18.9.02023

Φωτογραφία συνεισφοράς: DLR Lampoldshausen

συγχρηματοδοτούμενο

Το «συγχρηματοδοτούμενο» δεν πρέπει να συγχέεται με το αποσιωπημένο! Όσο ωραίο και καλό είναι το γεγονός ότι ορισμένες εθελοντικές οργανώσεις λαμβάνουν υποστήριξη από το κράτος, αυτή η υποστήριξη πρέπει να είναι «πολιτικά ουδέτερη» και δεν πρέπει να δίνει την εντύπωση ότι οι πολιτικοί τη χρησιμοποιούν για να αγοράσουν πίστη.

Ωστόσο, αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και από τις δύο πλευρές και δεν πρέπει να οδηγεί σε οργανώσεις που λαμβάνουν στήριξη από το κράτος να φιμώνονται και να αποφεύγουν εκ των προτέρων τυχόν άβολες δηλώσεις ή αντίστοιχες δηλώσεις.

Αυτό το συγχρηματοδοτούμενο δίλημμα θα μπορούσε να λυθεί πολύ εύκολα με την αλλαγή της φορολογικής νομοθεσίας του κράτους προς όφελος των πολιτών και δίνοντάς τους έτσι την ευκαιρία και τις ευκαιρίες να προωθήσουν εθελοντικές οργανώσεις από μόνοι τους.

Αλλά ως έχει, το κράτος μας συνεχίζει να αυστηροποιεί τους φόρους και έτσι να αποδυναμώνει τους πολίτες του - η δημοκρατία λειτουργεί ακριβώς αντίστροφα!

υποδοχή

Σήμερα πρέπει να επαινέσω το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Heilbronn-Franken. Αυτό διοργάνωσε μια «δεξίωση στην περιοχή» στο Lampoldshausen. Για μένα, το επίκεντρο εκεί ήταν η επίσκεψη στο Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο.

Δεν ήταν η πρώτη μου επίσκεψη στο DLR αλλά αυτή τη φορά ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες μου. Μια πολύ βαθιά περιοδεία σε συνδυασμό με μια ματιά στα παρασκήνια. Περισσότερο από συναρπαστική και στη συνέχεια επίσης η περιήγηση στις νέες μονάδες παραγωγής υδρογόνου, συμπεριλαμβανομένης μιας παράκαμψης στο νέο θερμοηλεκτρικό σταθμό.

Δύο ειδικοί ήταν στη διάθεσή μας, ένας για την τεχνολογία κινητήρων και ο άλλος για την παραγωγή υδρογόνου, η οποία, μεταξύ άλλων, προορίζεται να ανοίξει το δρόμο για τη μεταφορά τεχνολογίας από το διάστημα στην αεροπορία και ακόμη περισσότερο σε μια πιθανή στρατηγική μετασχηματισμού υδρογόνου για το Heilbronn -Περιοχή της Φρανκονίας.

πινακίδες

Ενώ η υπόλοιπη ανθρωπότητα μπορεί να ζήσει στον αέρα και την αγάπη, δεν είναι τόσο εύκολο για εμάς τους Γερμανούς. Μπορούμε να υπάρχουμε μόνο αν υπάρχουν αρκετά σημάδια και κανονισμοί.

Στη σημερινή διαδρομή προς το Λάμπολντσχάουζεν, κόλλησα σε μποτιλιάρισμα λίγο μετά την έξοδο από το αγρόκτημα και ως εκ τούτου αποφάσισα να χρησιμοποιήσω την είσοδο του αυτοκινητόδρομου στο Untergruppenbach. Και έτσι είχα τη χαρά να καλύψω αυτή τη διαδρομή τρεις φορές σήμερα, γιατί το πρωί πήρα το λεωφορείο meseno για το πρώτο μέρος.

Και έτσι μπόρεσα να ρίξω μια πιο προσεκτική ματιά στη διαδρομή και να θαυμάσω τη μεγαλοπρέπεια των πινακίδων που έχουν πλέον γίνει από μόνα τους σε αυτή τη διαδρομή. Δεν μπορούμε παρά να βγάλουμε το εξής συμπέρασμα: δεν είναι η Γερμανία αν υπάρχουν λιγότερες από 100 πινακίδες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.

Τι είδους σημάδια είναι αυτά, αν έχουν νόημα ή αν έχουν έστω έναν πολύ συγκεκριμένο σκοπό, προφανώς δεν έχει καθόλου σημασία - μάλλον, το γεγονός ότι υποστηρίζετε την πιο γερμανική από τις βασικές βιομηχανίες της Γερμανίας. Εκτός από την εκτύπωση κανονισμών και διαταγμάτων, η παραγωγή πινακίδων πιθανότατα σύντομα θα προηγηθεί ακόμη και των αυτοκινήτων και της μηχανολογίας.

Όποιος οδηγεί αυτή τη διαδρομή προς το Heilbronn μπορεί ακόμη και να παρατηρήσει ότι η σήμανση εξακολουθεί να είναι λανθασμένη μετά την έξοδο από τον αυτοκινητόδρομο: η πινακίδα "Neugereut" εκεί είναι λάθος και θα έπρεπε στην πραγματικότητα να είναι ενάντια σε μια πραγματική πινακίδα μετά από τόσα χρόνια να αντικατασταθεί με "Neugreut".

Τι θα μαθευτεί από αυτό; Για εμάς δεν έχει σημασία τι υπάρχει σε μια πινακίδα ή αν έχει νόημα, το κυριότερο είναι ότι υπάρχει μια πινακίδα εκεί. Διαφορετικά, θα μπορούσαμε να κινδυνεύουμε να μην είμαστε πλέον στη Γερμανία.

---

Απολαύστε τη Σιωπή

Πιθανότατα δεν υπήρξε ούτε ένα ταξίδι με αυτοκίνητο το 1990 όπου αυτό το τραγούδι να μην παιζόταν στο ραδιόφωνο, σε όλους τους σταθμούς από το Αμβούργο έως τη Στουτγάρδη. Όπως εγώ από Τζέισον Κότκε Όπως κατάφερα να μάθω, αυτό το τραγούδι εξακολουθεί να ερμηνεύεται ζωντανά από μουσικά συγκροτήματα σήμερα. Ως ακροατής τότε, εξακολουθώ να μου αρέσει το πρωτότυπο καλύτερα σήμερα. Το Enjoy the Silence κυκλοφόρησε στις 5 Φεβρουαρίου 1990 ως single από το συγκρότημα Depeche Mode.