Δημοσίευση φωτογραφίας: παράδειγμα εικόνας | © Tung Nguyen στο Pixabay
Στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου το θέμα μου, εκτός από το ότι οι τελευταίες αναφορές για όλες τις υπάρχουσες ελλείψεις ενθαρρύνουν και τον τελευταίο αδαή να σκεφτεί. Και η πρώτη μου ερώτηση είναι αμέσως προφανής: τι έχουν κάνει όλοι οι υπουργοί Υγείας με τα υπουργεία τους εδώ και δεκαετίες; Μάλλον μόνο ο Ringelpiez με την αφή.
Και όπως έχω ήδη αναφέρεται σε άλλο θέμα, οι υπεύθυνοι άφησαν τους εαυτούς τους να πανηγυρίζουν για την ανικανότητα και την αδράνειά τους και να βγάζουν νοκ άουτ το ένα χτύπημα μετά το άλλο.
Και ακόμη και η παραλαβή ή η προμήθεια των απαραίτητων ιατρικών αναλωσίμων μπορεί να κανονιστεί εκ των προτέρων, κάτι που παρεμπιπτόντως αποτελεί μέρος της ελάχιστης απαίτησης ενός αρμόδιου υπουργείου.
Αλλά προτού προχωρήσω περαιτέρω στις σκέψεις μου, θα ήθελα να επωφεληθώ αυτής της ευκαιρίας για να ευχαριστήσω όλους τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και τους διασώστες καθώς και όλους τους άλλους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας για τη δέσμευσή τους, την οποία δείχνουν συνεχώς, αν και εδώ και χρόνια ήταν από τους πιο υποχρηματοδοτούμενους ή ακόμα και από τους πιο υποχρηματοδοτούμενους πιο κακοπληρωμένους εργαζόμενους στη χώρα μας.
Θα ήθελα επίσης να πω εκ των προτέρων ότι στο σύστημα υγείας, ή όπως συχνά αποκαλείται σήμερα, χρειαζόμαστε μόνο μια ενιαία νόμιμη εταιρεία ασφάλισης υγείας, και μόνο αυτό θα πρέπει να αποφασιστεί εάν θα πρέπει να τις συνδυάσουμε αμέσως σε ευρωπαϊκό επίπεδο ή στη συνέχεια το πολύ Διατήρηση και χρηματοδότηση 27 εθνικών νόμιμων ασφαλιστικών εταιρειών υγείας.
Φυσικά, οι άνθρωποι θα πρέπει να συνεχίσουν να είναι ελεύθεροι να διασφαλίζουν την υγεία τους με ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες υγείας, αλλά αυτές πρέπει στη συνέχεια να λειτουργούν εντελώς ανεξάρτητα και χωρίς κρατικές επιδοτήσεις ή ακόμη και σωσίβιο, γιατί η ιδιωτικοποίηση του κέρδους και η κοινωνικοποίηση της ζημίας απλά δεν λειτουργεί!
Τώρα στις σκέψεις μου σχετικά με το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Το σύστημα υγείας πρέπει επίσης να οικοδομηθεί ομοσπονδιακά από κάτω προς τα πάνω, με πρώτους τους γιατρούς και τις ιατρείες τους, μετά τα κέντρα διάσωσης, τις κλινικές, μετά τα νοσοκομεία και τέλος τα κεντρικά νοσοκομεία, που προσφέρουν ό,τι μπορεί να προσφέρει η ιατρική.
Αυτή η δομή πρέπει να βασίζεται στις εκάστοτε πληθυσμιακές και τοπικές ανάγκες και να προσαρμόζεται συνεχώς.
Για να προλάβουμε τυχόν γεγονότα που δεν μπορούν να προβλεφθούν, π.χ. Για να είναι σε θέση να αντιδρά σε καταστροφές, επιδημίες κ.λπ., κάθε επίπεδο πάνω από το επίπεδο των κέντρων ή κλινικών διάσωσης πρέπει να έχει πλεονάζουσα ικανότητα περίπου 5% έως το πολύ 10%, για την οποία πληρώνεται επιπλέον από έναν ευρωπαϊκό ή εθνικό προληπτικό προϋπολογισμό.
