Χαρακτηριστική φωτογραφία: Sülmerstraße
Παρά τον όχι και τόσο καλό καιρό, είμαι έξω και ετοιμάζομαι να «ελέγξω αν τα πράγματα είναι εντάξει» στα βόρεια του κέντρου της πόλης — μια σχεδόν καθημερινή ρουτίνα που χαίρομαι να αναλάβω. Υπάρχουν δύο διαθέσιμες διαδρομές, η πρώτη οδηγεί κατά μήκος του Allee και η δεύτερη κατά μήκος του Fleiner-und Sulmerstrasse.
Έρχομαι λοιπόν από τη Wilhelmstrasse σήμερα, αν και μου λείπουν μερικά πράγματα που έχω συνηθίσει. Το ASB και ένας νέος κοιτώνας έγιναν γρήγορα, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε η σχολή χορού Brenner και δύο άλλα πράγματα καλύτερα εστιατόρια, μετά έρχεται το δικαστικό μέγαρο και κάτι να δούμε, δηλαδή τα έπιπλα Fromm.
Αλλά μετά νυχτώνει πάλι, το μάλλινο σπίτι στέκεται τριγύρω —φωτισμένο μόνο από το κατάστημα της Telekom— μερικά παιδιά παίζουν με τα ξύλινα πρόβατα. Και αν στρίβατε αμέσως τώρα, θα ερχόσασταν στο Seel.
Αλλά τότε βρίσκεστε ήδη στο Fleinertorbrunnen και βλέπετε τι κάνει ο σκύλος του κυρίου, που συνήθως κάθεται εκεί. Ένας ή δύο ζητιάνοι μακριά είναι το Kaufhof, το οποίο οι περισσότεροι γνωρίζουν ακόμα ως Horten ή Merkur. Απέναντι εκεί, τίθεται αμέσως το ερώτημα εάν η σοκολάτα που εκτίθεται εξακολουθεί να μουχλιάζει χαρούμενα ή αν κάτι συμβαίνει ακόμα.
Μια ματιά σε ένα εργοτάξιο δίνει ελπίδα, γιατί ένα άλλο εστιατόριο γρήγορου φαγητού πρόκειται να μετακομίσει εκεί, και αμέσως στα αριστερά του είναι ένα μικρό εμπορικό κέντρο, το οποίο μαζί με το Kaufhof μπορούν ακόμα να βρουν μερικές ενδιαφέρουσες προσφορές.
Δεξιά από αυτό είναι το φαστ φουντ, στο οποίο μπήκα μόνο μία φορά, δηλαδή το υποκατάστημα στις Βρυξέλλες — λόγω του μπαρ της σαμπάνιας. Αγνοώ τον ζητιάνο σε στάση προσευχής και αντ' αυτού ελέγχω τη βιτρίνα μάστορας μαχαιριών στο. Μετά νυχτώνει πάλι μέχρι τον κοσμηματοπώλη Beilharz.
Όταν φτάσετε στην Kiliansplatz, βλέπετε πάντα λίγους ανθρώπους. Απολαμβάνουν την ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο φωτισμός σε τέσσερα καταστήματα ελαφρώς μεγαλύτερων αλυσίδων, και όπου αρκετοί άνθρωποι εξακολουθούν να ψωνίζουν ξανά και ξανά. Ένας καφές στη γωνία της Kaiserstraße ολοκληρώνει το σύνολο.
Όταν μπαίνεις στη Sülmerstraße, νυχτώνει και πάλι, το οποίο βελτιώνεται λίγο πριν από το Hafenmarkt. Το ταξιδιωτικό γραφείο στη γωνία ήταν πιθανώς πάντα εκεί και το νέο ψητοπωλείο απέναντι φέρνει κάποια δημόσια κίνηση. Τα παιδιά που παίζουν χρησιμοποιούν το χώρο και φέρνουν επίσης ορμή στην πόλη.
