Επιλεγμένη φωτογραφία: Άδεια
Περιεχόμενα
Τελετή απονομής
Η σημερινή τελετή βράβευσης στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού διαγωνισμού στο δημοτικό σχολείο του Biberach συμπίπτει εκπληκτικά με το άρθρο του Simon Gajer στη φωνή του Heilbronn (15.4.2024, 9.34:XNUMX μ.μ.). Πριν προλάβουμε να δώσουμε τα βραβεία μας σε 21 νικητές, η διευθύντρια ευχαρίστησε έναν δωρητή που έκανε δυνατά μαθήματα κολύμβησης για το σχολείο. Στην πραγματικότητα, η πόλη του Heilbronn θα ήταν υπεύθυνη να διασφαλίσει ότι όλοι οι μαθητές μέχρι την 4η τάξη μπορούν να μάθουν κολύμπι - καθώς οι γονείς τους συχνά αποτυγχάνουν εντελώς!
Εδώ και χρόνια παραπονιέμαι για την έλλειψη ή την κακή χρήση των πισινών στο Heilbronn. αυτό ως κολυμβητής αλλά και ως δραστήριος και τώρα πρώην ναυαγοσώστης! Αλλά το γεγονός ότι το δημοτικό σχολείο του Biberach, το οποίο έχει πισίνα ακριβώς δίπλα, μπορεί να εξασφαλίσει ώρες κολύμβησης για τους μαθητές του μόνο μέσω δωρεών από τον πληθυσμό αποτελεί κατηγορητήριο για τη διοίκηση της πόλης καθώς και το τοπικό συμβούλιο και ειδικά τους τοπικούς συμβούλους από Biberach.
Σε αυτήν την περίπτωση, το προηγούμενο ταξίδι του τοπικού συμβουλίου στο Άμστερνταμ ή σε ακόμα πιο ελκυστικές περιοχές θα μπορούσε να εξασφαλίσει όλα τα μαθήματα κολύμβησης στο δημοτικό σχολείο Biberach για τα επόμενα χρόνια - η πλειοψηφία του τοπικού συμβουλίου εξακολουθεί να έχει τις δικές της προτεραιότητες.
σπουδαστές
Ακόμα κι αν Ντέτλεφ Στερν, τουλάχιστον στα μαθήματα που διδάσκει, δεν πιστεύει σε καθαρές διαλέξεις, τις οποίες χθες περιέγραψε ως "PPTX καραόκε«, μπορώ ακόμα να βγάλω καλά πράγματα από τη διάλεξη. Δεν εννοώ το υποχρεωτικό «δείξε μια εικόνα», αλλά μάλλον μια διάλεξη με τη μορφή μιας καθαρής διδακτικής συζήτησης. Προσωπικά προτιμώ να μην χρησιμοποιώ βοηθήματα, αλλά αυτό λειτουργεί μόνο εάν οι ακροατές μου μπορούν να φανταστούν τις δικές τους εικόνες στο κεφάλι τους ενώ ακούνε. Και κατά τη γνώμη μου αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν έχουν διαβάσει πολύ από πριν. Και έτσι παραμένει το ερώτημα, πώς μπορείτε να δημιουργήσετε εικόνες για λίγους έως καθόλου αναγνώστες; Ο καλύτερος τρόπος είναι μέσω της πρακτικής πρακτικής και της γνωστής δοκιμής και λάθους - αλλά τότε δεν χρειάζεστε κολέγιο και σίγουρα όχι πανεπιστήμιο. Μια διδακτική σταδιοδρομία θα ήταν σίγουρα πιο κατάλληλη για αυτούς τους μαθητές. και να επιστρέψει η κοινωνία μας πολλά θέματα και θέματα στις επαγγελματικές σχολές.
Ανεξάρτητα, υπάρχουν ελάχιστες απαιτήσεις για μαθητευόμενους και φοιτητές και θα πρέπει και οι δύο να μπορούν να τις κατέχουν. Ξεκινά με τον χαιρετισμό. Το να πείτε απλά «γεια» και κατά προτίμηση με ένα «εσύ» μετά από αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό. Και αν επικοινωνείτε ήδη γραπτώς με τον καθηγητή ή τον εκπαιδευτή σας, σίγουρα δεν θα ήταν κακή ιδέα να χρησιμοποιήσετε τα εργαλεία που παρέχονται για αυτόν τον σκοπό. Σήμερα, περιλαμβάνεται μια αντίστοιχη διεύθυνση email. Τουλάχιστον δεν μου αρέσει να επικοινωνώ με το "Häschen95" ή το "Gröfix2000". Θα πρέπει να υπάρχει όνομα και επώνυμο καθώς και διεύθυνση εταιρείας ή πανεπιστημίου.
