément entre eux, parallèlement à l'Union européenne elle-même et en complément de celle-ci, comme l'Union du BENELUX ou le groupe de Visegrad. » sont all à fait pertinentes.

Η ψηφοφορία έχει κάποια συμπάθεια για την επιστροφή των ευρωπαϊκών κοινοτήτων, μια δυναμική που θα κάνει ντεμπούτο το 2022 με τη δημιουργία της ευρωπαϊκής πολιτικής κοινότητας. » This communauté n'aura pas plus de succès que celle projectée de 1952 à 1954. Il est curieux que De Vos la voie comme sous-ensemble de l'Union, alors qu'elle englobe tous les États membres de en'etl outre d'autres qui ne le sont pas.

De Vos, σελ. 137, a raison d'écrire: «One chose est claire: η διαφάνεια της δημοκρατίας και η δύναμη της απόφασης sont indispensables», mais plus de αποφάσεις à la πλειοψηφία ne suffiront pas.

De Vos, σελ. 67, θέστε μια σχετική ερώτηση: « Sommes-nous prêts à ce qu'un dirigeant européen désigné [mais sans indiquer par qui, ni comment ?], en dépit des souhaits de tel ou tel État membre, envoie des gravespé μπροστά? », ainsi que p. 105: « Τι σημαίνει η γεωγραφία της Ευρώπης χωρίς προσανατολισμό και ονομασία Ευρώπης για τα διαφορετικά ονόματα των εθνικών, των συναισθημάτων, των θρησκειών, των πολιτισμών, των εθνοτήτων και των γεωγραφιών του μωσαϊκού της Ευρώπης; ». Malheureusement, sa réponse, « plus d'Union européenne », n'a pas de sens, car celle-ci restera une Association d'États sovereigns, non démocratique, ineficace, surtout en temps de κρίση, et peu transparente. Elle restera incapable de dissuader les agresseurs potentiels et, en cas d'échec de la dissuasion, de les combattre avec succès. Ενάντια, μια Ευρώπη ομοσπονδιακή, βασισμένη στις αξίες​​​communes à 28 pays européens et inscrites à l'article 2 du traité sur l'Union européenne, επίσης aurait a colonne vertébrale suffisamment solid que pour devenir une pesererance scène géopolitique mondiale.

De Vos, σελ. 114-130, mêle le vrai et le faux. Il relève, σελ. 117, que « Selon son traité fondamental [Άρθρο 5 TUE], the Union européenne είναι ένα κατασκευαστικό υπερεθνικό limitée où la sovereignty reste en principe entre les mains des États membres [c'est vrai] et où les apolicy déscient reste des citoyens, puisqu'elles sont prizes au level des États membres et non de l'Union européenne. Αντίστοιχα, αυτό το limite constitutionnelle [sic] n'est-elle pas désormais très éloignée de l'État proto-fédéral de facto que αποτελούν αδιαμφισβήτητο τη νέα Ευρωπαϊκή Ένωση ? [C'est faux, il n'y a ni constitution, ni État proto-fédéral de facto.] Certes, la transformation de l'Union européenne est le résultat d'un consensus ou d'une πλειοψηφία entre les États membres qui transfèrent ελευθερία και κυριαρχία και εξουσία στην Ένωση. Αυτή η μεταφορά είναι το σωρευτικό αποτέλεσμα των μετρήσεων της κρίσης και όχι μια επαναβαθμονόμηση της δομής της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι του φεντεραλισμού. [...] Χωρίς προσαρμογή οιονεί ομοσπονδιακού στελέχους, η πραγματική οιονεί ομοσπονδιακή [sic] de l'Union européenne entre en σύγκρουση avec la sovereignté nationale.

