Ένα βράδυ του 1990, ένας σύντροφος κατάφερε τελικά να με πείσει για το single malt. Από τότε ήταν ένα από τα αγαπημένα μου ποτά και άρχισα επίσης να ψάχνω συγκεκριμένα προϊόντα από το ένα ή το άλλο αποστακτήριο. Το πραγματικά ενδιαφέρον είναι ότι στις δεκαετίες του 1990 και του XNUMX ήταν πολύ δύσκολο να αποκτήσεις single malt από συγκεκριμένες σοδειές. Μια πιθανότητα ήταν αυτή Scotch Malt Whisky Society να ενταχθεί, που ιδρύθηκε το 1983 και στην οποία ανήκε και ο σύντροφός μου. Ένα άλλο είναι να αγοράσετε ένα μερίδιο βαρελιού από μια εταιρεία αποστακτηρίου ή εξειδικευμένης εταιρείας και να λάβετε τουλάχιστον ένα αριθμημένο μπουκάλι μετά την εμφιάλωση. Επειδή δεν είχα αρκετό πάθος ή αρκετό πορτοφόλι, θυμήθηκα την «κυνηγική φύση» μου και άρχισα να αγοράζω κανονικά διαθέσιμα μπουκάλια με τα χρόνια.
Τώρα είναι απλώς θέμα προϋπολογισμού και μπορείτε να αγοράσετε σχεδόν οποιοδήποτε vintage από σχεδόν οποιοδήποτε αποστακτήριο σχεδόν οπουδήποτε. Αυτό που με εκπλήσσει είναι που τα αποστακτήρια κρατούν το ουίσκι τους κρυμμένο για δεκαετίες. τόσο περισσότερο απολαμβάνω το single malt, το οποίο «κυνήγησα» την εποχή που το single malt ήταν ακόμα λιγότερο διαθέσιμο. Αν πρόκειται για ένα Dallas Dhu, τον Glen Gordon ή ένα Rosebank, θα είναι άλλη μια νύχτα που θα θυμάστε.
Και μόλις σας πιάσει το πάθος για το single malt, θα συνειδητοποιήσετε πολύ γρήγορα ότι δύο πράγματα είναι απολύτως απαραίτητα για να μπορέσετε να απολαύσετε πλήρως ένα τέτοιο ποτό, δηλαδή τον πολύ χρόνο και την ικανότητα να αφήσετε να φύγει. Αν σας λείπει ένα από τα δύο, αλλά εξακολουθείτε να θέλετε να χρησιμοποιείτε ένα single malt από καιρό σε καιρό, τότε σας προτείνω να χρησιμοποιήσετε ένα single malt με πληροφορίες για τους καθαρούς χρόνους αποθήκευσης. Αν ψάχνετε για κάτι ξεχωριστό, θα το βρείτε όχι μόνο ουίσκι 8 ετών, 10 ετών και κυρίως 12 ή 15 ετών, αλλά τώρα και 18 ετών, 21 ετών και επίσης 30 ετών, καθώς και ακόμη παλαιότερο ουίσκι, το οποίο είναι επίσης ήδη σε κάθε περίπτωση διατίθεται και μέχρι αμιγής βαρελίσια εμφιάλωση.
Στα επόμενα άρθρα θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για το single malt από Campbeltown, Highlands, Lowlands, the Islands, Islay και Speyside.
Εδώ σε αυτό το άρθρο θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες για τα single malt που αποστάχθηκαν σε μια συγκεκριμένη χρονιά και επίσης εμφιαλώθηκαν σε συγκεκριμένη ώρα. Είναι ακόμη καλύτερο εάν δεν αναφέρονται μόνο οι ακριβείς ημερομηνίες, αλλά και οι αριθμοί του βαρελιού και των μπουκαλιών.
Ολοκληρώνοντας τα πάντα, παρατίθεται η περιοχή του ουίσκι, το στυλ και η ισχύς του βαρελιού, ειδικά αν δεν είναι ήδη εκλεπτυσμένα για να πίνουν κατά την εμφιάλωση. Είναι επίσης χρήσιμο εάν υπάρχουν περαιτέρω ενδείξεις για την αναμενόμενη γεύση.
