Επιλεγμένη φωτογραφία: Αερόστατο | © Nicolae Baltatescu στο Pixabay
Περιεχόμενα
προεκλογικού
Το βράδυ τα πράγματα ήταν λίγο απασχολημένα. Αφενός καθορίστηκαν οι υπεύθυνοι επικοινωνίας για τις περιφέρειες και αφετέρου συμφωνήθηκαν περαιτέρω λεπτομέρειες. Θα γράψω το όλο θέμα τις επόμενες ημέρες και στη συνέχεια θα το κάνω διαθέσιμο σε όλους τους υποψηφίους και τα μέλη.
Οι υπεύθυνοι για την περιοχή έχουν ήδη τόσο μεγάλο κίνητρο που πρέπει να επιβραδυνθούν λίγο. Σε κάθε περίπτωση, ανυπομονώ και για την επερχόμενη προεκλογική εκστρατεία και τις συζητήσεις που θα μπορέσω να κάνω με ενδιαφερόμενους πολίτες τις επόμενες εβδομάδες.
αεροπορία
Σήμερα κυκλοφορούσα πολύ με το λεωφορείο meseno. Αφενός, είναι ευχάριστο γιατί σίγουρα μπορεί να είναι σημάδι βελτιωμένης εφοδιαστικής, αλλά από την άλλη, ένα τέτοιο ταξίδι δεν είναι καθόλου κερδοφόρο και επίσης δεν γεμίζει πλέον τα ράφια στο κατάστημα meseno, το οποίο, παρεμπιπτόντως, είναι άδειο εκπληκτικά γρήγορα.
Έτσι, η σημερινή ματιά στα ράφια ήταν κάτι παραπάνω από απογοητευτική και, αν δεν επηρεαζόσασταν, θα μπορούσατε ακόμη και να πάρετε το όλο θέμα με χιούμορ και να το ακολουθήσετε ελεύθερα Μαρία Αντουανέτα ανακοινώστε ότι οι άνθρωποι στην περιοχή θα τρώνε ακόμα σοκολάτα αν δεν υπάρχουν άλλες πατάτες. Γιατί το ράφι με τα χριστουγεννιάτικα σοκολατένια είναι το μόνο που είναι ακόμα αρκετά καλά εφοδιασμένο.
Αλλά το σημερινό ταξίδι έχει και μια καλή πλευρά, γιατί το ακόλουθο απόφθεγμα: "Δεν υπάρχει πόνος; Qu'ils mangent de la brioche!" πρέπει να Martin Mutschlechner Μαρία Αντουανέτα δεν το είπε ποτέ αυτό. Αν κοιτάξετε λίγο πιο προσεκτικά, θα βρείτε την ωραία λέξη «ταξιδιωτικά ανέκδοτα» για ιστορίες που είναι τόσο όμορφες που περιφέρονται ελεύθερα στους αιώνες. Προφανώς ήταν Μαρία Αντουανέτα όχι τόσο κακή όσο της φάνηκε κατά τη διάρκεια της ζωής της - αλλά αυτό δεν βοηθάει πολύ τους πελάτες meseno τώρα.
Gewalt
Όταν ένα άτομο χτυπά τον σύντροφό του, η βία δεν σταματά όταν ο σύντροφος λέει ότι λυπάται. Όχι, η βία θα συνεχιστεί, ακόμα κι αν δεν υπάρξουν άλλες επιθέσεις. Ακόμη χειρότερα, αυτή η βία μεταδίδεται στα εν λόγω παιδιά.
Η ομαδική βία αυξάνει το όλο θέμα σε αμέτρητο βαθμό και δεν σταματά εκεί, ακόμα κι αν η αντίστοιχη ομάδα πρέπει τώρα να γίνει λίγο πιο ειρηνική - συνεχίζει να υπάρχει.
Η θεσμοθετημένη βία αντηχεί ακόμη και σε γενιές και διαμορφώνει ολόκληρες κοινωνίες. Και έτσι ακόμη και οι απόγονοι των βίαιων δραστών, ακόμη κι αν δεν έγιναν ποτέ βίαιοι, επιβαρύνονται με αυτό - η βία στην πραγματικότητα γνωρίζει μόνο θύματα (με εξαίρεση τους δράστες· αν και υπάρχουν θεωρίες εδώ που τους θεωρούν επίσης θύματα - δικηγόροι ποινικής υπεράσπισης αξιοποιήστε πολύ αυτό το γεγονός με χαρά).
Και έτσι η βία ή ακόμα και ο τρόμος δεν επιλύονται απλώς όταν ένας τρομοκράτης πιστεύει ότι πρέπει τώρα να συνταξιοδοτηθεί που άξιζε. Γι' αυτό παραμένει καθήκον του κράτους να διώξει τέτοιους βίαιους εγκληματίες έως ότου απλώς δεν μπορούν πλέον να υπάρχουν: αυτό ισχύει τόσο για τους ναζί εγκληματίες όσο και για τους τρομοκράτες της RAF και για τους εγκληματίες του SED.
