7.8.02023

Φωτογραφία ανάρτησης: Πηδώντας μπροστά από το δημαρχείο

καταστήματα

Τον τελευταίο καιρό κάποιοι έχουν αναστατωθεί για τα μαγαζιά μας στο κέντρο της πόλης και κυρίως για τους ιδιοκτήτες φτηνών κομμωτηρίων, καταστημάτων του ενός ευρώ και προμηθευτών πρόχειρων φαγητών. Ο καθένας μάλλον χρειάζεται τη δική του εικόνα για τον εχθρό.

Σχεδόν κανείς δεν αναρωτιέται γιατί υπάρχουν ολοένα και περισσότερα καταστήματα αυτού του είδους στο Heilbronn και κατά συνέπεια όλο και λιγότερες επιλογές για ψώνια και φαγητό που φαίνεται ότι «ταιριάζουν στην κατάστασή τους». Θα το πω ξεκάθαρα, γιατί έτσι ακριβώς θέλουμε να είναι εμείς στο Heilbronn!

Από τη μία, αφήνουμε πραγματικά το κέντρο της πόλης μας να πάει χαμένο. Σώζουμε τους πάντες δημόσιες τουαλέτες έτσι που πρόσφατα παρατήρησα μερικά νεαρά κορίτσια να περπατούν στις όχθες του Νέκαρ, τα οποία δεν μπορούσαν παρά να παρακολουθήσουν έναν άγριο τσαντιστή να ανακουφίζεται με ένα υπέροχο σπρέι στο ποτάμι. Αλλά μπορείτε επίσης να παρακολουθήσετε γυναίκες να ανακουφίζονται ήσυχα και κρυφά στις γωνίες του Heilbronner, κάτι που είναι μάλλον πολύ ανθρώπινο αν μείνετε λίγο περισσότερο στην πόλη μας και επίσης αποφύγετε δημόσιους χώρους στάθμευσης ή καλύτερα εστιατόρια όπως ο διάβολος το αγιασμό.

Επιπλέον, σε πάρα πολλούς Heilbronner αρέσει να σκορπίζουν τα σκουπίδια τους σε όλη την πόλη ή απλώς να τα ρίχνουν επί τόπου. Για να μην αναφέρουμε τους συμπολίτες τους που τους αρέσει να γεμίζουν τους δημόσιους κάδους απορριμμάτων με τα οικιακά τους απορρίμματα, κάτι που είναι ακόμα καλύτερο από το να τα πηγαίνουν απλά στα σημεία συλλογής.

Το επιστέγασμα, ωστόσο, είναι ότι οι πεζόδρομοι και οι ζώνες μας έχουν επανασχεδιαστεί ως χώροι στάθμευσης ή ακόμα και ως διαδρομές ράλι για οχήματα κάθε είδους. Ποιος θα ήθελε ακόμα να ψωνίσει, να κάνει μια βόλτα, να ψωνίσει ή ακόμα και να δειπνήσει σε ένα περιποιημένο περιβάλλον σε ένα τέτοιο περιβάλλον;

Από την άλλη, δυσκολεύουμε πολύ όλους τους ίδιους τους ιδιοκτήτες καταστημάτων και καταστημάτων. Πολλοί άνθρωποι από το Heilbronn αγοράζουν προϊόντα και αγαθά υψηλής ποιότητας σε άλλες πόλεις, εάν είναι δυνατόν — επειδή είναι μοντέρνα — ή απλώς τα αγοράζουν στο διαδίκτυο. Αλλά πάρα πολλοί άνθρωποι στο Heilbronn κατοικούν μόνο στα λίγα εναπομείναντα "καλά" καταστήματα για να λάβουν τις καλύτερες συμβουλές, να δοκιμάσουν τα προϊόντα επί τόπου ή απλώς να τα αγγίξουν. Τότε αγοράστε κάπου αλλού.

Η ουσία είναι ότι όλο και λιγότερα παραδοσιακά και υψηλής ποιότητας καταστήματα και καταστήματα θέλουν να εγκατασταθούν στο Heilbronn ή μπορούν να επιβιώσουν εκεί. Εξαιτίας αυτού και για να μην μείνουν άδειοι οι χώροι, οι ιδιοκτήτες αναγκάζονται να νοικιάσουν σε όποιον θέλει ακόμα να εγκατασταθεί στο Heilbronn.

Είμαι πεπεισμένος ότι η συντριπτική πλειονότητα των ιδιοκτητών καταστημάτων και εμπορικών κτιρίων προτιμά να νοικιάζει σε εστιατόρια, παμπ ή καταστήματα επώνυμων οίκων κορυφαίας κατηγορίας - μόνο που δεν έχουν έρθει στην πόλη μας εδώ και πολύ καιρό.

Και γι' αυτό εμείς οι Heilbronner παίρνουμε ακριβώς αυτό που μας αξίζει! Θα μπορούσαμε εύκολα να το αλλάξουμε αυτό κάνοντας την πόλη μας πιο καθαρή, πιο τακτοποιημένη και γενικά πιο ελκυστική και επιστρέφοντας στις αγορές στα καλά διαχειριζόμενα καταστήματα που υπάρχουν ακόμα. Εάν είναι απαραίτητο, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος παραγγέλνει επίσης εκείνα τα προϊόντα που λέγεται ότι είναι διαθέσιμα μόνο στο Μόναχο, τη Στουτγάρδη ή το Μιλάνο.

