Φωτογραφία ανάρτησης: Εξώφυλλο άλμπουμ Tubular Bells (1973)
Όταν είδα αυτό το μουσικό κομμάτι από Mike Oldfield Γύρω στο 1974 το άκουσα για πρώτη φορά, ήμουν αμέσως σίγουρος ότι το είχα αυτό LP οπωσδήποτε πρέπει να κατέχει? που ήταν μια σοβαρή αλλά και μακροπρόθεσμη απόφαση με το χαρτζιλίκι που έβλεπα τότε στη διάθεσή μου.
Και επίσης το 1992, όταν Σωληνοειδείς καμπάνες II κυκλοφόρησε, το άρπαξα αμέσως -αλλά αυτή τη φορά για CD- όπως το 1998 με την κυκλοφορία του Σωληνοειδείς καμπάνες III.
Πρώτα με Η καμπάνα της χιλιετίας Το 1999 έγινα λίγο πιο προσεκτικός και περίμενα λίγο ακόμα πριν αποφασίσω να αγοράσω.
Το 2003, όμως, έπρεπε να το αγοράσω ξανά αμέσως και αγόρασα τη νέα ηχογράφηση του Σωληνωτά κουδούνια (2003), αλλά τώρα πάλι με Σάλι Όλντφιλντ ως φωνή φόντου.
Καλύτερο από όλους τους δίσκους του μαζί Mike Oldfieldζωντανές εμφανίσεις.
Παίχτηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1992 Mike Oldfield με μια μεγάλη ορχήστρα που περιλαμβάνει πυροτεχνήματα για πρώτη φορά Tubular Bells II και αυτό μπροστά από το κάστρο στο Εδιμβούργο.
Στις 4 Σεπτεμβρίου 1998 έγινε η παγκόσμια πρεμιέρα του Tubular Bells III στο Horse Guards Parade στο Λονδίνο και έμεινα ξανά έκπληκτος. Και μέχρι σήμερα δεν χορταίνω τις ζωντανές του εμφανίσεις, ακόμα κι αν χρειαστεί να δω τις περισσότερες μετά.
Το Millennium Bell του έκανε πρεμιέρα στο Βερολίνο την παραμονή της Πρωτοχρονιάς του 1999, αν και μέχρι σήμερα δεν καταλαβαίνω καλά το σκηνικό και το βαθύτερο υπόβαθρο.
Στο τέλος του άρθρου θα ήθελα να αφήσω το BBC και Mike Oldfield μίλα για τον εαυτό σου.
«Τα πάντα στο Tubular Bells έγιναν με την πρώτη λήψη - ήταν υπέροχο, τόσο αυθόρμητο. Είχα πολύ καιρό να το ετοιμάσω, και είχα μόνο μια μικρή ευκαιρία να το κάνω, και τώρα το ακούω και έχει μια υπέροχη αυθόρμητη ενέργεια. Έχει λάθη και θα μπορούσα εύκολα να τα κόψω, αλλά τα άφησα».
Mike Oldfield, The Telegraph Interview (10 Ιουνίου 2009)
