Επιλεγμένη φωτογραφία: Σχολικό θρανίο
Από το 2015, επισκέπτομαι πιο συχνά σχολεία στο Heilbronn, όχι μόνο ως μέρος του ευρωπαϊκού διαγωνισμού, αλλά και ως μέντορας ανάγνωσης, δάσκαλος και, πιο πρόσφατα, ακόμη και ως τοπικός πολιτικός.
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήξαμε εγώ και το καλύτερο μισό μου είναι ότι ήμασταν τυχεροί που δεν έπρεπε να εμπιστευτούμε τα παιδιά μας σε ένα σχολείο στο Heilbronn. Όχι όμως λόγω των δασκάλων, γιατί τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου είναι πολύ καλύτεροι, πιο κοινωνικοί και παραδόξως με περισσότερα κίνητρα σήμερα από ό,τι όταν ήμουν στο σχολείο.
Πήγα πρόσφατα στο Mönchsee-Gymnasium και θαύμασα τις τάξεις, οι οποίες ήταν ακόμα στην ίδια κατάσταση την τελευταία φορά που πήγα σχολείο εκεί, πριν επιτραπεί σε εμάς ως μαθητές να μετακομίσουμε εκεί μετά την ανακαίνιση του Robert-Mayer-Gymnasium — Εντάξει, τα δωμάτια μάλλον έχουν βαφτεί μία ή δύο φορές μέχρι τώρα.
Το παλιό μου δημοτικό σχολείο έχει πλέον ανακαινιστεί αφού οι μαθητές ήταν κλειδωμένοι σε κοντέινερ για χρόνια και αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μια μικρή βελτίωση, ειδικά στα μάτια εκείνων των Heilbronner που εξακολουθούν να λατρεύουν την αυτοκρατορική εποχή και πιστεύουν ότι όλα όσα είναι εντελώς απαρχαιωμένα είναι Καλός.
Δείχνει πώς μπορεί να γίνει καλύτερα Ντίτερ Σβαρτς με το σχολείο του για τους «πιο σημαντικούς» ανθρώπους ανάμεσά μας στο Neckarbogen, και όχι μόνο τα μέλη της διοίκησης της πόλης, αλλά και οι τοπικοί μας σύμβουλοι βασίζονται στο γεγονός ότι μπορούν τουλάχιστον να φιλοξενήσουν τα παιδιά τους σε ένα από τα ιδιωτικά σχολεία του Heilbronn. Εν τω μεταξύ, άλλοι «σημαντικοί» κάτοικοι του Heilbronn καταφέρνουν να πάνε τα παιδιά τους σε σχολεία στην περιοχή Heilbronn.
Η πρώτη μου πρόταση απευθύνεται στους κάπως πλουσιότερους συμπολίτες μας. Αντί να χτίσουν μαυσωλεία ή ακόμα και να ιδρύσουν τα δικά τους σχολεία, αυτά θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν ότι όλα τα δημόσια σχολεία στο Heilbronn θα τεθούν σε κατάσταση έτσι ώστε το παλιότερα καλό σχολικό μας σύστημα να μπορέσει να λειτουργήσει ξανά, τουλάχιστον όσον αφορά τις δομικές απαιτήσεις.
Η δεύτερη πρότασή μου είναι να βασιστούμε ως κοινωνία περισσότερο στο δημόσιο σχολικό μας σύστημα και έτσι να εξουδετερώσουμε την περαιτέρω κοινωνική διαίρεση.
Η τρίτη μου πρόταση είναι οι τοπικοί μας σύμβουλοι να μην ακούν τι τους λέει ο αρμόδιος δήμαρχος ή ο δήμαρχος, γιατί τουλάχιστον από αυτή την άποψη είναι τόσο ανίδεοι και επομένως περιττοί όσο ένα τσουβάλι ρύζι στη γωνία, αλλά μάλλον έχουν εντύπωση. των σχολείων μας για τον εαυτό τους, αντί να κοιτάζουν τα τοπικά εστιατόρια στο Άμστερνταμ ή άλλα όμορφα μέρη.
