Φωτογραφία ανάρτησης: Κολυμβητής | © Pixabay
Πρόσφατα ειπώθηκε ότι όλοι μπορούν να κολυμπήσουν. Δυστυχώς, αυτή είναι μόνο η μισή αλήθεια, γιατί ο καθένας μπορεί να μείνει στη ζωή για πολύ καιρό, αν δεν έχει αναπτύξει τον κατάλληλο φόβο, αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με το κολύμπι!
Και κολύμβηση δεν είναι μόνο γνώση τουλάχιστον ενός είδους κολύμβησης, αλλά και γνώση του νερού γενικά και της θάλασσας, της λίμνης, του ποταμού και της πισίνας ειδικότερα. Και ακόμη και τότε δεν μπορείτε να αποκαλείτε τον εαυτό σας κολυμβητή, γιατί αυτό περιλαμβάνει επίσης απόδειξη ότι όχι μόνο μπορείτε να κολυμπήσετε μια συγκεκριμένη απόσταση σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, αλλά ότι μπορείτε επίσης να κρατήσετε ένα άλλο άτομο στη ζωή αν χρειαστεί για να μπορέσετε να
Οι κατάλληλες κολυμβητικές δεξιότητες αποκτώνται ιδανικά κατά τη διάρκεια του δημοτικού σχολείου. Αλλά ακόμα και τότε, ειδικά αν είστε ένας από τους λίγο καλύτερους κολυμβητές, τείνετε να εκτιμάτε εσφαλμένα τις αποστάσεις, τις τρέχουσες ταχύτητες ή τις δικές σας τρέχουσες επιδόσεις. Δυστυχώς, αυτό συχνά οδηγεί σε πνιγμό ναυαγοσωστών προσπαθώντας να σώσουν ζωές.
Γι' αυτό δύο πράγματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά, πρώτον, οι γονείς να εκπληρώνουν το καθήκον επίβλεψης και δεύτερον, όλοι τουλάχιστον να προσπαθούν να μάθουν να κολυμπούν μόνοι τους.
Το να κρατιέστε στην άκρη της πισίνας ή της όχθης του ποταμού ενώ είστε μεθυσμένοι είναι μια από τις λιγότερο υποσχόμενες μεθόδους. Και το μοίρασμα κονκάρδων κολύμβησης γιατί το παιδί έχει προσπαθήσει πολύ ή οι γονείς δεν επιμένουν!
Γι' αυτό είναι σωστό να λέμε ότι ο καθένας μπορεί να κολυμπήσει εάν είναι πρόθυμος να μάθει, να εξασκηθεί και επίσης να διατηρείται σε φόρμα και να ενημερώνεται - δυστυχώς, η προσπάθεια και οι επιδόσεις αποδοκιμάζονται όλο και περισσότερο εδώ, πράγμα που σημαίνει, μεταξύ άλλων, ότι κυρίως χάνουμε άσκοπα νέους.
«Δεν ήθελες να κολυμπήσεις στο βάλτο. Έλα τώρα, έλα, να κολυμπήσουμε στην ανοιχτή θάλασσα!».
Friedrich Hölderlin, Υπερίων: ή ο ερημίτης στην Ελλάδα (2018 [1797 και 1799]: 80)