Συνεχίζοντας κατά μήκος της Sülmerstraße, ανυπομονώ ήδη για τις βιτρίνες του Optik Fickartz και σκέφτομαι εν συντομία αν πρέπει να πάω στο δισκάδικο στη γωνία πριν φτάσω στο νέο παντοπωλείο. Εκεί αναρωτιέμαι συνέχεια γιατί δεν υπάρχει Lidl σε ολόκληρη τη Sülmerstraße - άλλωστε αυτός είναι ο τόπος προέλευσης αυτής της αλυσίδας λιανικής.
Η εκκλησία του Νικολάι φαίνεται, οι επόμενοι ζητιάνοι δεν είναι πολύ μακριά και απέναντι από την εκκλησία υπήρχε πάντα -τουλάχιστον όσο θυμάμαι τον εαυτό μου- το φωτογραφικό φιλί.
Τότε βρισκόμαστε ήδη στην Berliner Platz, η οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πια, αλλά η οποία φωτίζεται από μερικά εστιατόρια και όπου υπάρχουν πολλά να δούμε. και πάντα ζητιάνοι. Αν στρίψω τώρα στην Turmstraße, θα φτάσω Electro Krauss πάνω — και υπάρχει πάντα κάτι να κοιτάξεις εκεί.
Πρόσφατα θα μπορούσε κανείς να διαβάσει στη φωνή του Heilbronn ότι οι άνθρωποι είναι θυμωμένοι που δεν μπορούν να οδηγήσουν το αυτοκίνητό τους απευθείας στα καταστήματα, και το ρυθμιστικό γραφείο μάλλον έχει ήδη αντιδράσει, επειδή τα αυτοκίνητα που περνούν από τη Fleinerstrasse και τη Sülmerstrasse γίνονται όλο και περισσότερα. Και είναι προφανές ότι δεν είναι μόνο οι προμηθευτές και οι καταστηματάρχες που απέκτησαν προφανώς το δικαίωμα να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους —και πιθανότατα ολόκληρης της οικογένειας— μπροστά στο κατάστημα.
Μπορώ βεβαίως να καταλάβω ότι εμείς από τα πεδινά χαιρόμαστε να ξοδεύουμε 10 ευρώ σε άθλιο κρασί, ποτισμένα κοκτέιλ, κρύα μπύρα ή υποκατάστατα καφέ, αλλά δεν μας μένει ούτε ένα ευρώ για ένα γκαράζ, γιατί πρέπει να βάλεις προτεραιότητες. στη ζωή. Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνω ότι η επιθυμητή εμπειρία αγορών δεν προκύπτει όταν οδηγείτε ακριβώς μπροστά από το ταμείο — αυτό είναι που πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν με τα εστιατόρια γρήγορου φαγητού.
Θα μπορούσατε επίσης να διαβάσετε ότι υπάρχουν πολύ λίγα καταστήματα που διαχειρίζονται οι ιδιοκτήτες εδώ στο Heilbronn. Δυστυχώς, αυτό είναι γεγονός και, κατά τη γνώμη μου, οφείλεται στο γεγονός ότι όλοι μας ενδιαφέρει περισσότερο να κερδίσουμε γρήγορα χρήματα —δηλαδή να εξοικονομήσουμε τα ίδια χρήματα— παρά να κάνουμε τη ζωή ευκολότερη ο ένας για τον άλλον μακροπρόθεσμα. Αν χάνετε καταστήματα που διαχειρίζονται οι ιδιοκτήτες, θα πρέπει να ξεκινήσετε να ψωνίζετε από αυτά που υπάρχουν ακόμα. Αυτό οδηγεί στη συνέχεια σε περαιτέρω εγκατάσταση νέων επιχειρήσεων στο Heilbronn. Ο Tritschler από τη Στουτγάρδη ή ο Spielwaren Wiedmann από το Backnang, που έχουν επίσης εγκατασταθεί στο Heilbronn, μπορούν να χρησιμεύσουν ως καλά παραδείγματα.
