Επιλεγμένη φωτογραφία: Πισίνα | © Armin Forster στο Pixabay
Περιεχόμενα
Fediverse
Σήμερα θα γίνω λίγο πιο τρελό από το συνηθισμένο. Ο λόγος για αυτό ήταν μια ανάρτηση στο blog του Χένινγκ Ούλε μέσω μιας λειτουργικής σύνδεσης στο Διαδίκτυο. Παρόμοιο με αυτό που δοκίμασα Χένινγκ Ούλε για να χρησιμοποιήσετε τα πλεονεκτήματα της Fediverse για το ιστολόγιό σας. Αυτή τη φορά γράφει για τις προκλήσεις του πρόσθετου WordPress Δραστηριότητα Pub. Πρόσφατα το εγκατέστησα ξανά και τώρα ελπίζω ότι μπορώ να το κάνω με τη βοήθεια του Ντέτλεφ Στερν Θα μπορέσω να το κάνω να λειτουργεί σωστά σύντομα. Όπως ήδη γράφτηκε εδώ, συνεχίζω να υποθέτω ότι το Fediverse είναι ο σωστός τρόπος πρόσβασης στο Διαδίκτυο.
Μέχρι τότε, θα παρηγορώ τον εαυτό μου με το γεγονός ότι ούτε οι άλλοι τα πάνε καλά με το Fediverse.
λίστα ανάγνωσης
Τις τελευταίες δύο ημέρες αδυνάτισα αρκετά τη λίστα ανάγνωσης, οπότε στοιχηματίζω σε αυτό το μινιμαλιστικό μου έργο συνεχίστε περαιτέρω. Μόνο όταν πρόκειται για βιβλία, πιθανότατα δεν θα μπορώ να συγκρατηθώ στην αγορά νέων, αν και τα περισσότερα από τα παλιά μου βιβλία πετάχτηκαν λίγο μετά την τελευταία μου μετακόμιση και θα κρατήσω μόνο αυτά που είναι πιο σημαντικά για μένα , τουλάχιστον για λίγο. Κάποιος θα έπρεπε πραγματικά να σκεφτεί αν δεν θα ήταν πιο λογικό από την αρχή να υπάρχει ένα τραπέζι ανάγνωσης σε μια βιβλιοθήκη και να βασίζεται σε ένα κουτί σημειώσεων - αλλά για μένα αυτή η συνειδητοποίηση έρχεται λίγο πολύ αργά.
Και επειδή ήμουν ήδη εκεί, αδυνάτισα επίσης τον αναγνώστη RSS και τώρα άλλαξα ακόμη και στο ιστολόγιό μου. Αυτό έχει τη μεγάλη γοητεία ότι δεν χρειάζομαι πλέον επιπλέον λογισμικό ανάγνωσης και πλέον μπορώ να ταξιδεύω χωρίς κινητό τηλέφωνο, tablet ή δικό μου υπολογιστή, αλλά μπορώ να έχω πρόσβαση στη ροή RSS μου μέσω υπολογιστών σε ξενοδοχεία ή βιβλιοθήκες.
Και δεδομένου ότι το όλο θέμα είναι ήδη στο ιστολόγιο, οι αναγνώστες μου μπορούν πλέον να έχουν πρόσβαση και σε αυτήν τη ροή. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι ακολουθήστε αυτόν τον υπερσύνδεσμο.
μιζέρια
Όσον αφορά τις αστικές υποθέσεις, το Heilbronn έχει αφήσει εδώ και καιρό πολύ πίσω το Βερολίνο, το οποίο πιθανότατα μπορείτε να δείτε μόνο αν έχετε ήδη εγκαταλείψει το Heilbronn εδώ και πολύ καιρό.
Σε κάθε περίπτωση, το καλύτερό μου μισό ήθελε να με δελεάσει στην πισίνα της πόλης σήμερα γιατί ήλπιζε να μπορέσει να κολυμπήσει αρκετά ενώ εγώ περνούσα ήδη τον χρόνο μου στην πισίνα με άλμη. Επειδή γνωρίζω την πόλη μας, σήκωσα το τηλέφωνο εκ των προτέρων και κάλεσα την πισίνα της πόλης. Ο τηλεφωνητής εκεί με διαβεβαίωσε ότι ήταν ακόμα σε καλοκαιρινές διακοπές. Το καλύτερο μισό μου επέμενε ότι ήταν απλώς το συνηθισμένο χάος στην κυβέρνηση της πόλης και ότι η πισίνα άνοιξε ξανά σήμερα.
Κι έτσι κάναμε ένα προσκύνημα στην εσωτερική πισίνα, κάναμε τα συνηθισμένα στο δρόμο και μετά χαρούμενοι σταθήκαμε μπροστά στην ανοιχτή πόρτα. Το εκπαιδευμένο μου μάτι αναγνώρισε αμέσως το χάος, το άλλο μου μισό συνέχισε να ονειρεύεται κολύμπι. Αφού περίμενα στην ουρά για μισή ώρα, όπου μπόρεσα να παρακολουθήσω τουλάχιστον τρεις εντελώς καταβεβλημένους υπαλλήλους να προσπαθούν να αντέξουν μέχρι το κλείσιμο χωρίς να χάσουν εντελώς τα νεύρα τους, το καλύτερο μισό μου κοίταξε τους λουόμενους, κανένας από τους οποίους δεν είχε καμία φιλοδοξία να κολύμβηση Αποφασίσαμε απλώς να ενημερώσουμε την εξουσιοδότηση πρόσβασης και μετά να επιστρέψουμε στο σπίτι.
Η διοίκηση της πισίνας είχε προφανώς χρησιμοποιήσει τις καλοκαιρινές διακοπές για να δημιουργήσει ένα νέο σύστημα πρόσβασης, αλλά δυστυχώς δεν ενημέρωσε ούτε έναν πελάτη για αυτό το μέτρο εκ των προτέρων. Και έτσι άλλοι τακτικοί κολυμβητές προσπάθησαν να μπουν στην πισίνα πριν από εμάς και τουλάχιστον ρώτησαν πώς και πότε θα μπορούσαν να αντικατασταθούν οι μπάντες.
Μετά από μια καλή ώρα αναμονής (!), πήραμε επιτέλους τη σειρά μας και σε λιγότερο από 30 λεπτά (!) είχαμε στα χέρια μας τα νέα μας συγκροτήματα. Προσπαθήσαμε να δούμε αν δούλευαν και μετά πήγαμε σπίτι.
Η αστική μιζέρια θα ήταν μισή, αν δεν μπορούσα να παρατηρήσω τους υπεύθυνους για αυτή τη μιζέρια να κουτσομπολεύουν μπροστά στην εσωτερική πισίνα. Το χάος, όπως τα τελευταία χρόνια, δεν την απασχολούσε καθόλου.Μίλησε στον Ούτε, μεταξύ άλλων, για τις παλιές καλές εποχές που είχα ακόμα την αντοχή να παραπονεθώ γραπτώς στην πόλη για τέτοια ανικανότητα και άρνηση να δουλέψεις.
