Σπινθήρας

Χαρακτηριστική φωτογραφία: Σπίθα στο μοναστήρι

Η μουσική μου ανακάλυψη της χρονιάς μπορεί να είναι Σπινθήρας sein. Hanne και Χανς Χαμπούχερ μας είχε παρασύρθηκε ξανά στον Bad Wimpfen, για να απολαύσετε κλασική μουσική μαζί στο μοναστήρι. Ο σύλλογος φίλων και χορηγών της Μονής Ιπποτών του Αγίου Πέτρου zu Bad Wimpfen διοργάνωσε την 13η ευεργετική συναυλία για τη διατήρηση αυτού του μοναδικού μοναστηριακού συγκροτήματος. Και το σύνθημα αυτής της ευεργετικής συναυλίας ήταν «Bach-Berio-Beatles». Αυτό μου κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον Χανς Χαμπούχερ το ενίσχυσε αυτό επισημαίνοντας ότι αυτοί οι μουσικοί είχαν ήδη ροκάρει το Kreuzgang πριν από περίπου 5 χρόνια.

Και κάπως έτσι γνώρισα το σύνολο μουσικής δωματίου Spark. Ο Σπαρκ έπαιξε στο σημερινό του καστ στο μοναστήρι Bad-Wimpfen. Άντρεα Νάιτ (Μηχάνημα εγγραφής), Ντάνιελ Κοσχίτκι (recorder και melodica), Στέφαν Μπαλάζσοβιτς (βιολί και βιόλα), Βίκτορ Πλάμπετσετζ (τσέλο) και Κρίστιαν Φριτζ (Πιάνο).

Και σύμφωνα με το μότο της συναυλίας, υπήρχαν έργα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, Λουτσιάνο Μπέριο, John Lennon και Paul McCartney για να ακούσετε, καθώς και περισσότερα από Σεμπάστιαν Μπάρτμαν και Βίκτορ Πλάμπετσετζ ο ίδιος. Μόνο οι πρώτοι συνθέτες υπόσχονται αληθινή μουσική απόλαυση, αλλά αυτό που έφτιαξε το σύνολο ήταν απλά υπέροχο και πραγματικά αναζωογονητικό. Η ερμηνεία του Norwegian Wood κόντεψε να μου γκρεμίσει τις κάλτσες. Οι ερμηνείες του Μπαχ πήγαν ακόμα καλύτερα με το βιβλίο που διαβάζω αυτή τη στιγμή, «Gödel, Escher, Bach». Και είμαι σίγουρος ότι το κάνουν και οι συγγραφείς Douglas R Hofstadter θα φαινόταν έτσι.

Όμως το κουιντέτο δεν ενθουσιάστηκε μόνο με τη μουσική τους, αλλά και με τις αντίστοιχες εισαγωγές του Ντάνιελ Κοσχίτκι στα κομμάτια, συμπεριλαμβανομένων των μικρών αιχμών κατά Christopher Graupner και Georg Philipp Teleman, ήταν πολύ ενδιαφέροντα. Τόσο συναρπαστικό που αγόρασα αμέσως ένα CD — για άλλη μια φορά μετά από πολύ καιρό. Αυτό το CD, ένα έργο που παρήγγειλε ο Spark μαζί με την Ορχήστρα της Όπερας και του Μουσείου της Φρανκφούρτης, τιτλοφορείται "Facets of Infinity - παίζοντας με την έννοια του άπειρου" και ταιριάζει και πάλι αρκετά στο βιβλίο GEB. Συνθέτης του έργου είναι Johannes Motschmann. Παρόλο που η μουσική που μόλις ακούσατε είναι πολύ διαφορετική από αυτή που παίζει ο Spark σήμερα, δείχνει το ευρύ μουσικό φάσμα του παιχνιδιού των Spark.

Το βραβείο δικαιώθηκε ως εξής στην τελετή απονομής των βραβείων ECHO Klassik το 2011: «Spark penise με ένα μοναδικό μείγμα από τη χαρά του παιχνιδιού και την τεχνική λαμπρότητα. Με αυτόν τον τρόπο, ξεπερνούν όλα τα στιλιστικά όρια με τη μουσική φωτιά.» Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να το θέσουμε.

Το σύνολο μουσικής δωματίου Spark ιδρύθηκε το 2007 από τους ποδοσφαιριστές Άντρεα Νάιτ και Ντάνιελ Κοσχίτκι ιδρύθηκε και έκτοτε έχει υποστεί μερικές αλλαγές στην ενορχήστρωση του πιάνου και των έγχορδων. Μου άρεσε σήμερα Στέφαν Μπαλάζσοβιτς και πάνω απ 'όλα Κρίστιαν Φριτζ καλύτερα στο πιάνο, αν και πραγματικά θαυμάζω πόσο γρήγορα και ομαλά αλλάζουν όργανα οι δύο φλαουτίστες.

Όπως κατάφερα να μάθω σήμερα, η επόμενη ηχογράφηση θα κυκλοφορήσει ακόμη και ως LP, σίγουρα δεν θα μπορέσω να της αντισταθώ.

Χωρίς αμφιβολία, η φετινή συναυλία των Klassik στο μοναστήρι σημείωσε για άλλη μια φορά απόλυτη επιτυχία. Ακόμη και ο καιρός συνεργάστηκε και έτσι μπορέσαμε να κάνουμε μια μικρή βόλτα στον κήπο του μοναστηριού στο διάλειμμα. Οι ευχαριστίες μου πηγαίνουν στο Hanne και Χανς Χαμπούχερ, οπότε ήταν χαρά για μένα και το καλύτερο μου μισό να πάρουμε τον γοητευτικό υπαινιγμό Χανς Χαμπούχερ να ακολουθήσει και να γίνει μέλος του Συλλόγου Φίλων και Χορηγών του Ιδρύματος Ιπποτών του Αγίου Πέτρου zu Bad Wimpfen.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να δούμε ξανά το Spark ζωντανά.