άνθρωπος με βαρέλια | © Pixabay
Περιεχόμενα
δρομεύς
Ως δεκαεξάχρονος μαθητής, χρησιμοποίησα τις οικονομίες μου για να αγοράσω το δικό μου αγωνιστικό ποδήλατο. Λόγω των κακών εμπειριών μου με το ποδήλατο, χρησιμοποιήθηκε ξανά κατά τη διάρκεια των σπουδών μου για να απλοποιήσω μερικές διαδρομές στην πανεπιστημιούπολη και την τελευταία φορά από εμένα ως διοικητής εταιρείας για να μπω γρήγορα στον τεχνικό τομέα.
Από εκείνη τη στιγμή, απλώς συνέχιζε να κινείται και το καλύτερο μισό μου ρωτούσε μετά από κάθε δεύτερη κίνηση το αργότερο γιατί καταλάμβανε ακόμα χώρο κάπου εντελώς άχρηστο. Και κάποια στιγμή δεν ήταν πια θέμα.
Σήμερα ο μικρότερος μου βρήκε το ποδήλατο στο γκαράζ και άρχισε να το κουράζει. Θυμάμαι έναν σύντροφο που το έκανε τελευταία φορά το 1990 και φρόντισε να αντικατασταθούν τα ελαστικά και τα τακάκια των φρένων. Όπως φαίνεται αυτή τη στιγμή, αρκεί να βάλετε καινούργια ελαστικά αν χρειαστεί. Τα υπόλοιπα εξακολουθούν να λειτουργούν τέλεια, προς δική μου έκπληξη. Λοιπόν, θα μπορούσατε ακόμα να το ξεσκονίσετε και ίσως ακόμη και να το ξεπλύνετε - αλλά αυτό θα ήταν μια καινοτομία για αυτό το ποδήλατο.
Τυφλός ακτιβισμός
Μέχρι πρόσφατα, ήταν καθιερωμένο γεγονός (ακόμα και μια κατευθυντήρια γραμμή ομοσπονδιακής πολιτικής) ότι χρειάζονται αρκετά δέκα χρόνια για να ξεκινήσει ένας πόλεμος όπως αυτός στην Ουκρανία. Οι πολιτικοί μας αποφάσισαν εσκεμμένα (!) να αγνοήσουν όλες τις ενδείξεις για πολεμικές προετοιμασίες και ανακοινώσεις, αφενός λόγω ιδεολογικής εγγύτητας με τον «σοσιαλιστή αδερφό στα όπλα» και αφετέρου επειδή κερδίζει κανείς αρκετά καλά και όχι μόνο επειδή κοιτάζει με άλλο τρόπο και την ίδια στιγμή που θα μπορούσαν να σκηνοθετήσουν οι «πολιτικοί κατευνασμού».
Ωστόσο, είναι λογικό να σαμποτάρει κανείς συνειδητά την ικανότητα άμυνας και συμμαχίας του, γιατί έτσι έχει την πολεμική επιτυχία του Ο Βλαντιμίρ Πούτιν εγγυημένη, και θα μπορούσε να ελπίζει ότι όλοι θα υποκύψουν πολύ γρήγορα στη δύναμη του πραγματικού (SBZ, Ουγγαρία, Τσεχοσλοβακία, Γεωργία, Κριμαία, Συρία...) και θα μπορούσε κανείς πολύ γρήγορα να επιστρέψει στην κανονικότητα.
Οι επαγγελματίες πολιτικοί μας έκαναν μια γκάφα αυτή τη φορά, γιατί δεν υπολόγισαν το γεγονός ότι οι Ουκρανοί δεν θα ήθελαν απλώς να θυσιαστούν (ομολογώ ότι εκπλήσσομαι κι εγώ!) και ότι η παγκόσμια γνώμη και συμπάθεια - τουλάχιστον αυτή του ο ελεύθερος κόσμος - πολύ γρήγορα τον ευνόησε η Ουκρανία (καλή δουλειά στα μέσα ενημέρωσης!) έχει υποχωρήσει.
