28.9.02023

Επιλεγμένη φωτογραφία: Παλιός χάρτης της Ευρώπης | © Mabel Amber στο Pixabay 

Τέλος χρόνου

Και πραγματικά λειτούργησε, μπόρεσα να περιποιηθώ τον εαυτό μου σε ένα μικρό διάλειμμα. Ντέτλεφ Στερν είχε επιλέξει ένα ωραίο ιταλικό εστιατόριο στο κέντρο της πόλης και φτάσαμε από το εκατοστό στο χιλιοστό. Ξεκινώντας από κοινούς φοιτητές - οι καθηγητές ανταλλάσσουν επίσης ιδέες μεταξύ τους - φτάσαμε στο Zettelkasten πολύ γρήγορα και παραμένοντας στο ίδιο θέμα. Μετά από αυτό, τα πράγματα συνεχίστηκαν γρήγορα: Indieweb, Fediverse, Webmention, Delta Chat, μετά ιστολόγια, ιστότοποι και διακομιστές, είτε εικονικοί είτε εντελώς κλασικοί. Τελικά, καταλήξαμε στο ψηφιακό setup του Heilbronn και στο αν δεν θα ήταν καλύτερο αν κάποιοι σύγχρονοι δεν κολλούσαν στο χαρτί. Πολύ σωστά, τότε η διοίκηση της πόλης με βομβάρδισε με κάποια διαφημιστικά email και η άδεια μου τελείωσε ξανά.

Θα επισκεφτώ σύντομα το ιταλικό εστιατόριο με το καλύτερό μου μισό και μετά θα δω αν θα βρει τον δρόμο του στην αντίστοιχη λίστα μου.

Ομάδα Ανάληψης

Το αργότερο μέχρι το 1945, ήταν σαφές σε όλους τους πολιτικά ενημερωμένους ανθρώπους ότι κανείς στην Ευρώπη δεν θα μπορούσε να αποφύγει την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Ο εαυτός σου ένα Charles de Gaulle ein oder Ουίνστον Τσώρτσιλ το είχαν αναγνωρίσει, αλλά έριξαν άμμο στα έργα από την αρχή, μόνο και μόνο για να συνεχίσουν να κρατούν την επιθυμία τους να γίνουν εθνική δύναμη. Και μόλις Konrad Adenauer Μόλις η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία αναγνωρίστηκε ως «χώρα εταίρος», εμείς οι Γερμανοί αρχίσαμε αμέσως να ονειρευόμαστε ξανά μια Μεγάλη Γερμανία - τώρα κάπως μεταμφιεσμένοι σε παγκόσμιους πρωταθλητές σε όλα, από την εκπαίδευση μέχρι τις εξαγωγές και το ποδόσφαιρο. Ακόμη και ο τελευταίος οπαδός του ξύλου θα πρέπει τώρα σιγά σιγά να συνειδητοποιήσει ότι δεν είμαστε - αλλά θα πρέπει επίσης να είναι σαφές σε αυτούς ότι ακόμη και οι αντιδημοκράτες από το AfD ή την Αριστερά δεν μπορούν να το αλλάξουν αυτό!

Εν τω μεταξύ, ακόμη και οι μικρότερες χώρες της Ευρώπης που δεν μπορούν πλέον να υπάρχουν ανεξάρτητα, όπως η Ουγγαρία, είναι πεπεισμένες ότι και αυτές είναι το κέντρο του κόσμου. Οι πολιτικοί τους λένε ψέματα στην πελατεία τους κατά γράμμα.

Εν τω μεταξύ, η Ευρώπη συνεχίζει να σπαταλά ασυγκράτητα όλα τα μερίσματα της ενοποίησης και να καταστρέφει τους πόρους που έχει ακόμα - σε βάρος του περιβάλλοντος και των μελλοντικών γενεών.

Ηλικιωμένοι λευκοί άντρες και μια ηλικιωμένη γυναίκα στις Βρυξέλλες είναι και οι ίδιοι έκπληκτοι και περήφανοι που αυτό το ευρωπαϊκό «σύστημα πυραμίδας» έχει διαρκέσει μέχρι σήμερα και συνεχίζουν να προσπαθούν να ξεφύγουν με κούφια υποσχέσεις μέχρι τον δικό τους θάνατο.

