Φωτογραφία ανάρτησης: Βανδαλισμοί σε πανό κατασκευών | © Herbert Burkhardt
Σήμερα απομένουν ακόμη 10 μέρες μέχρι τις εκλογές και από όσο γνωρίζω κανείς δεν έχει ανακοινώσει ότι πρόκειται τουλάχιστον για υπερ-ντούπερ εκλογές. Όσοι ασχολούνται λίγο με την πολιτική γνωρίζουν τη σοβαρότητα και των δύο εκλογών - ναι, ψηφίζουμε δύο «κοινοβουλίες» στο Χάιλμπρον. Όσοι από εμάς έχουν πιο επιστημονική κλίση συζητάμε επίσης αν και οι δύο εκπρόσωποι του λαού έχουν πράγματι κοινοβουλευτικό χαρακτήρα, αν και αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει τη σημασία και των δύο εκλογών.
Το θέμα αυτής της ανάρτησης ιστολογίου δεν είναι η σημασία και των δύο εκλογών, οι αναγνώστες μου είναι σίγουρα εξοικειωμένοι με αυτές, αλλά θα ήθελα να μιλήσω λίγο για τους λάτρεις της διασκέδασης ανάμεσά μας που τελικά έγιναν μισά ξύπνιοι και αρκετά δραστήριοι λιγότερο από 14 ημέρες πριν η εκλογή. Δύσκολα μπορώ να γλυτώσω από προτάσεις να μιλήσω τώρα!
Με κάθε σοβαρότητα, με ρώτησαν αν θα εμφανιζόμουν στη συζήτηση «Τα μικρά παιδιά λένε στους ενήλικες για τον κόσμο» και αν θα λάβω ανάλογες οδηγίες. Έχω ήδη να αντιμετωπίσω τους νέους ανταγωνισμούς που δεν βρίσκουν ούτε το δημαρχείο χωρίς τη μαμά ή τον μπαμπά. Λοιπόν, ήμουν και πολιτικά ενεργός στην ηλικία τους, είχα ήδη συνιδρυθεί μια οργάνωση νεολαίας και ήμουν ακόμα στο σχολείο ο ίδιος, αλλά δεν ήμουν τόσο τρελός που ήθελα να εξηγήσω τον κόσμο στους ενήλικες. Και σε αντίθεση με αυτούς τους νέους πολιτικούς αστέρες, δεν είχα προβλήματα ούτε με τη διδασκαλία μου ούτε με τις πανεπιστημιακές μου σπουδές, τις οποίες ολοκλήρωσα με επιτυχία και τις δύο.
Αντίθετα, μερικοί εντελώς χαμένοι που δεν έχουν καταφέρει να ολοκληρώσουν ούτε ένα χρόνο κοινωνικής εργασίας μου λένε τώρα πώς μπορούμε να προχωρήσουμε την πόλη μας ή ακόμα και να την κάνουμε καλύτερη. Πριν πω σε άλλους πώς λειτουργεί ο κόσμος, θα έπρεπε τουλάχιστον να έχω ολοκληρώσει με επιτυχία μια μαθητεία ή ίσως ακόμη και ένα πτυχίο και επίσης να μπορώ να συντηρώ τον εαυτό μου χωρίς πάρτι. Μόλις κάθονται «χωρίς τίποτα» αυτές οι κυρίες και κύριοι στα κοινοβούλιά μας, φρικάρουν τελείως και αντιμετωπίζουν τους συμπολίτες τους σαν ηλίθιους - εντάξει, είναι και αυτοί που τους εξέλεξαν!
Αλλά ακόμη και πολίτες που διαφορετικά δεν θα ενδιαφερόντουσαν ποτέ για την πολιτική και την κοινότητά μας ξαφνικά είναι ενεργοί και απαιτούν σοβαρά ένα εκλογικό πρόγραμμα από τους Ελεύθερους Ψηφοφόρους - όπως γνωρίζουν οι αναγνώστες μου, τα κόμματα έχουν εκλογικά προγράμματα, τουλάχιστον θα έπρεπε να έχουν ένα επιπλέον. βασικά προγράμματα. Η γοητεία των Ελεύθερων Ψηφοφόρων είναι ακριβώς ότι θέλουμε να κάνουμε πολιτική για τους συμπολίτες μας χωρίς θεμελιώδεις αρχές και εκλογικά προγράμματα! Με αυτόν τον τρόπο, προσφέρουμε μια εναλλακτική στα κόμματα που είναι αρκετά σημαντικά και απαραίτητα για τις δημοκρατίες - μια εναλλακτική, ασφαλώς δεν σκοπεύουμε να αντικαταστήσουμε τα κόμματα. Θα χαιρόμασταν όμως αν αυτά μπορούσαν να είναι τουλάχιστον λίγο καλύτερα, π.χ. Β. υποβάλλοντας όλο και περισσότερο υποψηφίους που μπορούν και κάνουν κάτι οι ίδιοι.