Για λόγους πολιτικής ασφάλειας, ενδέχεται να διατηρηθούν πρόσθετες ικανότητες, οι οποίες στη συνέχεια μπορούν επίσης να χρηματοδοτηθούν από αυτόν τον προϋπολογισμό, αλλά δημιουργούνται στο εσωτερικό της χώρας αποκλειστικά για τους παραπάνω λόγους.
Ο πυρήνας των σκέψεών μου, ωστόσο, είναι το εξής, δηλαδή ότι σε περίπτωση καταστροφής δεν φέρνετε το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης στους ασθενείς, αλλά μάλλον ότι οι άρρωστοι κατανέμονται μεταξύ του προηγουμένως καθιερωμένου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης.
Ως αποτέλεσμα, εκτός από τις υπερβάλλουσες και προληπτικές δυνατότητες, πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα διανομής που να διανέμει αυτόματα μαζικά επείγοντα περιστατικά σε ολόκληρο το σύστημα υγείας.
Αυτή η διαδικασία διανομής μπορεί να διαχειρίζεται ομοσπονδιακά, μπορεί να είναι συνεχής και στην περίπτωση π.χ. Β. Οι πανδημίες συμβαίνουν καλύτερα σε όλη την Ευρώπη.
Με αυτόν τον τρόπο, όλες οι διαθέσιμες δυναμικότητες μπορούν να χρησιμοποιηθούν βέλτιστα και καταστάσεις όπως αυτές που βρίσκονται σήμερα στη βόρεια Ιταλία ή στην Αλσατία μπορούν να αποτραπούν από την αρχή.
Αυτό είναι προς το συμφέρον των ασθενών, του ιατρικού προσωπικού, της κυβέρνησης και της κοινωνίας μας συνολικά.
Είναι ανεξήγητο σε έναν λαϊκό σαν εμένα γιατί προφανώς δεν υπήρχαν τέτοιες σκέψεις στα αρμόδια τμήματα.
Μη διστάσετε να προσθέσετε τις δικαιολογίες σας ή ίσως ακόμη και τις εξηγήσεις σας ως σχόλιο σε αυτήν την ανάρτηση.
Ήδη παρατηρήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1878 William E Gladstone σε μια ομιλία στο Plumstead τα εξής:
«Η ασθένεια της κακής συνείδησης είναι πέρα από την πρακτική όλων των γιατρών όλων των χωρών του κόσμου».
William E Gladstone
Το πραγματικά κακό με όλα αυτά είναι ότι οι υπεύθυνοι δεν έχουν καν κακή συνείδηση.
Nachtrag:
Οι αρμόδιοι υπουργοί πρέπει να λογοδοτήσουν!
Η πολυετής αδράνεια, που κοστίζει επίσης χιλιάδες ζωές, είναι έγκλημα. Διαβάστε επίσης το η αναφορά συνδέεται εδώ το FAZ.
Αρμόδιοι ομοσπονδιακοί υπουργοί υγείας από το 2012:
+ Daniel Bahr, FDP (2011 – 2013)
+ Χέρμαν Γκρόε, CDU (2013 – 2018)
+ Jens Spahn, CDU (2018 – μέχρι σήμερα)
Πιθανότατα γνωρίζετε τους υπεύθυνους «υπουργούς υγείας» στην ομοσπονδιακή πολιτεία σας. Στη Βάδη-Βυρτεμβέργη είναι:
+ Κατρίν Άλτπετερ, SPD (2011 – 2016)
+ Μάνφρεντ Λούτσα, Bündnis90/Die Grünen (2016 – μέχρι σήμερα)
Ο υπεύθυνος για την πόλη του Heilbronn είναι ο επικεφαλής του δημοτικού τμήματος υγείας Δρ Klaus Peter Axmann.
«Ο Τζέιμς Ρος Κλέμενς, ένας ξάδερφός μου, ήταν βαριά άρρωστος πριν από δύο ή τρεις εβδομάδες στο Λονδίνο, αλλά τώρα είναι καλά. Η αναφορά της ασθένειάς μου προήλθε από την ασθένειά του. η αναφορά του θανάτου μου ήταν υπερβολή».
Mark Twain, Μήνυμα στον δημοσιογράφο Frank Marshall White (31 Μαΐου 1897)