Η σύγκρουση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης που μετασχηματίζεται και της δημοκρατίας στερείται μετωπικού à la lumière du "deficit démocratique" προϋπάρχον και bien connu de l'Union European. Certes, l'Union européenne est fondée sur des États membres démocratiques et son processus décisionnel continient des éléments démocratiques, notamment par l'intermédiaire du Parlement européen. [De Vos constate que les élections Europeannes restent des élections nationales avec des partis nationalaux et qu'il n'existe pas encore de politique électorale paneuropéenne qui cultive directement un « demos » paneuropéen à travers des partis.] Mais personne ne conteste que le fonctionnement de l'Union européenne manque de transparency et de responsabilité démocratique, et que l'Union européenne fonctionne fondamentalement sur la combinaison d'une technocratie γραφειοκρατικός γραφειοκρατικός σεφ από την κυβέρνηση. Face aux boulesements de l'Union européenne, son deficit démocratique devent progressivement αβάσιμος. Le fait que la géopolitique, la politique frontalière, les international σχέσεις, la Defense, la sécurité, la santé publique, la politique industrial et la stratégie technologique en Europe soient de plus en plus entre les mains de l'Union européenne, quel' Η διοίκηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει πλέον τη φωνή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι ώστε η Ένωση της Ευρώπης να έχει συμμετάσχει σε μια βιώσιμη δημοκρατία ή σε εθνικό επίπεδο, που έχει η Ένωση της Ευρώπης, στην πολιτική και αποστολή της, Επίσης, το Etats-Unis [d'Amérique] ανταποκρίνεται σε ένα ομοσπονδιακό σύνταγμα και δημοκρατία: όλα είναι de plus en plus problématique. Ένα μέτρο που έχει θεσπίσει η Ευρωπαϊκή Ένωση σε καταστατικό και στην ισχύ της πρωτο-ομοσπονδιακής, [sic] το δημοκρατικό έλλειμμα που ενυπάρχει στην αρχαία Ευρωπαϊκή Ένωση στερείται απειλής για τη νομιμότητα της νέας Ευρωπαϊκής Ένωσης. [Il s'agit] de savoir comment une Union européenne qui tend vers le fédéralisme peut trouver un lien et une légitimité dans ce qui που συνιστά το θεμέλιο démocratique du fédéralisme: la separation des pouvoirs's entresparation. Pouvoirs au Level European et le lien entre le pouvoir décisionnel politique de l'Européen et la démocratie Européenne, dans chaque cas avec des constitutionnelles guaranty. »

Il s'agit aussi et surtout de savoir comment une European Union democratique devrait évoluer sur le plan θεσμικό pour s'adapter à une diversité croissante d'États membres combinée à une diversité croissante de tâches. Το ζήτημα προκύπτει επίσης από την ανάγκη εκτέλεσης της νέας Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία είναι τώρα παρούσα σε μια Ευρωπαϊκή Επιτροπή που, σε μια αρχαία εποχή, είναι διαμορφωμένη σαν μια τεχνοκρατική γραφειοκρατία, αλλά είναι επίσης δυνατή Το κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται στην θέση της υπερδύναμης στον σχηματισμό. »

De Vos state que, σελ. 118-120, «Το έλλειμμα του δημοκρατικού συστήματος δεν έχει νομιμότητα, αλλά και ικανότητα λειτουργίας στη νέα Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι τρέχοντες λειτουργικοί πόροι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το μοντέλο χρηματοδότησης επαρκούν επίσης για την αντιμετώπιση της τεράστιας σημασίας της Ένωσης Συνόρων και του γεωγραφικού και γεωπολιτικού τοπίου. Le fait que l'Union européenne doive faire protecte ses frontières par des pays comme la Turquie ou la Tunisie en dit long. Η Ευρωπαϊκή Ένωση promet l'adhésion à l'Ukraine mais n'a pas les moyens financiers d'absorber l'Ukraine sans modifier radicalement les flux financiers européens: το αποτέλεσμα μπούμερανγκ είναι εγγυημένο, όλα comme ce fut le cas avec la Turquie, για προσκόλληση.

[Les] procédures et les instruments actuels de mise en œuvre des politiques Europeannes sont trop louds και trop complexes pour pouvoir rivaliser stratégiquement avec d'autres blocs de pouvoir. [Nous] nous heurtons aux limits de la sagesse [sic] de Jean Monnet en Europe. [Η ικανότητα] της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προωθήσει τους συμβιβασμούς ad hoc ne doit pas nous empêcher de constater que sa metamorphose la confronte à un défi de légitimité à plusieurs Levelx : in son ουσιαστικό identité et sa position dans l'ordre mondial, dans l'équilibre entre démocratie national et supranationalisme en Europe, dans le contrast de base entre les États dans UEmbres processus vendimnel de l'UE lui-même. [Si] η Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με το Côtés de et avec l'OTAN, παρεκκλίνει από το φόρουμ της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την αύρα besoin d'une αρχιτεκτονικό κατάλληλο pour l'empêcher d'organiser elle-même ce qu'elle est censée empêcher: la domination des grands pays. »

En revanche, επιβεβαιωτικό p. 121 que, « Comme les autres [sic] grandes puissances, the Union européenne est attractée à définir sa géographie, à dominer ses frontières, à développer και à coordonner sa άμυνα και sa technologie, à queementier τεχνολογία, à planifier τεχνολογία, à queementier, à définir ses frontières, à développer à coordonner sa defense et sa technologie, à queementier, à définir ses frontière rendre son économie durable, résilience et autonomous » a cadre pas με les possibilités d'une Union, απλή ένωση d'États.