Σήμερα κάναμε μια αντίστοιχη αρχή μαζί με τους δημοτικούς συμβούλους Herbert Burkhardt και Ευγένιος Γκαλ έριξε μια πιο προσεκτική ματιά στο Wilhelm-Hauff-Werkrealschule. Herbert Burkhardt έχει ενταχθεί εκ των προτέρων Άγκνες Κρίστιαν ρώτησε και τον ενημέρωσαν ότι δεν χρειαζόταν δράση. Ένας δήμαρχος που του αρέσει να εξηγεί στους κοινωνικούς συλλόγους ότι δεν υπάρχει φτώχεια στο Χάιλμπρον.
Το Wilhelm-Hauff-Werkrealschule είναι μια αθλητική σχολή του Heilbronn (!) και πλέον σκάει στα ύψη. Γι' αυτό το τοπικό συμβούλιο του Heilbronn απέρριψε μια επέκταση πριν από χρόνια και έβαλε μερικά κοντέινερ στη γωνία. Μετά από δέκα χρόνια προσωρινής κατασκευής, το σχολείο έλαβε τώρα επιπλέον δοχεία, τα οποία τοποθετήθηκαν απευθείας στο σχολικό αθλητικό γήπεδο, καθώς ο αθλητισμός είναι εντελώς ασυνήθιστος σε ένα αθλητικό σχολείο του Heilbronn - κάτι που θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει γιατί οι τοπικοί μας σύμβουλοι θα ήθελαν επίσης να τοποθετήσουν ένα νέο σχολικό κτίριο σε αθλητικό γήπεδο αλλού. Το υπόλοιπο αθλητικό γήπεδο είναι σε τόσο θλιβερή κατάσταση που η εταιρεία Gotthilf Benz ανατέθηκε να παραδώσει τουλάχιστον δύο νέα μικρά ποδοσφαιρικά γκολ. Επειδή όμως δεν πλήρωσαν για την τοποθέτησή τους και η εταιρεία Benz (ντροπή τους!) δεν είναι ιδιαίτερα φιλόξενη, αυτές οι πύλες μάλλον θα τοποθετηθούν μόνο σε λίγα χρόνια. Αλλά αυτό δεν έχει πια σημασία, αφού έχει στηθεί μια νέα σκάλα έκτακτης ανάγκης για τα κοντέινερ ακριβώς δίπλα σε ένα από τα παλιά γκολ, που θα είναι επικίνδυνο για τουλάχιστον κάθε ποδοσφαιριστή. Σίγουρα δεν μιλάω για τις μπάλες που χάνουν το γκολ και αναπόφευκτα χτυπούν στον τοίχο του κοντέινερ. Δεδομένου ότι έχουμε έναν περιφερειακό σημαντικό πρώην ποδοσφαιριστή και εκπαιδευμένο δάσκαλο επαγγελματικής σχολής στο δήμαρχο, θα μπορούσε να δείξει στους καθηγητές αθλητισμού και στους μαθητές πώς θα έλυσαν αυτό το πρόβλημα οι «επαγγελματίες» - κάτι που με κάνει να σκεφτώ ξανά ένα τσουβάλι ρύζι.
Η αίθουσα αθλημάτων του σχολείου είναι επίσης ένα πραγματικό κλασικό, γιατί αν ο ήλιος δεν τυφλώσει τους μικρούς αθλητές, βρέχει στην αίθουσα. Δεδομένου ότι η αίθουσα χρησιμοποιείται επίσης ως άλλο σχολείο και αίθουσα εκδηλώσεων, οι μαθητές σέρνουν καρέκλες σε ολόκληρο το σχολείο αρκετές φορές το μήνα, καθώς η αντίστοιχη αποθήκη βρίσκεται σε ένα υπόγειο στην άλλη άκρη του σχολείου.
Ακόμη πιο θλιβερή είναι η αίθουσα γυμναστικής στο υπόγειο του σχολείου, όπου υπάρχει κίνδυνος ασφυξίας μόλις οι μαθητές κινηθούν λίγο πιο γρήγορα. Στην κορυφή του όλου είναι το unisex αποδυτήριο, όπου οι δάσκαλοι έχουν πρόσβαση σε μια ελαφρώς μικρότερη ντουλάπα με σκούπα με μια τεράστια τρύπα στο ταβάνι - προσπαθούν να επισκευάσουν διάφορους σωλήνες εδώ και μήνες - ως αποδυτήρια.
