Φωτογραφία ανάρτησης: γυναίκα με υπολογιστή και μάσκα | © Pixabay
Αυτοί είναι δύο νόμοι που προσωπικά δεν πιστεύω ότι είναι κακοί, ακόμα κι αν ο τελευταίος στη Γερμανία ήταν για άλλη μια φορά μεγαλύτερη γραφειοκρατία από ό,τι συνήθως.
Εδώ και αρκετό καιρό, αυτοί οι δύο νόμοι έχουν επίσης παρακαμφθεί όλο και περισσότερο από το «Lex Covid-19». Ας πάρουμε το Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων, που απαιτεί πολλά από κάθε συγγραφέα ιστολογίου, όσο νέος κι αν είναι, αλλά δύσκολα χρειάζεται να ληφθεί υπόψη εκτός από αυτούς.
Από την αρχή του χρόνου έχω κατακλυστεί από ανεπιθύμητα διαφημιστικά μηνύματα από διοικήσεις και εταιρείες. Δεν βοηθά καθόλου αν συνεχίσετε να καταργείτε την εγγραφή σας από αυτά - αυτό οδηγεί μόνο στην επικύρωση της δικής σας διεύθυνσης ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και σε ακόμη περισσότερα σκουπίδια δεδομένων.
Και όποιος πιστεύει ότι ο υπεύθυνος προστασίας δεδομένων του κράτους και το προσωπικό του μπορούν να σας βοηθήσουν, πιστεύει επίσης στον Άγιο Βασίλη.
Υποθέτω ότι αυτό είναι ένα πρόβλημα μόνο για λίγους, οι υπόλοιποι σχεδόν ή σπάνια κοιτάζουν στα δικά τους ψηφιακά εισερχόμενα ή είναι ακόμη χαρούμενοι που λαμβάνουν όσο το δυνατόν περισσότερα πολύχρωμα μηνύματα.
Το χειρότερο, καθώς αυτό όχι μόνο βλάπτει το περιβάλλον και σπαταλά πόρους, αλλά βλάπτει και την υγεία πολλών, είναι η αυξανόμενη άρση της απαγόρευσης του καπνίσματος σε δημόσια κτίρια, πισίνες, σιδηροδρομικούς σταθμούς, στάσεις λεωφορείων και εστιατόρια κάθε είδους. Χάρη στον COVID -19, οι καπνιστές μας επιτρέπεται να επιδίδονται ξανά στον εθισμό τους σχεδόν παντού ανεμπόδιστα και να κακοποιούν ξανά τους συμπολίτες τους.
Θα ξεκινήσω τώρα με αυτό -ως κατάσταση αυτοάμυνας ας πούμε- όλα τα προηγούμενα μου συστάσεις εστιατορίου να αλλάξει ως προς αυτό.
«Ο βάτραχος ήταν τόσο άρρωστος για τρεις εβδομάδες!
Τώρα πάλι καπνίζει. Δόξα τω θεώ!"
Wilhelm Busch, Münchener Bilderbogen (1862: No. 325, The Two Ducks and the Frog)