Τώρα που οι πολιτικοί που είναι υπεύθυνοι για αυτό πρέπει να φοβούνται για πρώτη φορά ότι θα τεθούν επίσης στο εδώλιο του κατηγορουμένου, δηλαδή σε αυτό του Διεθνούς Δικαστηρίου Δικαιοσύνης, ενεργούν πάνω από την κορυφή και ενεργούν στα τυφλά. Θα ήθελε κανείς να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να αποτρέψει να θεωρηθεί υπεύθυνος για τις δικές του αγανακτήσεις.
Και έτσι ήταν για τον πολιτικά άπειρο Ουκρανό πρόεδρο —αλλά πρότυπο, αν όχι πρότυπο, πολιτικό— Volodymyr Zelenskyy η θανατική ποινή, όχι μόνο Ο Βλαντιμίρ Πούτιν να εναντιωθούμε, αλλά και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αποκαλούμε τα γεγονότα με το όνομά τους και να καταγγείλουμε δημόσια τους πολιτικούς της καριέρας μας. αυτά θα ρίξουν κροκοδείλια δάκρυα στην κηδεία του.
Και όλοι εμείς που είμαστε λίγο λιγότερο εξελιγμένοι πρέπει τώρα, είτε το θέλουν είτε όχι, να αναγνωρίσουμε ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα ενός παγκόσμιου πολέμου, όπως δεν ήμασταν από το 1961, και ότι τυχόν βιαστικές αντιδράσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην πυροδότηση ενός.
Η Ουκρανία, η Γεωργία, η Λευκορωσία και άλλες χώρες πωλήθηκαν από εμάς στη Ρωσική Ομοσπονδία το 2008 (να θυμάστε!) και ήδη από το 2021, οι περισσότεροι ειδικοί έγραψαν ότι η Ουκρανία θα έχει πιθανότητες επιβίωσης μόνο εάν καταφέρει, να φθείρει το Ρώσοι επιτιθέμενοι σε έναν πολύ μακρύ μικρό πόλεμο, όπως οι Αφγανοί πριν από αυτούς. Το μόνο που μένει στον ελεύθερο κόσμο να κάνει είναι να υποστηρίξει τους Ουκρανούς στο μέγιστο των δυνατοτήτων του, να φροντίσει για τους πρόσφυγες και να συντρίψει οικονομικά τη Ρωσική Ομοσπονδία και να την απομονώσει πολιτικά. Ξέρει κι αυτό Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και μάλλον θα έχει κάνει την εργασία του. Τώρα πρέπει να περιμένουμε και να δούμε αν μπορεί να γυρίσει την κοινή γνώμη σε όλο τον κόσμο προς όφελός του, μεταξύ άλλων μέσω των ορκ του;
Το ότι αυτό το παιχνίδι θα κοστίσει τις ζωές έως και 2 εκατομμυρίων Ουκρανών είχε εκ των προτέρων τιμολογηθεί τόσο από τον Πούτιν όσο και από τους επαγγελματίες πολιτικούς μας! Και έτσι είναι αρκετά κατανοητό ότι και οι δύο πλευρές (η Ουκρανία είναι «μόνο» το πιόνι) θέλουν να αποφύγουν τη δική τους ευθύνη κλιμακώνοντας μέχρι το σημείο ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου όταν είναι η κατάλληλη στιγμή.
Και ανεξάρτητα από το πόσα τρισεκατομμύρια ευρώ από τα χρήματα των φορολογουμένων ο Πρόεδρος της Επιτροπής και οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ μπορούν τώρα να πετάξουν από το παράθυρο, τουλάχιστον δεν μπορούν πλέον να αποφύγουν την ηθική τους ευθύνη. Οι θάνατοι αμέτρητων αθώων πολιτών, βρεφών ή στρατιωτών, στηρίζονται στους ώμους τους!
ανάγνωση εφημερίδων
Διαβάζοντας την καθημερινή εφημερίδα σήμερα το πρωί και κοιτάζοντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πραγματικά μου χάλασε την αρχή της εβδομάδας. Έπρεπε να ζήσω μια αναδρομή στον Ψυχρό Πόλεμο!