Όταν επικοινωνώ ακόμη και με φοιτητές τεχνολογίας πληροφοριών επιχειρήσεων, περιμένω απλώς συνημμένα σε μορφή PDF. Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται καν να αναφέρω ότι εάν η μορφή από μόνη της δεν είναι σωστή, το περιεχόμενο είναι επίσης σε μεγάλο βαθμό ανεπαρκές.
Σαββατοκύριακο
Εμείς οι Ελεύθεροι Ψηφοφόροι ακόμα περιμένουμε έγκριση για τις αφίσες μας. Την περασμένη Παρασκευή έλαβα άδεια για το Bad Friedrichshall. Αφού απέκλεισα το ενδεχόμενο ένας υπερβολικά ζήλος συνάδελφος να θέλει να μας διαφημίσει σε γειτονικές πόλεις, αναρωτιέμαι τώρα τι είναι αυτό; Δεν υποθέτω ότι οι διοικήσεις μας είναι πλέον μέρος της τρίτης αγοράς εργασίας. Και έτσι μπορεί να είναι ότι το Bad Friedrichshall είναι τώρα μια περιφέρεια του Heilbronn και αυτή η διοικητική μεταρρύθμιση απλώς δεν μας έχει ανακοινωθεί ακόμα.
Αυτό που με κάνει λίγο καχύποπτο είναι ότι στη σελίδα 1 της έγκρισης εξακολουθώ να είμαι ο Πρόεδρος των Ελεύθερων Ψηφοφόρων, αλλά στη σελίδα 2 είμαι ήδη μέλος της αριστεράς. Μου δόθηκε αυτή η άδεια δωρεάν. Συνολικά, μια δήλωση που περιγράφει αρκετά καλά την κατάσταση της δημοκρατίας μας: όποιος δεν είναι ανόητος και τεμπέλης πρέπει τουλάχιστον να είναι τρελός για να κάνει καριέρα μαζί μας, τουλάχιστον στη διοίκηση.
Απλώς άφησα πίσω μου αυτήν την επίσημη επιστολή γιατί ήμουν ήδη καθ' οδόν προς το σταθμό των λεωφορείων για να επισκεφτώ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο με μια ομάδα φοιτητών και μετά να απολαύσω το Στρασβούργο με το καλύτερο μισό μου. Αυτή η απόλαυση συνίστατο σε μεγάλο βαθμό στο να κάνουμε το ταξίδι ξανά τον Οκτώβριο και μετά να αναζητήσουμε έναν αντικαταστάτη για την προηγούμενη αγαπημένη μου παμπ. Έμεινα πιστός σε αυτό για 30 καλά χρόνια, περνώντας από μερικές αλλαγές ιδιοκτησίας, κάνοντας συναντήσεις εκεί και μεταφέροντας επανειλημμένα τη γοητεία του Στρασβούργου σε ομάδες επισκεπτών που ηγήθηκα. Το τελευταίο ταξίδι έδειξε ότι η πρόσφατη αλλαγή ιδιοκτησίας είχε μετατρέψει ένα κόσμημα του Στρασβούργου σε τουριστική απάτη - εντελώς υπερτιμημένο και σε συνδυασμό με κακή ποιότητα!
Και έτσι περιπλανηθήκαμε στην πόλη ψάχνοντας και τελικά βρήκα μια παμπ που ήταν δώδεκα ετών, αλλά συνολικά ήταν πιο μοντέρνα από την πρώην αγαπημένη μου παμπ. Προς πλήρη έκπληξή μου, είχαν την καλύτερη κις που έχω φάει εδώ και χρόνια! Και για να είμαστε ασφαλείς, παραγγείλαμε ο καθένας επιδόρπιο. Ήταν και τα δύο εξαιρετικά, το αλσατικό cheesecake μου ήταν ποίημα. Μετά κοίταξα την κουζίνα και μπερδεύτηκα: καθαρός μινιμαλισμός — απόλυτα γούστο μου. Η μέρα σώθηκε.
Πίσω στο Heilbronn, λίγη γραφειοκρατία του συλλόγου και τελειώνοντας τις αφίσες μας το επόμενο πρωί - το μόνο που μένει τώρα είναι την άδεια και τα αυτοκόλλητα, ώστε να ξεκινήσουμε. Όταν συμμετείχαν αρκετοί άλλοι Ελεύθεροι Ψηφοφόροι, μετακόμισα τις δραστηριότητές μου στο Harmonie, όπου έπρεπε να προετοιμαστώ για το Europa Ball.
Πέρασα την Κυριακή γλείφοντας πληγές, προετοιμαζόμενος για τη διάλεξή μου την Τρίτη και έκανα ένα μικρό διάλειμμα, γιατί σήμερα συνεχίζουμε με μια τελετή απονομής βραβείων για τον ευρωπαϊκό διαγωνισμό και την προεκλογική εκστρατεία. Το σημερινό μου ταξίδι ανέλαβε με το λεωφορείο meseno Φρανκ Σουίς.
