ώρα για ένα ποίημα

Φωτογραφία ανάρτησης: Απολαμβάνοντας καφέ | © Pixabay

Σε τέτοιες στιγμές, θα πρέπει, ναι, πρέπει να αφιερώσετε χρόνο για να αναζητήσετε ποιήματα που μπορούν να σας βοηθήσουν προσωπικά και ίσως και πνευματικά. Βρήκα ένα τέτοιο ποίημα στους New York Times σήμερα. Ελίζα Γκάμπερτ έγραψε στις 6 Μαρτίου 2022 κάτω από τη λεζάντα "Ένα ποίημα (και ένας πίνακας) για τα βάσανα που κρύβονται σε κοινή θέαγια ένα ποίημα του WH Auden, το οποίο έγραψε στις Βρυξέλλες το 1938 ενόψει του επικείμενου Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Είχα δημοσιεύσει αυτό το ποίημα σε έναν από τους ιστότοπούς μου πριν από μερικά χρόνια και αναρωτιόμουν γιατί τράβηξε τόσο λίγη προσοχή από τους αναγνώστες. Πιθανότατα δεν ήταν ακόμη ώριμη η ώρα να ασχοληθούμε με αυτό το ποίημα πιο αναλυτικά.

Musee des Beaux Arts

Για τα βάσανα δεν έκαναν ποτέ λάθος,
Οι παλιοί κύριοι: πόσο καλά κατάλαβαν
Η ανθρώπινη θέση του: πώς λαμβάνει χώρα
ενώ κάποιος άλλος τρώει ή ανοίγει ένα παράθυρο ή απλώς περπατά βαρετά κατά μήκος του.
Πώς, όταν οι ηλικιωμένοι περιμένουν ευλαβικά, με πάθος
Για τις θαυματουργές γεννήσεις πρέπει πάντα να υπάρχουν
Παιδιά που δεν ήθελαν ιδιαίτερα να συμβεί, πατινάζ
Σε μια λίμνη στην άκρη του ξύλου:
Δεν ξεχνούν ποτέ
Ότι ακόμη και το φρικτό μαρτύριο πρέπει να κάνει την πορεία του
Τέλος πάντων σε μια γωνία, κάποιο ακατάστατο σημείο
Εκεί που τα σκυλιά συνεχίζουν τη σκυλίτσα τους και το άλογο του βασανιστή
Γδέρνει την αθώα πίσω πλευρά του σε ένα δέντρο.

Στον Ίκαρο του Breughel, για παράδειγμα: πώς όλα απομακρύνονται
Αρκετά χαλαρά από την καταστροφή? ο οργός μπορεί
Έχετε ακούσει τον παφλασμό, την εγκαταλειμμένη κραυγή,
Αλλά για αυτόν δεν ήταν μια σημαντική αποτυχία. ο ήλιος λάμπει
Όπως έπρεπε στα λευκά πόδια που εξαφανίζονταν στο πράσινο
Νερό, και το ακριβό λεπτό καράβι που πρέπει να έχετε δει
Κάτι εκπληκτικό, ένα αγόρι πέφτει από τον ουρανό,
Είχα κάπου να φτάσω και έπλευσα ήρεμα.

WH AUDEN (Δεκέμβριος 1938)

Έτσι σήμερα εξεπλάγην περισσότερο από ευχάριστα όταν διάβασα τη συζήτηση αυτού του ποιήματος από Ελίζα Γκάμπερτ επιτρεπόταν να διαβάσει. Αυτή η κριτική και μόνο αξίζει να εγγραφείτε στους The New York Times.

Και ακόμα πολύ εντυπωσιασμένος από αυτή την κριτική, δεν τολμώ να σχολιάσω ούτε αυτό το ποίημα. Οπότε μπορώ μόνο να συστήσω σε όλους όχι μόνο να διαβάσουν το ποίημα, αλλά και να κάνουν τον κόπο και να διαβάσουν τη σχετική κριτική του Gabbert.

Περίπου WH Auden Μπορεί κανείς να αναφέρει πολύ συνοπτικά ότι γεννήθηκε Βρετανός, πήρε την αμερικανική υπηκοότητα το 1946, ήταν παντρεμένος με μια Γερμανίδα και έγινε μερικώς Αυστριακός τα τελευταία χρόνια της ζωής του, όπου και είναι θαμμένος.