Monrepos ή η ψυχρότητα της εξουσίας

Χαρακτηριστική φωτογραφία: Seeschloss Monrepos στα βορειοδυτικά του Ludwigsburg | © Pixabay

Απογοητευμένος από τις δικές μου εμπειρίες στις Βρυξέλλες, επέστρεψα από εκεί στα τέλη του 2012 πιο γρήγορα από ό,τι αρχικά είχα προγραμματίσει. Προς δυσαρέσκεια μου, αυτή η παραμονή είχε γίνει déjà vu του 2009-2010. είχα αυτό αναφέρθηκε ήδη εν συντομία στο ιστολόγιό μου.

Όταν κλήθηκα τότε σε μια συνομιλία με έναν καλό φίλο το 2013, δεν μπορούσα να μην αναλύσω τις εμπειρίες μου με έναν πραγματικό επαγγελματία με περισσότερες λεπτομέρειες. Είχε μόλις λάβει την επάξια συνταξιοδότησή του, έχοντας προηγουμένως κερδίσει τα πλεονεκτήματά του σε κρατικό επίπεδο. Μπόρεσε να κατανοήσει τον συμβιβασμό μου με τις εμπειρίες μου στις Βρυξέλλες, που είχαν να κάνουν περισσότερο με την ομοσπονδιακή μας πολιτική παρά με την ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά προκάλεσαν μόνο ένα κουρασμένο χαμόγελο από τον επαγγελματία.

Τώρα, λίγα χρόνια μετά, ξέρω ότι τέτοιες εμπειρίες είναι αντιστρόφως ανάλογες με το πολιτικό επίπεδο, άρα, τα χειρότερα μαχαιρώματα συμβαίνουν σε τοπικό επίπεδο. Ακούω ακόμα τα λόγια ενός φίλου που, εντελώς αγχωμένος από τα έθιμα σε επίπεδο κοινότητας, παρά το γεγονός ότι είχε δύο μικρά παιδιά, κατέφυγε στον ιδιωτικό τομέα. Η βλακεία σε συνδυασμό με την εξουσία είναι ένας διαβολικός αστερισμός που μπορεί να έχει ιδιαίτερα ισχυρή επίδραση σε τοπικό επίπεδο. εκτός κι αν καταφέρεις να προωθήσεις και τους πιο αμόρφωτους πολιτικούς στα υψηλότερα επίπεδα.

Για να συμφιλιωθώ με τις εμπειρίες που είχα, μου σύστησε το βιβλίο ο καλός μου φίλος Δρ Μάνφρεντ Ζακ, υπουργικός διευθυντής και κυβερνητικός εκπρόσωπος της Βάδης-Βυρτεμβέργης στην Ο Δρ Λόταρ Σπάεθ Εποχή. Διάβασα αυτό το βιβλίο με μεγάλο ενδιαφέρον, ομολογουμένως και με πολύ κακόβουλο κέφι, και χάρηκα για άλλη μια φορά που ταξίδευα επαγγελματικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το βιβλίο μπορεί να προτείνεται ακόμα και σήμερα, ειδικά επειδή ένα κυβερνητικό κόμμα, που ψηφίστηκε από τους πολίτες και έχει καεί πλήρως από άποψη περιεχομένου, πρόκειται να θέλει να τα μάθει όλα ξανά καλύτερα. Είναι απλά εκπληκτικό ότι αυτοί οι πολιτικοί, που είναι υπεύθυνοι για όλο το χάος, έχουν οδηγήσει τη χώρα μας στον τοίχο. Δρ Μάνφρεντ Ζακ περιέγραψε το όλο πράγμα εύστοχα πριν από 10 χρόνια.

Το συμπέρασμά μου μετά την ανάγνωση του βιβλίου: Οι πολιτικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συγγραφείς είναι μόνο άνθρωποι. Εύκολο στην ανάγνωση και διασκεδαστικό μερικές φορές. Το καλό με αυτή την έκδοση είναι ότι κάποιοι από τους πρωταγωνιστές έχουν «αποκρυπτογραφηθεί». Θα ήταν καλύτερα να είχε συμπεριληφθεί ολόκληρη η ανάλυση — η οποία δυστυχώς είναι διαθέσιμη μόνο χωριστά.

Αλλά ακόμη και χωρίς να γνωρίζουμε τα πραγματικά τους ονόματα, το βιβλίο δίνει μια ενδιαφέρουσα εικόνα για τις δραστηριότητες ενός αξιωματούχου στο κρατικό υπουργείο και τον πιθανότατα αναπόφευκτο συνδυασμό κομματικής και κυβερνητικής εργασίας.

Στο μεταξύ, άλλοι άνθρωποι κάθονται στο Monrepos, δυστυχώς οι συνθήκες δεν έχουν βελτιωθεί πραγματικά. Η εκπαιδευτική απόσταση συνεχίζει να ανθίζει και έτσι συμβαίνει όχι μόνο το άμεσο περιβάλλον να βασανίζεται από τη στοργή των ισχυρών, αλλά τώρα και εντελώς αμέτοχων πολιτών - ο «τρόμος με το τσάι από βότανα» μπορεί να χρησιμεύσει ως καλό παράδειγμα! Πραγματικά όλοι, εκτός από έναν μόνο πολίτη, μπορούν να πιουν το αφέψημα των βοτάνων τους χωρίς πολλή φασαρία.

Και όσο είμαι σε αυτό, θα βάλω απλώς την ανάλυση ορισμένων ψευδωνύμων για το βιβλίο "Monrepos ή η ψυχρότητα της εξουσίας"του Δρ Μάνφρεντ Ζακ επισυνάπτεται ως λήψη PDF.