χρονοκλέφτες

5
(3)

Φωτογραφία ανάρτησης: timepiece | © Mystic Art Design από την Pixabay 

Έχω ασχοληθεί συχνά με την έννοια του χρόνου και επίσης εδώ σε αυτό το ιστολόγιο, έξω από τη δουλειά μου κυρίως με λογοτεχνικό ή φιλοσοφικό τρόπο. Θα ήθελα να αναφερθώ στην ανάρτησή μου στο blog"με την πάροδο του χρόνου» από το 2011.

Δεδομένου ότι σύντομα θα ασχοληθώ ξανά με το ραντεβού και τη διαχείριση του χρόνου με περισσότερες λεπτομέρειες, είναι καιρός να ακολουθήσω μια πιο τεχνική προσέγγιση σε αυτό το θέμα. Το όλο θέμα σίγουρα θα γίνει λίγο πιο εύλογο για τον αναγνώστη αν τονίσω την έννοια του χρόνου λίγο πιο ξεκάθαρα, γιατί στην πραγματικότητα μιλάμε πάντα για τους δικούς μας Διάρκεια Ζωής. Και δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν αν ανακοινώσω ότι αυτό είναι πολύ περιορισμένο, ειδικά αν βάλετε τη ζωή μας σε σχέση με το περιβάλλον μας. Υποθέτουμε ότι το σύμπαν είναι σχεδόν 14 δισεκατομμυρίων ετών. Κατανεμημένος σε μια ανθρώπινη στιγμή που δεν διαρκεί δευτερόλεπτο, ένας αριθμός που ακόμη και οι καλύτεροι μαθηματικοί δεν μπορούν πλέον να κατανοήσουν.

Με πολλή τύχη, η δική μας ζωή θα πρέπει να είναι περίπου 80 χρόνια. Τριάντα δύο χρόνια είναι περίπου ένα δισεκατομμύριο δευτερόλεπτα, επομένως πρέπει να υποθέσουμε ότι ακόμη και στην καλύτερη περίπτωση, έχουμε στη διάθεσή μας λίγο περισσότερα από τρία δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα. Στην πολύ προσωπική μου περίπτωση, σχεδόν δύο δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα από αυτά είναι ήδη στο παρελθόν — και έτσι χάθηκαν ανεπανόρθωτα. Κατά μέσο όρο, ένας σύγχρονος άνθρωπος ζει 32 δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα και έτσι ακόμα και με πολλή τύχη μάλλον δεν μου απομένουν 2,5 εκατομμύρια δευτερόλεπτα.

Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει απολαύσει την πλειοψηφία των δευτερολέπτων του στο έπακρο. Και αυτό στην πραγματικότητα το συνοψίζει, γιατί όλα εξαρτώνται από το τι κάνετε με τα δικά σας δευτερόλεπτα και τι τελικά κάνατε με αυτά. Και έτσι είναι πιθανό ένας άνθρωπος να έχει ζήσει πολύ περισσότερα, καλύτερα και πιο ευτυχισμένα σε λιγότερα χρόνια ζωής από έναν άλλο, που στο τέλος πρέπει να κοιτάξει πίσω σε τρία δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα πλήξης!

Και αυτό αναπόφευκτα μας οδηγεί στο μεγαλύτερο έγκλημα της ανθρωπότητας, την κλοπή του χρόνου!

Αυτό αναφέρεται συνήθως ως δολοφονία στην πιο βάναυση μορφή του, όταν ένα άτομο απλώς κλέβει τον χρόνο που του απομένει. Ο δολοφόνος είναι απλώς ένας κλέφτης του χρόνου. Μετά από αυτό, ωστόσο, υπάρχουν εκείνοι οι κλέφτες του χρόνου που τελικά δεν αφιερώνουν τον χρόνο των άλλων, αλλά διασφαλίζουν ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το χρόνο τους «λογικά». Στο τέλος, όμως, συνοψίζεται στο ίδιο πράγμα για τους πληγέντες!

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να χρησιμοποιήσει ή ακόμα και να σπαταλήσει τα περίπου 2,5 δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα του όπως θέλει. Μάλλον παραμένει επίσης ένα μυστήριο, αν όχι το μεγαλύτερο, το γιατί εκείνοι οι άνθρωποι που δεν ξέρουν τι να κάνουν με τα δικά τους δευτερόλεπτα νιώθουν τη μεγάλη παρόρμηση να θέλουν να ζήσουν για πάντα.