Όπως έχω ήδη αναφέρει, δεν θα μπορούσα να είμαι ιδιαίτερα επιλεκτικός στις επιλογές μου, αλλά αυτό σημαίνει επίσης ότι έχω απολαύσει single malts από όλες τις περιοχές όλα αυτά τα χρόνια και εξακολουθώ να διαθέτω μια ποικιλία από single malt μέχρι σήμερα.
Το ιδιαίτερο με αυτό το single malt είναι ότι μπορείς να το απολαύσεις και μόνος σου αν χρειαστεί και να πέσεις σε πολύ βαθιές και μακροχρόνιες σκέψεις. Προσωπικά, όμως, είναι πιο διασκεδαστικό να τα απολαμβάνεις με καλή παρέα, οπότε πάντα προτιμούσα να αναζητώ την ευχαρίστηση σε ένα καλό μπαρ. Και τουλάχιστον για το single malt, υπάρχουν ορισμένα κριτήρια για ένα καλό μπαρ: ήταν όσο το δυνατόν πιο απαλλαγμένο από καπνό στη δεκαετία του 1990. Εκτός από τα κλασικά του ουίσκι, διαθέτει και κάποιο single malt, από το οποίο μόνο μερικά μπουκάλια μπορεί να είναι ανοιχτά. Ο μπάρμαν χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι ανοίγει και ένα νέο μπουκάλι χωρίς να χτυπάει το βλέφαρο και σερβίρει το ουίσκι σε κατάλληλο ποτήρι. Και αν παραγγείλετε ένα μονόβυνο με αντοχή σε βαρέλι, σερβίρεται και μια κανάτα νερού της αντίστοιχης μάρκας, αν και αυτό είναι μόνο για οπτικούς σκοπούς και σερβίρεται και το σωστό νερό – αυτό είναι απολύτως απαραίτητο (!) –. Μόλις βρείτε ένα τέτοιο μπαρ, είναι ιδιαίτερα δύσκολο όταν πρέπει να αλλάξετε ξανά τοποθεσία. αλλά δεκαετίες αργότερα θα θυμάστε με αγάπη τα βράδια σε ένα τέτοιο μπαρ.
Ως εκ τούτου, είναι ιδιαίτερα σημαντικό ως λάτρης του single malt να έχετε τουλάχιστον ένα μπουκάλι από αυτό στο σπίτι. Και με τα χρόνια, όλοι βρίσκουν τη ρουτίνα τους για το πώς να απολαύσουν καλύτερα ένα single malt. Όπως ήδη αναφέρθηκε, το πιο σημαντικό μας προτέρημα, ο χρόνος, παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτό. Επιπλέον, υπάρχει η τέχνη του να αφήνεσαι για να μπορέσεις στο τέλος να απολαύσεις πλήρως ένα ουίσκι.
Συσσώρευα τους «θησαυρούς» μου μέχρι τα πενήντα γενέθλιά μου και πάντα σκεφτόμουν πολύ προσεκτικά ποιο single malt θα σκεφτόμουν να ανοίξω. Από εκείνα τα γενέθλια, ωστόσο, προσπάθησα να πίνω το καλύτερο single malt μου και να μην κοπανάω το βλέφαρο αν κάποιος γνωστός, φίλος ή ένας από τους δύο γιους μου θα ήθελε να δοκιμάσει ένα συγκεκριμένο μπουκάλι - αυτή είναι η αληθινή τέχνη του να τα αφήνεις .
Αν κανείς δεν με απαλλάξει από την αγωνία της επιλογής, τότε η απόλαυση αρχίζει στο κελάρι, ψαχουλεύω και προσπαθώ να ανακαλέσω τον χώρο και το είδος του αποστακτηρίου της επιλεγμένης φιάλης. Μετά προσπαθώ να θυμηθώ τι γεύση είχε ένα άλλο single malt από το ίδιο αποστακτήριο ή είχα την ευκαιρία να έχω πιει αυτό ακριβώς το single malt στο παρελθόν.