Όλοι ξέρουν καλύτερα, αλλά παραπλανούν τους συμπολίτες τους να πιστεύουν ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση λειτουργεί ακόμα και χωρίς ενοποίηση! — Ο Τσόρτσιλ και ο Ντε Γκωλ συνεχίζουν να στέλνουν τους χαιρετισμούς τους!

Η Ευρώπη απλά δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς να είναι ομοσπονδιακό κράτος, τα δάνεια που έχουν συναφθεί σε όλο τον κόσμο για αυτόν τον σκοπό έχουν εξαντληθεί εδώ και καιρό και η ισχύς των γεγονότων δεν μπορεί πλέον να σταματήσει - θα πρέπει, πράγματι, να έρθει περαιτέρω επέκταση και όλοι όσοι βρίσκονται στα μισά του δρόμου πληροφορημένος ξέρει πολύ καλά ότι αυτό το σύστημα θα υπάρχει χωρίς αυτό Θα σκάσει το Deepening!

Εν τω μεταξύ, οι κυβερνώντες μας μας στέλνουν όλους σε μια αποστολή αυτοκτονίας καθώς τώρα προσπαθούν να αποτρέψουν την ουσιαστική επέκταση καθυστερώντας την περαιτέρω εμβάθυνση, δημιουργώντας παράλογα σύνορα και περιορίζοντας όλο και περισσότερο τα ανθρώπινα δικαιώματά μας.

Και αυτό μόνο και μόνο επειδή είναι όπως παλιά Charles de Gaulle ή Ουίνστον Τσώρτσιλ θέλουν να εξασφαλίσουν το δικό τους όφελος για όσο το δυνατόν περισσότερο. Τα κοινοβούλιά μας σε όλη την Ευρώπη (!) καλούνται να τερματίσουν αυτήν την αποστολή αυτοκτονίας το συντομότερο δυνατό, προτού δεν υπάρχουν άλλοι ψηφοφόροι που μπορούν ή θέλουν να τους ψηφίσουν.

Το ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος πρέπει να δημιουργηθεί από τους βουλευτές μας, ακόμη και με τον κίνδυνο πολλοί από αυτούς να μείνουν άνεργοι! Παρεμπιπτόντως, αυτό λέγεται πολιτική ευθύνη.

Όποιος εξακολουθεί να μιλάει σήμερα για απλές, ειδικές ή διπλές πλειοψηφίες που υποτίθεται ότι θα σώσουν την Ευρώπη, ή ακόμα και για το γεγονός ότι η Γερμανία και η Γαλλία θα μπορούσαν να σχηματίσουν μια Σούπερ Ευρώπη για τους εαυτούς τους, δεν είναι παρά ένας τσαρλατάνος!

Μπαμπούλες

Πρόσφατα ανακάλυψα με λύπη ότι η φλυαρία στη λεωφόρο θα σταματήσει στο τέλος του χρόνου. Σύμφωνα με σημείωμα στη βιτρίνα, διατηρεί ακόμα το υποκατάστημά του ή και την έδρα του (;) στο Schwaigern.

Δεν είναι μόνο κατά τη γνώμη μου ότι η φλυαρία είναι απλώς μέρος ενός ταξιδιού για ψώνια στην πόλη, αλλά τουλάχιστον οι βιτρίνες στη βιτρίνα εξακολουθούν να κάνουν τα καροτσάκια λίγο περίεργα σήμερα. Και όλοι στο Heilbronn πιθανότατα γνωρίζουν το ρητό «Go to the Plappert» όταν πρέπει να αγοράσεις κάτι σε σύντομο χρονικό διάστημα - αλλά τουλάχιστον όλοι γνωρίζουν πού είναι η λεωφόρος και έτσι βρήκατε το φαρμακείο αρκετά γρήγορα. Προσωπικά, με ενδιέφεραν περισσότερο τα διακοσμητικά και είδη δώρου καθώς και τα κεριά και τα αρώματα.

Είναι πιθανό να υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μια μακροχρόνια επιχείρηση σταματά ξαφνικά. Τώρα ελπίζω να μην είναι επειδή εμείς οι Heilbronner τείνουμε να αγοράζουμε τα αποσμητικά μας στο Διαδίκτυο ή ακόμα και στο Μιλάνο (για να αποφύγω τυχόν ερωτήσεις: διάλεξα εσκεμμένα αυτήν την πόλη).

---