Και αυτό μας φέρνει στη δική μας διαχείριση χρόνου και μόλις επικοινωνήσω με άλλους ανθρώπους - σε οποιαδήποτε μορφή - στη διαχείριση ραντεβού. Και για να το κάνουμε ακόμα πιο σαφές, ο χρόνος είναι ο μόνος πεπερασμένος πόρος (κάποιοι λένε μαζί με την ευφυΐα) που, επιπλέον, γλιστράει συνεχώς και αμετάκλητα ανάμεσα στα δάχτυλά μας!

Για να φτάσουμε στην ουσία: τα ραντεβού είναι «ιερά»! Ο νόμος τους για τον καθορισμό του χρόνου! Επομένως, όλες οι προθεσμίες, είτε ημερομηνίες έναρξης είτε λήξης, πρέπει να τηρούνται κατ' αρχήν. Οι αλλαγές ημερομηνίας πρέπει να αποτελούν εξαίρεση. Πρέπει πάντα να έχετε κατά νου ότι όταν κλείνετε ένα ραντεβού, κάποιος άλλος «θυσιάζει» τα δικά του — ανεπανόρθωτα (!) — δευτερόλεπτα για τον εαυτό του ή για έναν κοινό σκοπό.

Και αυτές οι «θυσίες» πρέπει αναγκαστικά, έστω και αναγκαστικά, να αντιπροσωπεύουν κέρδος και για τις δύο πλευρές! Απλώς το «είναι καλό που το συζητήσαμε μια φορά» ή «την επόμενη φορά θα το κάνουμε σωστά» είναι οι κατευθυντήριες αρχές των κλεφτών του χρόνου.

Τα ραντεβού λοιπόν είναι ένα από τα πιο σημαντικά «εργαλεία» που έχουμε στη διάθεσή μας οι άνθρωποι. Αυτό ίσως εξηγεί επίσης τη μεγάλη δημοτικότητα των ημερολογίων και όλων των άλλων σχετικών μέσων οργάνωσης μεταξύ των ανθρώπων που προσπαθούν τουλάχιστον να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα δευτερόλεπτα τους.

Και με αυτό, είναι προφανές ότι απλά δεν αφήνετε τους άλλους να περιμένουν! Εκτός αν είσαι χρονοκλέφτης! Και δυστυχώς υπάρχουν πολύ περισσότερα από αυτά που μπορεί να αντέξει η κοινωνία μας.

Και το όλο θέμα είναι επίσης - παρόμοιο με τη μαζική δολοφονία - επαγγελματοποιείται και γιορτάζεται περαιτέρω. Παραδείγματα μπορεί να είναι η ασυνέπεια της σιδηροδρομικής κυκλοφορίας στη Γερμανία ή η αδυναμία των «ειδικών» μας να οργανώσουν την οδική κυκλοφορία με τέτοιο τρόπο ώστε δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα να μην σπαταλούνται από αμέτρητους άλλους ανθρώπους με απολύτως άχρηστο και μη αναστρέψιμο τρόπο σε μποτιλιαρίσματα.

Το επαγγελματικό ραντεβού και η διαχείριση χρόνου είναι απολύτως απαραίτητο για κάθε άτομο καθώς και για την κοινωνία συνολικά, ώστε όσο το δυνατόν περισσότεροι από εμάς να έχουμε την ευκαιρία να περάσουμε χαρούμενα, ουσιαστικά δευτερόλεπτα.

«Όπου γίνονται ανθρώπινες δραστηριότητες με οργανωμένη και συνεργατική μορφή, εκεί πρέπει να βρεθεί διαχείριση».

Lyndall F. Urwick & Edward FL Brech, Urwick and Brech's Making of Scientific Management (2002 [1949])

Πόσο χρήσιμη ήταν αυτή η ανάρτηση;

Κάντε κλικ στα αστέρια για να βαθμολογήσετε την ανάρτηση!

Μέση βαθμολογία 5 / 5. Αριθμός κριτικών: 3

Δεν υπάρχουν ακόμη κριτικές.

Λυπάμαι που η ανάρτηση δεν σας βοήθησε!

Επιτρέψτε μου να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση!

Πώς μπορώ να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση;

Προβολές σελίδας: 4 | Σήμερα: 1 | Μετράται από τις 22.10.2023 Οκτωβρίου XNUMX

Μερίδιο:

  • Αληθινά λόγια. Δυστυχώς, ακόμη πιο πανταχού παρόν από ό,τι φαίνεται παραπάνω, καμία γωνιά της κοινωνίας μας δεν μένει ανεπηρέαστη.