Όπου κι αν κοιτάξετε, είτε ήταν επιστολές προς τον εκδότη είτε ανακοινώσεις εκδηλώσεων, τα σοβιετικά τρολ και οι γαλαζοαίματοι Ναζί δεν μπορούσαν να παραβλεφθούν και να ξετυλίξουν το πλήρες πρόγραμμα της ρωσικής πολεμικής προπαγάνδας. Η Ρωσική Ομοσπονδία δεν χρειάζεται πλέον πρεσβείες ή τηλεοπτικούς σταθμούς για να διαδώσει την άποψή της για τα πράγματα στη Γερμανία. Οι υπεύθυνοι αγκιτάτορες από τη Ρωσία πρέπει απλώς να προσέχουν τα γερμανικά ορκ να μην πάνε πολύ μακριά και να καλέσουν δημόσια τον Πούτιν να εξοντώσει ταυτόχρονα τα «φασίστες» νήπια.
Από σήμερα θα ακολουθήσω την ορολογία του JRR Tolkien, που ήδη έβλεπε αυτόν τον άνθρωπο στον φανταστικό του κόσμο της Μέσης Γης ως πρόθυμο εκτελεστή των δυνάμεων του κακού και έτσι αναβίωσε μια αρχαία γνώση από την αρχαιότητα.
Για να μην αφήσω εδώ λανθασμένες εντυπώσεις, βασικά δεν έχω απολύτως τίποτα εναντίον «αγόρια χωρίς πατρίδα», ειδικά όχι όταν θεωρούν τους εαυτούς τους πολίτες του κόσμου και καταγγέλλουν την ύπαρξη των εθνών ως παρέκκλιση της ανθρωπότητας. Αποτίνω επίσης τα σέβη μου σε κάθε αντιρρησία συνείδησης, ειδικά αν εργάζεται ειρηνικά για τους ίδιους τους ανθρώπους. Και αποτίω τον μέγιστο σεβασμό μου σε εκείνους τους αντιρρησίες συνείδησης που, ακόμη και σε εμπόλεμες ζώνες, ρισκάρουν τη ζωή τους για να σώσουν ζωές.
Δυστυχώς, έπρεπε να συνειδητοποιήσω πολύ νωρίς ότι πολλοί «αντιρρησίες συνείδησης», «ακτιβιστές της ειρήνης» ή «άστεγοι» είναι απλά ορκ που δεν χάνουν ευκαιρία να πετούν πέτρες στους αστυνομικούς, να πυρπολούν βόμβες μολότοφ ή τους σωλήνες φρένων. στρατιώτες και διασώστες Κόψτε και χαλαρώστε τα παξιμάδια του τροχού. Τις περισσότερες φορές, αυτοί είναι που δυσφημούν τα πάντα και όλους στα ΜΜΕ που μιλούν για τη χώρα μας, για την ίδια τη δημοκρατία ή για οποιαδήποτε μορφή διεθνούς συνεργασίας.
Αν ακόμα δεν ξέρετε πώς να εντοπίσετε τα ορκ; Ο καλύτερος τρόπος για να το αναγνωρίσουμε αυτό είναι ότι ό,τι και να πάει στραβά οπουδήποτε στον κόσμο, σύμφωνα με αυτούς, «φταίνε οι Αμερικάνοι.» Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι από μόνοι τους, γιατί φυσικά υπάρχουν και τα «καλά παιδιά». " [ορκ ], όπως ΣΙ. Ντόναλντ Τραμπ, αλλά τα ορκ σημαίνουν γενικά όλα όσα πρεσβεύει η Αμερική: ελευθερία, δημοκρατία, ίσες ευκαιρίες και προσωπική ευθύνη.
η γνώμη της ημέρας
Joachim Kaeppner γράφει σήμερα υπό τον τίτλο «ήρωες και νταήδες« σχετικά με ορισμένα ορκ, όπως π.χ σι. Σόρεν Μπάρτολ από το SPD, την ομοσπονδιακή πολιτική. Αρκετά ανοιχτός ως δημοσιογράφος.
γενέθλια της ημέρας
Karl Wilhelm Jerusalem και Johann Sebastian Bach
