Ο Άγνωστος Αναγνώστης

Φωτογραφία ανάρτησης: αιώνια φλόγα μου | © Shutterstock

Δεν ξέρω πολλά για τους αναγνώστες μου. Αυτό είναι και οι μόνιμοι υπαινιγμοί του Ντέτλεφ Στερν χρωστάει, που του αρέσει να μου θυμίζει ότι δεν τα κάνεις όλα, ακόμα κι αν μπορούσες. Δεν αναφέρεται σε μια βασική ηθική αρχή, αλλά μου θυμίζει συνεχώς τις αυξανόμενες υπερβολές του Γενικού Κανονισμού μας για την Προστασία Δεδομένων.

Μερικοί από τους αναγνώστες μου αρέσει να απαντούν στις αναρτήσεις μου κατά καιρούς μέσω e-mail ή σε μια προσωπική συνάντηση. Λίγοι χρησιμοποιούν τις δυνατότητες που παρέχει το ιστολόγιο και γράφουν αντίστοιχο σχόλιο, συμμετέχουν στο φόρουμ που παρασχέθηκε πρόσφατα ή αφήστε μου μια σημείωση στο blog. Άλλοι αναγνώστες, από την άλλη, έχουν εγγραφεί και ενημερώνονται για νέες αναρτήσεις ιστολογίου μέσω e-mail.

Και αυτοί είναι οι αναγνώστες για τους οποίους μπορώ να σχηματίσω τη δική μου γνώμη — παρεμπιπτόντως πολύ θετική!

Για μένα, το μεγαλύτερο μέρος του αναγνωστικού μου κοινού παραμένει κρυμμένο στο σκοτάδι του διαδικτύου. Μπορώ να δω μόνο ότι αυτοί οι αναγνώστες υπάρχουν εδώ με βάση τον αριθμό των επισκέψεων και τις αναθέσεις χωρών ή τις κλήσεις προς τις "διεθνείς" σελίδες ιστολογίου μου. Το γεγονός ότι αυτοί οι αναγνώστες υπάρχουν στην πραγματικότητα επιβεβαιώνεται και από έρευνες από διαφημιστικές εταιρείες και παρόχους υπηρεσιών, οι οποίοι διαφορετικά δεν θα έδιναν σημασία στο ιστολόγιό μου.

Γι' αυτό αφιερώνω αυτό το blog post στον άγνωστο αναγνώστη και ανάβω το παραπάνω «αιώνιο» φως για λογαριασμό όλων των άλλων.

Αγαπητέ άγνωστο αναγνώστη!

Danke, dass es Sie gibt. Zwar weiß ich nicht, wer Sie sind oder wo Sie leben und arbeiten, dennoch dürften wir doch so einiges an Gemeinsamkeiten haben. Zumindest denken wir über unsere Welt sowie uns selber nach und hören dazu auch gerne die Meinungen anderer.

Ήμουν πρόσφατα από Θωμάς Μιχλ, ένας από τους αναγνώστες μου, τον οποίο γνωρίζω προσωπικά και σέβομαι πολύ, ποιες θα ήταν οι προσδοκίες μου από τους αναγνώστες; Συμμερίζομαι την άποψή του ότι πολλοί συμπολίτες είναι επικριτικοί και στοχαστικοί στο δρόμο. Δυστυχώς, ωστόσο, αυτό είναι ελάχιστα χρήσιμο για την κοινότητα εάν κρατούν κυρίως τις γνώσεις ή τις αμφιβολίες τους για τον εαυτό τους.

Douglas Adams το διατύπωσε πολύ εύστοχα στο ραδιοφωνικό του έργο "The Hitchhiker's Guide to the Galaxy" αναφέροντας επιπόλαια ότι λίγο πριν οι Βόγκον καταστρέψουν τον κόσμο μας, ένας άνθρωπος είχε βρει τη λύση σε όλα τα προβλήματα στο σύμπαν. Και μετά μας ενημερώνει ότι αυτή η λύση δεν είναι «42».

Da ich Sie, lieber unbekannter Leser, nicht kenne, fällt es mir schwer, auch eine Erwartungshaltung an Sie zu formulieren. Aber freuen würde ich mich darüber, wenn Sie — wenigstens ab und zu — aus der Deckung kommen und Ihre Meinung zu den hier im Weblog angebotenen Meinungen, Vermutungen und Behauptungen kundtun.

Γιατί αν εμείς οι άνθρωποι είμαστε κάτι, τότε ένα είδος χώρου επικοινωνίας που υπάρχει γιατί συναντώνται όσο το δυνατόν περισσότερες διαφορετικές απόψεις και απόψεις, τρίβονται μεταξύ τους και σιγά σιγά αλλά σταθερά σχηματίζουμε μια κοινή εικόνα της τρέχουσας παρά ή ακριβώς λόγω του προκύπτοντος οι συγκρούσεις γίνονται πραγματικότητα.

Και όσο καλύτερα επικοινωνούμε μεταξύ μας, τόσο καλύτερη είναι η σημερινή εικόνα της δικής μας πραγματικότητας.

Αγαπητέ άγνωστο αναγνώστη, ξέρω ότι αυτό δεν είναι εύκολο, ειδικά όταν βάζεις τις δικές σου σκέψεις στο World Wide Web, που τις αποδέχεται αλλά και τις οδηγεί κατευθείαν στην ψηφιακή νιρβάνα σαν αλεξικέραυνο.

Und so freut es mich weiterhin, dass ich weiß, dass es Sie gibt. Und hoffe, dass manche meiner Gedankengänge Sie auch zum Widerspruch anregen und Sie dadurch für sich selber das Eine oder Andere neu denken können.