Επιπλέον, δυστυχώς, υπάρχει η αυθεντική ιδιοσυγκρασία του Heilbronn ότι μόλις το αντέξετε οικονομικά, πηγαίνετε στη Στουτγάρδη, στο Μόναχο ή στο Μιλάνο για να κάνετε μόνοι σας τα ψώνια σας και χαίρονται να κάνουν το ίδιο Η φωνή του Χίλμπρον ενημερώνει.
Πρόσφατα θα μπορούσε να διαβάσει κανείς και ότι για τη μιζέρια φταίνε οι ιδιοκτήτες που νοικιάζουν ολοένα και περισσότερο σε σουβλατζίδικα, νυχτοπωλεία, κομμωτήρια και μαγαζιά του ενός ευρώ. Το αντίθετο σε αυτό είναι ότι, εκτός εάν ένας ιδιοκτήτης σπιτιού κάνει μια περιουσία από τις αποσβέσεις, πρέπει να βεβαιωθεί ότι τα καταστήματα είναι νοικιασμένα — οι κενές θέσεις όχι μόνο φαίνονται άσχημες, αλλά καταστρέφουν και τα κτίρια.
Και λόγω κυβερνητικών κανονισμών, όπως: Β. διευκόλυνση νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες οποιουδήποτε είδους ή δημοτικών αστοχιών, όπως: Β. Όσον αφορά την τάξη και την καθαριότητα, οι ένοικοι, ακόμη και επιθυμητοί από τους ιδιοκτήτες, τείνουν να μένουν μακριά και «μόνο» πολύ βραχυπρόθεσμα επιχειρηματικά μοντέλα εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για τις «καλές τοποθεσίες». Και αν η τοπική εφημερίδα εκμεταλλεύεται το όλο θέμα με πόθο και συνεχίζει να το γράφει άσχημα, δεν χρειάζεται να εκπλαγείτε για εμπειρίες όπως η σημερινή βόλτα από το «νότο στον βορρά».
Αυτός ο φαύλος κύκλος μπορεί να σπάσει μόνο η διοίκηση της πόλης επιβάλλοντας και στη συνέχεια διασφαλίζοντας συνεχώς την ειρήνη, την τάξη και την καθαριότητα, ειδικά στον πεζόδρομο του Heilbronn. Γιατί τα καλά συμβόλαια ενοικίασης συνάπτονται εδώ και δεκαετίες και όχι σε μηνιαία βάση!
Και μόλις το διασφαλίσετε και οι ιδιοκτήτες έχουν τη βάση για τις δικές τους επενδύσεις, τότε ξεκινάτε με μια μακροπρόθεσμη και, πάνω απ' όλα, καλά τεκμηριωμένη διαφημιστική καμπάνια και εξαγορά που έχει τα πλεονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα του κέντρου της πόλης του Heilbronn όπως το θέμα του. Είναι ενδιαφέρον ότι εμείς στο Heilbronn έχουμε ήδη τη δική μας πολύ μεγάλη εταιρεία μάρκετινγκ για αυτό.
Και μόλις η εμπειρία αγορών ξεκινήσει ξανά μαζί μας, εμείς οι κάτοικοι του Heilbronn θα πρέπει να πηδήξουμε πάνω από τη δική μας σκιά και να επιστρέψουμε μόνοι μας για ψώνια στο Heilbronn!
Ανυπομονώ ήδη για τα υπέροχα αξιοθέατα πολλών χαρούμενων ανθρώπων με ακόμη περισσότερες τσάντες για ψώνια, που κάνουν βόλτες στο κέντρο της πόλης και χαλαρώνουν πάντα από την εμπειρία αγορών με ένα ποτό ή καλό φαγητό, για να επιστρέψουν λίγο μετά, φρεσκοδυναμωμένοι, στο το επόμενο μαγαζί για να προσπαθήσεις.
Στο Heilbronn έχουμε πραγματικά όλα όσα θα ήταν απαραίτητα για αυτό - πρέπει επίσης να το χρησιμοποιήσουμε!