Μετά ψάχνω τα single malt ποτήρια μου, από τα οποία πίνω το single malt μου από το 1993 και για καράφα πλοίου, γιατί όχι μόνο έχει καλή βάση, αλλά κλείνει και αρκετά καλά. Κάνω χωρίς την καράφα νερού, καθώς σπάνια είχα ένα τυχερό χέρι όταν επέλεγα νερό και έπρεπε να συνηθίσω να μπορώ να απολαμβάνω τη δύναμη του βαρελιού.
Όταν όλα είναι έτοιμα, το πράσινο τσάι μου, το οποίο πίνω όλη την ημέρα, έχει ήδη εγχυθεί αρκετές φορές και έχει ευαισθητοποιήσει αργά αλλά σταθερά τους γευστικούς μου κάλυκες. ένα ποτήρι νερό ολοκληρώνει τις προετοιμασίες.
Πριν ανοίξω μετά το μπουκάλι, υπάρχει άλλη μια ευκαιρία να σκεφτώ πότε και πού το «κυνήγησα» ή ίσως το πήρα δώρο. Τις περισσότερες φορές, αυτά τα μπουκάλια είναι επίσης όμορφα συσκευασμένα και είναι διασκεδαστικό να τα βγάζετε από τη συσκευασία. Επειδή αυτά μπορεί να είναι παλαιότερα μπουκάλια, το άνοιγμα δεν είναι πάντα εύκολο και έχω συνηθίσει να μεταγγίζω το single malt σε καράφα. Και αυτό είναι ήδη ένα από τα πρώτα highlights της απόλαυσης του single malt, γιατί μετά από όλες τις δεκαετίες στο βαρέλι και επιπλέον πολλά χρόνια στο μπουκάλι, το single malt έρχεται στο φως για πρώτη φορά και επιβεβαιώνει άριστα το γιατί ήδη George Bernard Shaw περιέγραψε το ουίσκι ως «υγρή ηλιοφάνεια».
Μια καράφα βγάζει τα καλύτερα στο single malt και είναι ήδη μια γιορτή για τα μάτια να τη βλέπουν να αστράφτει και να αστράφτει εκεί.
Απλώς φανταστείτε να ρίχνετε στον εαυτό σας μια βύνη αποσταγμένη τη χρονιά που γεννηθήκατε και στη συνέχεια να τη ρίχνετε σε ένα βαρέλι που προηγουμένως είχε παραγάγει καλό κρασί, σέρι ή άλλο ουίσκι σε μια αποθήκη δίπλα στην θαλασσοταραχή που είχε ωριμάσει για αρκετά χρόνια πριν καταλήξει τελικά στην ίδια μπουκάλι που το ρίχνεις από τώρα. Τι έχετε βιώσει όλα αυτά τα χρόνια;
Όταν έχω το single malt στο ποτήρι, απολαμβάνω ξανά το θέαμα και το κουνώ πέρα δώθε - είναι πάντα μια γιορτή για τα μάτια και πάντα μια νέα εμπειρία, γιατί κάθε single malt έχει το δικό του χρώμα, ποιο ενάντια Αν ληφθεί υπόψη το φως, μπορούν να ανακαλυφθούν περαιτέρω χρωματικές αποχρώσεις.
Μετά κοιτάζω το ποτήρι για να δω πώς συμπεριφέρεται το single malt σε αυτό, όπως ένα καλό κρασί μπορείτε να δείτε διαφορετικές συμπεριφορές. Επομένως, είναι επίσης σημαντικό το ποτήρι όχι μόνο να κάνει το ουίσκι να φαίνεται ωραίο, αλλά και να του δίνει την ευκαιρία να αναπτυχθεί περαιτέρω.
Μπορεί να έχει περάσει μισή αιωνιότητα μέχρι τότε και κάθε λεπτό της άξιζε να το ζήσεις.
