Δημοσίευση φωτογραφία: σημαίες ΕΕ / ΗΠΑ | © donfiore από την Getty Images
Όχι μόνο από την εκλογή του 45ου Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, όλοι τους - συμπεριλαμβανομένων των πιο σκληροπυρηνικών Ρεπουμπλικανών - δεν μπορούν πλέον παρά να εκπλαγούν, εδώ και καιρό παρακολουθούμε επίσης τις εξελίξεις εκεί με μεγάλη ανησυχία, που αναμφίβολα θα έχουν αντίκτυπο σε ολόκληρο τον κόσμο.
John Kelly wird σήμερα στις ειδήσεις όπως αναφέρεται: "Νομίζω ότι πρέπει να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε ποιον ψηφίζουμε." Hans Müller γράφει σε αντίστοιχο άρθρο γνώμης στα φόρουμ του Europastammtisch ότι οι εκλογές στις ΗΠΑ επηρεάζουν και την Ευρώπη [Εν τω μεταξύ, αυτή η ανάρτηση βρίσκεται επίσης στο ιστολόγιο].
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτές οι ανησυχητικές εξελίξεις αποτελούν εδώ και καιρό μέρος της καθημερινής ζωής, ακόμη και στην Ευρώπη. Φέτος έπρεπε να υπομείνω έναν συνοριακό έλεγχο στη Βαυαρία με το καλύτερο στυλ της ΛΔΓ και πρόσφατα εξελέγη συνταγματικός δικαστής στο Βερολίνο ένας σοσιαλιστής που του αρέσει να κοροϊδεύει δημόσια τα θύματα δολοφονιών της ΛΔΓ.
Φαίνεται ακόμη χειρότερο όταν κοιτάξουμε πιο ανατολικά: χρειάζεστε πολλή φαντασία για να αποκαλείτε ακόμη δημοκρατίες στην Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Σία και αν κοιτάξετε ακόμα πιο μακριά, βλέπετε ολοκληρωτικά συστήματα του χειρότερου είδους στη Ρωσία και την Τουρκία.
Στο μεταξύ, μοιάζουμε ήδη να είμαστε τόσο κουρασμένοι που πολλοί συμπολίτες μας στην Κίνα βλέπουν ακόμη και τους σωτήρες του πολιτισμού μας.
Υπάρχουν όμως και στη χώρα μας εκπληκτικές συζητήσεις: Σε ποιους ισχύουν τα γενικά ισχύοντα ανθρώπινα δικαιώματα; Χρήση της Bundeswehr και εναντίον του ίδιου του πληθυσμού της; Πότε μπορεί το «κράτος» να αναστείλει νόμους, κανονισμούς και κανόνες με δική του πρωτοβουλία και για πόσο;
Γίνεται όλο και πιο δύσκολο να κατανοήσουν και να ταξινομήσουν το όλο θέμα, ακόμη και για τους πολίτες που προσπαθούν να το κάνουν! Γι' αυτό δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη όταν όλο και περισσότεροι πολίτες βγαίνουν στους δρόμους σε κατά τα άλλα πολύ ασυνήθιστες συνθέσεις και υποτίθεται ότι διαδηλώνουν ενάντια σε πράγματα που δεν υπάρχουν καν.
Χρειαζόμαστε θεμελιώδεις αλλαγές πολιτικής, όχι μόνο στις ΗΠΑ, για να επαναφέρουμε τις δημοκρατίες μας στο πολιτικό μοντέλο για τους περισσότερους πολίτες, το οποίο είναι: η καλύτερη εγγύηση τόσο για τα άτομα όσο και για όλους τους άλλους για να έχουν τον καλύτερο δυνατό τρόπο ζωής.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι οι εκπρόσωποι του λαού έχουν ευλογία με ευπρέπεια και αίσθημα ευθύνης, αλλά πρέπει να μπορούμε να περιμένουμε ότι πρέπει πάντα να δικαιολογούν όλες τις αποφάσεις τους, αυτή είναι η βάση κάθε κοινοβουλευτικής δημοκρατίας!
Γι' αυτό ένας υπουργός που προφανώς τουλάχιστον με βαριά αμέλεια κατασπαταλά εκατοντάδες δισεκατομμύρια χρήματα φορολογουμένων πρέπει να προσαχθεί στη δικαιοσύνη και να διεκπεραιωθεί το όλο θέμα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια και με τρόπο κατανοητό σε όλους τους πολίτες. Γι' αυτό ολόκληρες κυβερνήσεις, που αυθαίρετα παρακάμπτουν νόμους -για οποιονδήποτε λόγο- πρέπει να λογοδοτήσουν στο κοινό το συντομότερο δυνατό και, αν χρειαστεί, να οδηγηθούν και στα δικαστήρια.
Η δημοκρατία είναι δυνατή μόνο εάν εμείς οι πολίτες μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο νόμος και η τάξη ισχύουν εξίσου για όλους μας. «Στο παρελθόν» ήταν σύνηθες για τους πολιτικούς να αναλαμβάνουν τις συνέπειες και να παραιτούνται, αλλά υπήρχαν επίσης εισαγγελείς και δικαστές που ήταν πρόθυμοι να βοηθήσουν εάν χρειαζόταν.
«Όλη η εξουσία τείνει να διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα».
Ο Λόρδος Acton, σε μια επιστολή προς τον Mandell Creighton (Απρίλιος 1887)
