Συναγωγή

Επιλεγμένη φωτογραφία: Συναγωγή (1900) | © Friends of the Heilbronn Synagogue e. v.

Από το 1877 έως το 1940 το παλιό βρισκόταν στη νότια λεωφόρο Συναγωγή Heilbronn, το οποίο όχι μόνο απέκτησε εθνική σημασία λόγω του νεοανατολίτικου στυλ του.

Τη νύχτα από τις 9 έως τις 10 Νοεμβρίου 1938, τη λεγόμενη «Νύχτα των Κρυστάλλων», οι Heilbronners κατέστρεψαν και βεβήλωσαν τη συναγωγή, χωρίς να συρρικνωθούν από τη δολοφονία και τη ανθρωποκτονία άλλων πολιτών του Heilbronn.

Από το 1966 υπάρχει μια αναμνηστική πέτρα στο τέλος του μονοπατιού της συναγωγής στη λεωφόρο, η οποία αντικαταστάθηκε στις 5 Μαΐου 1993 από το μνημείο "Kuppel" του καλλιτέχνη Bettina Buerkle προστέθηκε.

Υπάρχει ένα από το 2004 Κύκλος Φίλων της Συναγωγής Heilbronn e. V, που θα ήθελε να συνεισφέρει στη συνάντηση Εβραίων και μη Εβραίων στο Χάιλμπρον. Και από το 2009 υπάρχει επίσης μια συσκευή για να Κηροπήγιο Hanukkah εγκατασταθεί επί τόπου.

Στο μεταξύ, έχουν περάσει περισσότερα από 80 χρόνια και οι άνθρωποι στο Heilbronn θα μπορούσαν σίγουρα να σκεφτούν να έχουν ξανά το δικό τους κατάστημα Συναγωγή Heilbronn χτίζω.

Είναι καιρός εμείς οι Heilbronner να ξεκινήσουμε μια δημόσια συζήτηση για το πώς και πού πρέπει να χτίσουμε μια συναγωγή για όλους τους Εβραίους συμπολίτες και τους επισκέπτες τους. Επιπλέον, θα μπορούσε κανείς να το συνδυάσει με ένα αντίστοιχο κέντρο τεκμηρίωσης, το οποίο επεξεργάζεται περαιτέρω το πιο σκοτεινό κεφάλαιο της δικής μας ιστορίας και προσκαλεί σε διαθρησκευτική συνεργασία.

Σε κάθε περίπτωση, οι κάτοικοι του Heilbronn πρέπει γρήγορα να συμφωνήσουν για το πού θα ήθελαν να έχουν μια νέα συναγωγή στο Heilbronn. Προσωπικά, είμαι υπέρ της παλιάς τοποθεσίας στο νότιο άκρο της λεωφόρου.

Μετά από αυτό θα πρέπει να διεξαχθεί η συζήτηση για το αν θα ξαναζωντανέψει η παλιά συναγωγή ή αν π.χ. B. στο Chemnitz (2002) και στο Ulm (2012) δημιουργήθηκαν εντελώς νέα και πολύ εντυπωσιακά κτίρια. Μου επέτρεψαν να είμαι παρών και στα δύο εγκαίνια και εντυπωσιάστηκα πολύ από το τι μπορεί να πετύχει η αρχιτεκτονική σήμερα.

Μπορεί κανείς να συζητήσει εάν η νέα συναγωγή θα πρέπει να συμπληρωθεί με το δικό της κοινοτικό κέντρο ή ένα κέντρο τεκμηρίωσης.

Τέλος, παραμένει η συζήτηση για το πώς μπορεί να χρηματοδοτηθεί μια τέτοια κατασκευή και πώς και σε ποια χρονική περίοδο μπορεί να υλοποιηθεί τελικά το έργο της «νέας συναγωγής» στο Heilbronn.

Είμαι ακράδαντα πεπεισμένος ότι, ειδικά στην εποχή που ζούμε, όταν η βλακεία, ο ρατσισμός και η μισαλλοδοξία αγωνίζονται και πάλι για νέα ύψη, μια τέτοια συζήτηση που γίνεται σε όλη την κοινωνία του Heilbronn, στην οποία συζητούνται και ευθύνες, είναι πολύ σημαντική για τη συνοχή όλων των Heilbronners .

Αυτό που τελικά βγαίνει από αυτό είναι στα αστέρια, αλλά δείχνει επίσης πού τοποθετούμε τους εαυτούς μας οι Heilbronner και τι μπορούμε ακόμα να πετύχουμε μαζί.

Η αναμονή έως ότου υπάρξουν επιδοτήσεις από την Ευρώπη ή από την ομοσπονδιακή ή πολιτειακή κυβέρνηση θα ήταν σίγουρα λάθος επιλογή, γιατί εμείς οι Heilbronner σίγουρα θα μπορούσαμε να κάνουμε πολλά περισσότερα.