ώρα για ένα ποίημα

Φωτογραφία ανάρτησης: Απολαμβάνοντας καφέ | © Pixabay

Η σημερινή ανάγνωση των ομιλιών για τον προϋπολογισμό από τις παρατάξεις του δημοτικού συμβουλίου του Heilbronn αναπόφευκτα με κάνει να σκεφτώ ένα ποίημα του Johann Wolfgang von Goethe σκέψου, που καθαρά συμπτωματικά είναι και θέμα σε τάξη της όγδοης δημοτικού.

Ο μαθητευόμενος του μάγου

Ο παλιός μάγος το έκανε
Φύγε για μια φορά!
Και τώρα τα πνεύματά του θα έπρεπε
Ζήσε επίσης σύμφωνα με τη θέλησή μου.
Τα λόγια και τα έργα του
Παρατηρώ και το έθιμο,
Και με δύναμη μυαλού
Και εγώ κάνω θαύματα.


            Walle! walle
            Κάποιες διαδρομές,
            Ότι, για το σκοπό,
            Το νερό ρέει
            Και με μια πλούσια, γεμάτη ανάβλυση
            Στο μπάνιο χύστε έξω.


Και έλα τώρα, γριά σκούπα!
Πάρτε τα κακά κουρέλια?
Είσαι υπηρέτης εδώ και πολύ καιρό:
Τώρα εκπλήρωσε τη θέλησή μου!
σταθείτε στα δύο πόδια,
Πάνω να είναι ένα κεφάλι,
Βιάσου τώρα και φύγε
Με την κατσαρόλα με νερό!


            Walle! walle
            Κάποιες διαδρομές,
            Ότι, για το σκοπό,
            Το νερό ρέει
            Και με μια πλούσια, γεμάτη ανάβλυση
            Στο μπάνιο χύστε έξω.


Ιδού, κατεβαίνει τρέχοντας στην ακτή,
Αληθώς! είναι ήδη στο ποτάμι,
Και πάλι αστραπιαία
Είναι εδώ με μια γρήγορη έκχυση.
Για δεύτερη φορά ήδη!
Πώς φουσκώνει η πισίνα!
Όπως κάθε μπολ
Πλήρως γεμάτο με νερό!


            Στάση! στάση!
            Επειδή έχουμε
            των δώρων σας
            Πλήρως μετρημένο! —
            Α, το παρατηρώ! Αλίμονο! αλίμονο!
            ξέχασα τη λέξη!


Ω, η λέξη τι στο τέλος
Γίνεται αυτό που ήταν.
Ω, τρέχει και παραδίδει σβέλτα!
Αν ήσουν η παλιά σκούπα!
Πάντα νέα κάστινγκ
Φέρνει γρήγορα,
Ω! και εκατό ποτάμια
Χύστε πάνω μου.


            Όχι πια
            Μπορώ να το αφήσω ήσυχο.
            Θέλει να τον πιάσει.
            Αυτό είναι προδοσία!
            Ω! Τώρα ανησυχώ όλο και περισσότερο!
            Τι έκφραση! τι φαίνεται!


Ω, γόνος της κόλασης!
Να πνιγεί όλο το σπίτι;
Βλέπω πάνω από κάθε κατώφλι
Αλλά ρέματα νερού τρέχουν ήδη.
Μια κακιά σκούπα,
Ποιος δεν θέλει να ακούσει!
ραβδί που ήσουν,
Μείνετε ακίνητοι και πάλι!


            Θέλετε στο τέλος
            Να μην το αφήσεις καθόλου;
            θέλει να σε αρπάξει,
            Θέλει να σε κρατήσει
            Και το παλιό ξύλο ευκίνητο
            Χωρίστε με την αιχμηρή τσέπη.


Κοίτα, έρχεται πάλι σιγά σιγά!
Πόσο απλά ρίχνομαι πάνω σου,
Σύντομα, ω καλικάντζαρο, θα ξαπλώσεις.
Η ομαλή ευκρίνεια χτυπά με μια σύγκρουση.
Αληθώς! καλά γνωρίσαμε!
Να, είναι στα δύο!
Και τώρα μπορώ να ελπίζω
Και αναπνέω ελεύθερα!


            Αλίμονο! αλίμονο!
            Και τα δύο μέρη
            Σταθείτε βιαστικά
            Ήδη ως υπηρέτες
            Εντελώς έτοιμο να πάει!
            Βοήθησέ με, ω! υψηλές δυνάμεις!


Και τρέχουν! Υγρό και πιο υγρό.
Συμβαίνει στο χολ και στα σκαλιά.
Τι τρομερά νερά!
Κύριε και αφέντη! άκουσέ με να τηλεφωνώ! —
Ω, έρχεται ο κύριος!
Κύριε, η ανάγκη είναι μεγάλη!
Αυτοί που κάλεσα, τα πνεύματα
Δεν θα το ξεφορτωθώ τώρα.


            "Στη γωνία,
            Σκούπα! Σκούπα!
            Ήμουν εκεί.
            Γιατί σαν φαντάσματα
            Καλέστε ο ένας τον άλλον μόνο για αυτό το σκοπό,
            Πρώτα έλα μπροστά, ο παλιός κύριος».

Johann Wolfgang von Goethe, 1798

Στις αρχές Ιουλίου 1797, ο Γκαίτε έγραψε αυτή τη μπαλάντα, η οποία εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του σήμερα και είναι πιθανώς καλύτερη για τους περισσότερους από ένα κινούμενο σχέδιο που ονομάζεται «Fantasia». Walt Disney Studios από το 1940 είναι γνωστό.