Αφού ξανακοίταξα το ουίσκι και η πρώτη μυρωδιά έχει ήδη γεμίσει το γύρω δωμάτιο, βυθίζω τη μύτη μου στο ποτήρι για να μπω το single malt περαιτέρω. Αυτό μπορεί επίσης να πάρει μισή αιωνιότητα και δεν αποκλείεται να ξανακοιτάξω το single malt πριν πιω το ποτήρι για πρώτη φορά και αφήσω την πρώτη γουλιά να λιώσει στο στόμα μου. πίνοντας ελαφρά και ανεπαίσθητα, μπορείτε να ενισχύσετε ακόμη περισσότερο τη γεύση και να αφήσετε το single malt να γίνει πραγματικά από μόνο του.
Μετά από μια άλλη αιωνιότητα, το single malt απελευθερώνεται στο λαιμό, όπου συνεχίζει να ξεδιπλώνεται και καθώς γλιστρά πιο κάτω, ξεδιπλώνονται οι τελευταίες γευστικές αποχρώσεις.
Ακόμα κι αν δεν πρόκειται για τη μυρωδιά και τη γεύση που προτιμάτε προσωπικά, η απόλαυση ενός single malt είναι πάντα μια νέα και μοναδική εμπειρία, η οποία σας δίνει μια ιδέα για την ποικιλομορφία αυτού του ποτού και επίσης για τους οπτικούς, οσφρητικούς και γευστικούς κάλυκες που προκαλούνται. εκ νέου κάθε φορά.
Και με τον καιρό μαθαίνεις να εκτιμάς αυτές τις διαφορετικές αισθητηριακές εντυπώσεις και να αγαπάς μερικές από αυτές επίσης. Σε κάθε περίπτωση, σπάνια θα είναι έρωτας με την πρώτη ματιά, ειδικά όταν μυηθείς για πρώτη φορά σε ένα πολύ χαρακτηριστικό single malt που κατακλύζει εντελώς τις αισθήσεις σου.
Είχα μια φορά δεκαοκτώ μπουκάλια ουίσκι στο κελάρι μου, και η γυναίκα μου μου είπε να αδειάσω το περιεχόμενο κάθε μπουκαλιού στο νεροχύτη, αλλιώς.
Είπα ότι θα το κάνω και προχώρησα στο δυσάρεστο έργο. Τράβηξα τον φελλό από το πρώτο μπουκάλι και έχυσα το περιεχόμενο στον νεροχύτη με εξαίρεση ένα ποτήρι που ήπια.
Έβγαλα τον φελλό από το δεύτερο μπουκάλι και έκανα το ίδιο με αυτόν με εξαίρεση το ένα ποτήρι που ήπια.
Έπειτα τράβηξα τον φελλό από το τρίτο μπουκάλι και έριξα το ουίσκι στο νεροχύτη που ήπια.
Τράβηξα τον φελλό από το τέταρτο μπουκάλι στο νεροχύτη και έχυσα το μπουκάλι στο ποτήρι, το οποίο ήπια.
Τράβηξα το μπουκάλι από το φελλό του επόμενου και ήπια έναν νεροχύτη από αυτό και πέταξα το υπόλοιπο στο ποτήρι.
Τράβηξα τον νεροχύτη από το διπλανό ποτήρι και έχυσα το φελλό στο μπουκάλι.
Έπειτα έβαλα το νιπτήρα με το ποτήρι, εμφιάλωσα το ποτό και ήπια το ποτήρι.
Όταν τα άδειασα όλα, έφτιαξα το σπίτι με το ένα χέρι, μέτρησα τα ποτήρια, τους φελλούς, το μπουκάλι και τους νεροχύτες με το άλλο που ήταν είκοσι εννέα, και καθώς περνούσε το σπίτι, τα μέτρησα ξανά και τελικά έβαλα όλα τα σπίτια μέσα ένα μπουκάλι, το οποίο ήπια.
Δεν είμαι υπό την επήρεια του incohol, όπως είμαι κάποιο tinkle peep. Χαζεύω τόσο αισθανόμενος που δεν ξέρω ποιος είμαι εγώ και ο μεθυσμένος στέκομαι εδώ όσο αργώ. Ω, εγώ...
Εντός ολίγου
