Μην αλλάζετε ποτέ ένα λειτουργικό σύστημα

4.5
(2)

Δημοσίευση φωτογραφίας: παράδειγμα εικόνας | © Gerd Altmann στο Pixabay

Αυτή είναι μια πολύ γνωστή αρχή, η τήρηση της οποίας σίγουρα θα μου είχε γλιτώσει πολλή δουλειά και ακόμη περισσότερα νεύρα τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά ποτέ δεν ήμουν πραγματικά διαθέσιμος για τόσο βέβηλες συμβουλές.

Και έτσι δεν ήταν πραγματικά περίεργο που ήρθα αντιμέτωπος με μια ιδέα που ήταν καινούργια για μένα, αφού μόλις πρόσφατα έφτιαξα το ιστολόγιό μου σε πολύ καλή βάση και λειτουργούσε σχεδόν μόνο του χωρίς κανένα πρόβλημα, δηλαδή έναν μάλλον αποκεντρωμένο ιστό Σύστημα. Αυτή η ιδέα ονομάζεται IndieWeb και έχει ένα πολύ ενδιαφέρον ακόλουθο. Και έτσι συνέβη ότι αποφάσισα —ακόμα και πριν ασχοληθώ πραγματικά με τα βασικά ο ίδιος— να επανασχεδιάσω αυτό το ιστολόγιο ανάλογα και αμέσως.

Το αποτέλεσμα είναι όχι μόνο οι αναγνώστες του ιστολογίου να μην βρίσκουν πλέον κάτι νέο ή έστω γνωστό, αλλά να βρίσκομαι πλέον συνεχώς αντιμέτωπος με το τι λειτουργεί και τι δεν λειτουργεί καθόλου.

Δεν ήταν και πολύ περίεργο για μένα Ντέτλεφ Στερν φλέρταρε επίσης με αυτή την ιδέα και ανάλογα ήδη δική μου ανάρτηση ιστολογίου το 2016 έγραψε για αυτό — αν το είχα διαβάσει πρώτα!

Θα μπορούσα τώρα — χάρη στη σημερινή τεχνολογία — απλώς να πατήσω το κουμπί επαναφοράς και να επαναφέρω το τελευταίο και τέλεια λειτουργικό σύστημα, αλλά δεν θα ήμουν εγώ.

Θα μπορούσα επίσης να ξεκινήσω να εργάζομαι με αντίγραφα ασφαλείας, αλλά εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτό είναι εντελώς υπερβολικό και ο Detlef σίγουρα περίμενε εδώ και αρκετά χρόνια ολόκληρο το «αυτοδημιούργητο» σύστημά μου να ανατιναχτεί στο πρόσωπό μου. Και στο μεταξύ έχει χρησιμοποιήσει τον χρόνο αναμονής για να μιλήσει για τα δικά του κατάστημα σημειώσεων να προσφέρει ένα σύστημα που με την απλότητα και κυρίως τη σαφήνειά του ταιριάζει ιδιαίτερα σε χομπίστες σαν εμένα.

Είναι ενδιαφέρον ότι κατάφερα να διαβάσω σε άλλα ιστολόγια ότι αυτές οι ιδέες (HTML, IndieWeb και απλότητα) είχαν επίσης συγκινήσει άλλους ανθρώπους στο παρελθόν, και μερικοί από αυτούς, μετά από τις δικές τους προσπάθειες, επέστρεψαν στο Word Press με τα ιστολόγιά τους επειδή εξακολουθεί να είναι ένα από τα τα πιο εύκολα στη χρήση συστήματα.

Εγώ ο ίδιος προερχόμουν αρχικά από μια εντελώς διαφορετική γωνία του Web 2.0 και επίσης κόλλησα με το Word Press λόγω της απλότητάς του. Εν τω μεταξύ, όλα τα προηγούμενα συστήματα που χρησιμοποίησα μπορεί να έχουν μετεγκατασταθεί στην ψηφιακή νιρβάνα και ο Detlef σίγουρα θα ήθελε να επισημάνει ότι θα μπορούσα να είχα αποθηκεύσει το περιεχόμενό τους με ένα λειτουργικό αντίγραφο ασφαλείας σε αυτή τη νέα εποχή — θα μπορούσα, θα μπορούσα να είχα, αλυσίδα ποδηλάτων .