Pour De Vos, σελ. 121, « Η επιλογή μιας νέας Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής επείγουσας ανάγκης σύμφωνα με την εξωτερική πίεση της πολυκρίσης της εποχής μας: γεωπολιτική σύγκρουση και νέος πόλεμος με την Κίνα, ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, fin de la mondialisation, κλιματική κρίση , πανδημία. Il s'agit d'un choix implicite, dérivé et basicement réactif, et non d'un choix explicite, fondé sur des principes ou proactif. Il est naissant, ευάλωτος aux désaccords politiques, à l'évolution du contexte, à une νέα κρίση qui pourrait encore survenir et surprendre. » Έχω ένα μέρος σε αυτήν την ερμηνεία της τρέχουσας κατάστασης και θυμάμαι την ιδέα που εκφράστηκε σελ. 123: «Η νέα Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι dessine sous nos yeux renoue [avec] το συμβούλιο ομοσπονδιοποίησης της Ευρώπης στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Il s'agit d'une Europe que les États-nations européens n'ont jamais voulue, que les people européens n'ont jamais choisie et pour laquelle l'Union européenne actuelle n'a jamais été configurée. » Δεν ισχύει ότι το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Ευρώπης βρίσκεται στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά βρίσκεται στη θέση μιας υπερεθνικής δομής με το CECA και τις μακροπρόθεσμες προεκτάσεις του.

De Vos mêle encore le vrai et le faux p. 125-127. «Μια Ευρωπαϊκή Ένωση Ρωσικής Δυναμικότητας [sic] πρέπει να είναι ίση με τις ικανότητες και τους πόρους συμπληρωματικά, για παράδειγμα για την άμυνα, την ασφάλεια και τους τομείς της βιομηχανικής κριτικής. [Επειδή] η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι παρεκκλίνουσα και δημοκρατική και διαφανής, [elle] κινδυνεύει να αντιμετωπιστεί à des électeurs qui seront sensitives au populisme démagogique anti-européen. Η Enseignement του Brexit φυλάσσεται πάντα από το πνεύμα. [Αυτό φαίνεται στην αντικατάσταση «Une European Union de Puissance» στο «Une European Federation».]

[Pour] éviter les αδιέξοδα και les συγκρούσεις, les dirigeants des gouvernements nationalaux devront également saisir les force historiques qui transforment la mission de l'Union européenne [sic] pour améliorer son αρχιτεκτονική. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να επιβιώσετε από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, συμβολικά και δημοκρατικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι συνασπισμοί d'États membres qui approfondissent une Stratifiée et élargie της Ευρωπαϊκής Ένωσης, qui utilisent des leviers tels que la défense, la technologie et les υποδομές pour créer des précédents de le mise en communellisdésdé: que l'Europe doit encore poser. [Οι πολλαπλοί συνασπισμοί των μελών που υπάρχουν de longue date n'ont rien product de tel.]

Il ne s'agirait pas d'un choix révolutionnaire, mais d'un choix évolutifif et logique, voire previsible. En effet, l'Union [en fait, le BENELUX] είναι ένα προγενέστερο ιστορικό vieux de quatre-vingts ans, qui existe toujours [mais n'a plus rien fait depuis 1975] et sert le même objectif: permettre à un groupe États Member de l'UE de s'intégrer plus vite, plus loin et plus profondément que le reste de l'Union européenne. [Une] évolution graduelle, progressive et parallel au reste de l'Union européenne, voire complémentaire au-delà de l'Union: c'est exactement ce dont the new Union européenne a besoin.

Ensuite, η νομισματική ένωση. Εάν μια Ευρωπαϊκή Ένωση είναι graduelle και συν ομοσπονδιακή σε καναπέδες, αυτός είναι ο βασικός θεσμός για να ξεκινήσει ο μετασχηματισμός της Ένωσης, η ευρωπαϊκή ζώνη είναι ένα παράδειγμα εύγλωττο. Μια Union Monétaire Limitée au sein de l'Union Europeanne élargie, μια Union Bancaire, μια Union Fiscale διακριτή με ένα διακριτό mini-traité, το BCE exerçant un effet de levier sur le crédit et la solvabilité au level European: autant d' The manière does not la transformation du role de l'Union européenne peut inspirer un renouvellement et une diversification des Institutions. ». [Περί ψεύτικο, η Union Monétaire παραμένει εύθραυστο αυτοκίνητο la politique Monétaire menée par la BCE n'est pas appuyée par un gouvernement fédéral.]