Ένας από τους τοπικούς μας εκπροσώπους ήταν πρόσφατα πραγματικά αναστατωμένος που δεν ήταν πλέον προσκεκλημένος σε σημαντικές συζητήσεις, κάτι που σίγουρα μπορώ να το καταλάβω αφού δεν έχει τίποτα να πει. Ακόμα πιο βρώμα ήταν μερικοί εντελώς τρελοί συμπολίτες που κάλεσαν εμάς τους Ελεύθερους Ψηφοφόρους, μεταξύ άλλων, να αυξήσουμε τις συντάξεις, να απομακρύνουμε αιτούντες άσυλο και άλλους συμπολίτες από τη Γερμανία και διαφορετικά να διασφαλίσουμε ότι τα οφέλη που πιθανώς υπάρχουν στη Ρωσική Ομοσπονδία για τους συνταξιούχους συστήστε μας επίσης. Τα αιτήματα αυτά βέβαια συνοδεύονταν από τελεσίγραφο και σημείωμα να στείλουμε τις απαντήσεις μας και σε παντελώς άγνωστα άτομα.
Με αυτήν την ανάρτηση ιστολογίου αποφεύγω να απαντήσω σε μερικές εκλογικές ερωτήσεις σχετικά με την εκπαιδευτική πολιτική, αν και οι συγγραφείς στην πραγματικότητα θέλουν μόνο να μάθουν τι θέλουμε να κάνουμε εμείς ως ελεύθεροι ψηφοφόροι, ώστε ως γονείς να ανησυχούν ακόμη λιγότερο για το δικό τους γόνο.
Ως πρόεδρος, δεν μπορώ να μιλήσω για τους Ελεύθερους Ψηφοφόρους ως προς το περιεχόμενο και γι' αυτό κάποτε ζήτησα από τα μέλη μας, που είναι επίσης έμπειρα στην εκπαιδευτική και σχολική πολιτική, τη γνώμη τους για να δηλώσω ευγενικά το ένα ή το άλλο - εσείς απλά δεν μπορώ να πω σε όλους όσους επηρεάζονται, ότι δεν είναι «το πιο λαμπερό κερί στην τούρτα» (μόλις το πήρα από Γκερντ Χόφμαν αποδεκτό).
Όμως, ως ελεύθερος ψηφοφόρος, μπορώ να πω ότι προσωπικά πιστεύω ότι θα ήταν καλό να θεσπίσουμε όχι μόνο την άδεια οδήγησης γονέα, σύμφωνα με την οποία οι γονείς λαμβάνουν μόνο επίδομα τέκνου και άλλες πληρωμές μεταφοράς με έγκυρη άδεια οδήγησης γονέα, αλλά και ψηφοφόρο άδεια οδήγησης που διασφαλίζει ότι όλοι όσοι έχουν δικαίωμα ψήφου έχουν τουλάχιστον μια μικρή ιδέα για το τι κάνουν με τους μικρούς τους σταυρούς.
Ήθελα πραγματικά να πω πολλά περισσότερα και πιο ξεκάθαρα εδώ σε αυτήν την ανάρτηση ιστολογίου, αλλά μετά ρώτησα Herbert Burkhardt για υποστήριξη, καθώς ένας από τους 30 κατασκευαστικούς φράχτες μας αφαιρέθηκε από τις αγκυρώσεις του και πετάχτηκε στο χωράφι από λίγους συμπολίτες μας για δεύτερη φορά. Ανεξάρτητα από τη ζημιά που προκλήθηκε, αυτοί οι ταραχοποιοί θα πρέπει να γνωρίζουν τον κίνδυνο που μπορεί να εγκυμονεί ένας κατασκευαστικός φράκτης που βρίσκεται τριγύρω. Και έτσι αυτοί οι άνθρωποι, όπως και οι περισσότεροι άλλοι ηλίθιοι, απλώς αποδέχονται ότι οι συμπολίτες τους θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή και τα μέλη τους με εντελώς περιττό τρόπο.