Rathenauplatz

Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, το Rathenauplatz είχε ένα εμφανές ρολόι που διαβάζεται εύκολα τόσο για τους οδηγούς όσο και για τους πεζούς. Για λίγους μήνες, πριν από την επίσκεψή μου στην Καλιφόρνια φέτος, αυτό το ρολόι έχει σταματήσει να λειτουργεί. Τα χέρια είναι στα δώδεκα και αυτό είναι όλο. Αυτό σημαίνει ότι το ρολόι θα δείχνει πάντα τη σωστή ώρα δύο φορές την ημέρα.

Και αυτό μάλλον είναι αρκετό για τη διοίκηση της πόλης μας. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να συνειδητοποιήσει κανείς για άλλη μια φορά ότι η δημοτική αρχή της πόλης μας είναι πολύ χαρούμενη που αγοράζει πράγματα και μετά απλά τα αφήνει να πάνε χαμένα. Σε κάθε περίπτωση, ο πίνακας ελέγχου κυκλοφορίας ακριβώς στη γωνία δεν λειτουργεί εδώ και μερικές εβδομάδες. Κάτι που, ωστόσο, δεν ενοχλεί κανέναν σε αυτήν την περίπτωση, γιατί αυτό το πολυτελές σύστημα ελέγχου κυκλοφορίας αγοράστηκε μόνο για να πετάξουμε τα λεφτά από τους φόρους μας από το παράθυρο και να διασκεδάσουμε μερικούς διοικητικούς υπαλλήλους - κάτι που προφανώς δεν εκτιμούν.

Παρεμπιπτόντως, το Rathenauplatz ήταν ένα πρώην νεκροταφείο της Εποχής του Χαλκού και των Κελτικών μέχρι που άνοιξε για κυκλοφορία το 1873. Στη συνέχεια εξελίχθηκε στο Heilbronn "Anhalterbahnhof" και πιθανότατα πήρε το εξέχον ρολόι του ταυτόχρονα. Αυτό καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, αλλά αποκαταστάθηκε το 1948 και έδειξε τους ξενύχτηδες του Heilbronn στη δεκαετία του 1990, όταν ήρθε η ώρα να χαιρετίσουμε την ημέρα που μόλις ξεκινούσε με μια επίσκεψη στο Europäischer Hof.

Η περιοχή ψυχαγωγίας του Χάιλμπρον είναι ιστορία εδώ και πολύ καιρό, όπως και το ρολόι της πλατείας, το οποίο έχει επιβιώσει στους αιώνες. Οίκοι ευγηρίας έχουν φυτρώσει πρόσφατα γύρω από το Rathenauplatz, και έτσι ίσως τα πράγματα σύντομα να κάνουν τον κύκλο τους και ο τόπος να γίνει ξανά αυτό που ήταν κάποτε.

άλματα βροχής

Η συνάντηση άλματος εις ύψος, που είχε πραγματοποιηθεί προηγουμένως στο Eberstadt από το 1979 έως το 2018 και μπόρεσε να καυχηθεί για παγκόσμια και ευρωπαϊκά ρεκόρ τουλάχιστον τα πρώτα χρόνια, τώρα έλαβε χώρα για πρώτη φορά απευθείας στο Heilbronn και στη συνέχεια επίσης στην πλατεία της αγοράς.

Παρά την κακοκαιρία, το καλύτερο μισό μου και εγώ εκμεταλλευόμαστε την ευκαιρία να ζήσουμε ελκυστικά ανταγωνιστικά αθλήματα στο κατώφλι μας. Και δεν απογοητευτήκαμε. Αντίθετα, ποτέ δεν φανταζόμουν ότι ένας μόνο αγωνιζόμενος θα πηδούσε τα έξι πόδια σε τέτοιες συνθήκες. Και έτσι μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε μερικά επιτυχημένα άλματα πάνω από 2014 και στη συνέχεια ακόμη δύο επιτυχημένα άλματα πάνω από XNUMX. Και έτσι δεν είναι καθόλου τραγικό που το ρεκόρ συνάντησης από το XNUMX με δύο μέτρα σαράντα ένα δεν ισοφαρίστηκε ή και ξεπεράστηκε στον πρώτο διαγωνισμό στο Χάιλμπρον.

Τα σημερινά ψηλά ήταν κάτι παραπάνω από άξια και έδειξαν πόσο δυνατοί και έτοιμοι είναι οι αθλητές μας ακόμα και σήμερα. Μου άρεσε ακόμη καλύτερα που οι άλτες του ύψους δεν έπαιρναν κανένα αδικαιολόγητο ρίσκο σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες. Τα κομπλιμέντα μου λοιπόν πηγαίνουν στο φετινό κοινό Τζιανμάρκο Ταμπέρι, ο οποίος ζήτησε συγγνώμη και ζήτησε την κατανόησή σας ότι τελείωσε ήδη τον διαγωνισμό μετά το πρώτο επιτυχημένο άλμα πάνω από δύο μέτρα δέκα - άλλοι πρέπει να φτάσουν πρώτα αυτό το ύψος.

Παρεμπιπτόντως, κέρδισε Χάμις Κερ, ο οποίος ήταν ο πρώτος από τους δύο συμμετέχοντες που πήδηξε τα δύο μέτρα και τα είκοσι οκτώ. Το προσωπικό μου αγαπημένο ήταν παρόλα αυτά Wao Sang-Hyeok, ο οποίος πήρε τη βροχή με χιούμορ και επέτρεψε επίσης στον εαυτό του να περάσει τον διαγωνισμό μέχρι την τρίτη αποτυχημένη προσπάθεια πάνω από τα δύο μέτρα και τα τριάντα. Το κοινό, που άντεξε στη βροχή μέχρι το τέλος, δέχτηκε με ενθουσιασμό αυτή τη χαρά του πηδήματος.

---