Αυτό είναι και η περίπτωση και το faux p. 128 - 129. Si la transformation stratégique de l'Union européenne n'est pas ancrée et soutenue de manière appropriée au sein de l'Union, l'Europe risk d'être stratégiquement très vulnerable aux évènement aux évènement exténes lauxériée αποστολή. [L'Union] doit être en mesure de répondre à la question d'Χένρι Κίσινγκερ Γιατί ο κόσμος απαιτεί και είναι διαθέσιμος, και περιλαμβάνει τους Ευρωπαίους. [Les] ιδρύματα διεθνών κρεάτων après la Seconde Guerre mondiale évolueront progressivement ou seront progressivement supplantées dans un monde où les puissances émergentes cherchent à être reconnues et des blocks réveloppentés θεσμούς des. [Tout cela est vrai.] Dans les deux cas, l'Union européenne est la réponse logique de l'Europe. [Είναι ψεύτικο, η καλή απάντηση είναι από μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Ευρώπης.] Η νέα πολυμερής à l'extérieur de l'Union européenne contribuera donc à renouveler la configuration du multilatéralisme à l'intérieur de l'Union européenne dans le senses d'une fédéralisation européen. [De Vos ne voit pas que πολυμέρεια et ομοσπονδιοποίηση sont contradictoires.] Les Européens n'en sont pas assezz conscients et the reste du monde le remarque à peine, mais a new superpuissance est née [ούτω] : Αυτό το bonne vieille Union européenne ennuyeuse, grise et insaisissable. [C'est faux.] Beaucoup reste à faire en terms de choix, de compromises, de processus, de modalités, κ.λπ. Σχόλιο οικοδόμηση μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης με στρατηγικές [C'est connu depuis 1992 et le traité de Maastricht et les opt-outs.] Comment la dynamique du processus décisionnel européen s'inscrit-elle dans this prochaine φάση ? Το σχόλιο συνδυάζει τη δημοκρατική νομιμότητα και τη θεσμική εξουσία; Σχόλιο évoluer vers une pyramide mature de revenus, de dépenses et de redistribution dans la gestion publique européenne ; Σχολιάστε εάν υπάρχει καλή ισορροπία μεταξύ κυβέρνησης και πορείας, μεταξύ του εθνικού δημόσιου τομέα και των ρυθμίσεων των ευρωπαϊκών προϋπολογισμών; Σχόλιο positionner une Union en μετασχηματισμός έναντι των αμοιβών και των θεσμών, à l'intérieur και à l'extérieur de l'Europe, και αντίστροφα ; ».

Συμπέρασμα

Le profesor De Vos, dont la spécialité est le droit social européen et non la science politique normative, ne voit pas qu'une défense européenne ne pourrait exister, que l'Europe ne pourrait devenir une puissance, que si l'Europe se dotait «Ένα Σύνταγμα, θεμέλιο του ομοσπονδιακού κράτους, δημοκρατικό, νόμιμο για την καθολική ψηφοφορία, σε ένα επεκτάσιμο τμήμα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί μέρος του Etat, αλλά είναι επίσης ένωση Etats και δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης του ΟΤΑΝ.

[1] Προβολή Εμμανουέλ Τοντ, Baptiste Touvey, La Défaite de l'Occident, Gallimard, 2024.

[2] Προβολή Μαρκ Ντε Βος, Grootmacht Europa, De omwenteling van de Europese Unie, Ertsberg, 2023; https://ertsberg.be/boek/grootmacht-europa/; Μαρκ Ντε Βος, L'Europe, superpuissance. Ο μετασχηματισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ertsberg, 2023.

[3] Προβολή https://www.nato.int/cps/fr/natohq/topics_67656.htm#:~:text=Le%20traité%20de%20Washington%20–%20ou,membres%20fondateurs%20de%20l%27Organisation.

[4] Προβολή https://www.cvce.eu/obj/traite_de_bruxelles_17_mars_1948-fr-3467de5e-9802-4b65-8076-778bc7d164d3.html.