Μια ανακαινισμένη τάξη λειτουργεί και ως καφετέρια, με περίπου 140 έως 150 μαθητές δημοτικού να τρώνε εκεί σε τέσσερις βάρδιες των 20 λεπτών η καθεμία - που θα μπορούσαν να περάσουν για παραστρατιωτική εκπαίδευση. Η κουζίνα του σχολείου είναι αίθουσα διδασκαλίας, καφετέρια και βοηθητικός χώρος ταυτόχρονα: το μαγείρεμα και το σιδέρωμα είναι δυνατά σε παράλληλα μαθήματα.
Οι σχολικές τουαλέτες θα μπορούσαν σίγουρα να είναι λίγο πιο πολλές, η κατάστασή τους είναι σίγουρα σπιτική, αλλά θα πρέπει να επισκευαστούν. Δύο νεροχύτες για 150 μαθητές δημοτικού σχολείου δεν είναι πλέον κατάλληλοι. Αυτό που σίγουρα δεν είναι δυνατό είναι ότι οι τουαλέτες για τους 100 περίπου μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι εκτός τουαλέτας, αν και η πρόσβαση δεν μπορεί να ελεγχθεί.
Αυτό ισχύει και για ολόκληρο τον χώρο του σχολείου, ο οποίος είναι ανοιχτός σε όλους και, σύμφωνα με δημοσιεύματα, χρησιμοποιείται συχνά από νέους - δεν υπάρχουν δημόσιες εγκαταστάσεις νεολαίας κοντά (!) - καθώς και τη σκηνή με το ποτό και τα ναρκωτικά.
Όπως συμβαίνει διαφορετικά στο Heilbronn, οι αίθουσες διδασκαλίας είναι ξεπερασμένες. Πολύ στενό για τους μαθητές και τα σχολικά είδη και ρούχα - έτσι δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για κακή τάξη.
Αυτό που με εξέπληξε ακόμη και εμένα είναι ότι οι δάσκαλοι των σχολείων αγοράζουν τώρα οι ίδιοι σχολικά έπιπλα επειδή είναι πολύ λίγα. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι λόγω πυροπροστασίας, υπάρχουν πολύ λίγες διαθέσιμες επιλογές αποθήκευσης και οι ανακαινίσεις και οι ανακατατάξεις είναι η σειρά της ημέρας.
Τέλος, θαυμάσαμε το σύστημα θέρμανσης, το οποίο διασφαλίζει ότι η θερμοκρασία στις τάξεις ή τα δοχεία είναι μεταξύ 10 και 12 βαθμών Κελσίου ή ακόμα και 37 βαθμών Κελσίου. Ο αρμόδιος δήμαρχος σίγουρα θα το δει ως ετήσιο μέσο όρο και θα μιλήσει για άνετες θερμοκρασίες στα σχολεία μας.
Herbert Burkhardt και Ευγένιος Γκαλ Μας παρακινήσαμε να έρθουμε σε ένα σχολείο στο Heilbronn όπου, σύμφωνα με τον αρμόδιο δήμαρχο, δεν υπάρχουν προβλήματα. Τώρα είμαι περίεργος να δω πόσο έκπληκτοι θα μείνουν όταν πάμε σε ένα σχολείο που έχει προβλήματα αναγνωρισμένα από την πόλη.
Εν τω μεταξύ, οι υποτιθέμενοι κοινωνικοί σύμβουλοι λιάζονται σε μια όρθια δεξίωση σε ένα ιδιωτικό σχολείο ή στο τελευταίο νέο σχολικό κτίριο της πόλης και είναι περήφανοι για αυτό που κάνουν για την πόλη μας - αφού ο δήμαρχος συνεχίζει να τους το τραβάει. πρέπει να είναι αλήθεια.
Στο τέλος της επίσκεψής μας, ακόμη κι εγώ ένιωσα λίγο νοσταλγία όταν ανακάλυψα ένα σχολικό θρανίο που χρονολογείται από την εποχή που ήμουν ακόμα στο Δημοτικό Σχολείο Νταμ.
Προσθήκη 17.10.2023
Εδώ μπορείτε να βρείτε την έκθεση για την περιφερειακή σχολική ανάπτυξη για την αστική περιοχή του Heilbronn (διαδικασία ενημέρωσης 2019/20). Όλα τα δημόσια σχολεία στο Heilbronn αναφέρονται εκεί.