Σε κάθε περίπτωση, με περιμένουν πολύ συναρπαστικές εβδομάδες και όχι λόγω των τρεχουσών εξελίξεων στον κόσμο μας ή ακόμα και μόνο γύρω μου, αλλά απλώς και μόνο λόγω του αν θα καταφέρω ποτέ να εφαρμόσω την ιδέα του IndieWeb με αυτό το ιστολόγιο. Αλλά ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, μέχρι το τέλος ολόκληρης της καμπάνιας θα ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό το IndieWeb.

Εκτός από την αρχή «ποτέ μην αλλάζεις ένα λειτουργικό σύστημα», υπάρχει και η πειραματική ρύθμιση του «δοκιμής και λάθους» και αυτό με την έννοια της ευρετικής.

Και επειδή είμαστε ήδη στο θέμα των αρχών και των ψηφισμάτων, αυτή τη φορά θα περιοριστώ σε ένα μόνο καλό ψήφισμα για τη νέα χρονιά, δηλαδή να θέσω αυτό το ιστολόγιο σε λειτουργία ξανά με τέτοιο τρόπο ώστε η συντήρηση και η συναρμολόγησή του να είναι εξίσου εύκολη όσο το δυνατόν για εμένα και για μένα, τότε δεν υποκύπτουμε πλέον στον πειρασμό να κάνουμε περαιτέρω θεμελιώδεις αλλαγές σε αυτό. Γιατί κι εγώ φτάνω σιγά σιγά στην ηλικία που η αρχή «μην αλλάζεις ποτέ ένα σύστημα λειτουργίας» γίνεται κατανοητή.

Τέλος, μου μένει μόνο να ευχηθώ σε όλους τους αναγνώστες μου καλή χρονιά. Παρακαλώ μείνετε ασφαλείς και αβλαβείς και εκτιμήστε τις αναρτήσεις του ιστολογίου μου!

"C'était l'explosion du nouvel an : chaos de boue et de neige, traversé de mille carrosses, étincelant de joujoux et de bonbons, grouillant de cupidités et de désespoirs, délire officiel d'une grande problem πασιέντζα le plus fort.
Au milieu de ce tohu-bohu et de ce vacarme, un a trottait vivement, harcelé par un malotru armé d'un fouet. 
Comme l'âne allait tourner l'angle d'un πεζοδρόμιο, un beau monsieur ganté, verni, cruellement cravaté et emprisonné dans des συνήθειες tout neufs, s'inclina cérémonieusement devant l'humbleôpei bête, et lumpeaut dit: “Je vous la souhaite bonne et heureuse!” puis se retourna verse je ne sais quels camarades avec un air de fatuité, comme pour les prier d'ajouter leur approbation à son consentement.
L'âne ne vit pas ce beau plaisant, et continua de courir avec zele où l'appelait son devoir. Pour moi, je fus pris subitement d'une ασύγκριτη οργή contre ce magnifique imbécile, qui me parut concentrer en lui tout l'esprit de la France."

Charles Baudelaire, Le Spleen de Paris, Un Plaisant (2021 [1869]: 10)

Πόσο χρήσιμη ήταν αυτή η ανάρτηση;

Κάντε κλικ στα αστέρια για να βαθμολογήσετε την ανάρτηση!

Μέση βαθμολογία 4.5 / 5. Αριθμός κριτικών: 2

Δεν υπάρχουν ακόμη κριτικές.

Λυπάμαι που η ανάρτηση δεν σας βοήθησε!

Επιτρέψτε μου να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση!

Πώς μπορώ να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση;

Προβολές σελίδας: 12 | Σήμερα: 1 | Μετράται από τις 22.10.2023 Οκτωβρίου XNUMX

Μερίδιο: