τοπικά συμβούλια

Χαρακτηριστική φωτογραφία: Ομιλητής σε επιτροπή | © Shutterstock

Τα δημοτικά συμβούλια, που παρεμπιπτόντως προέκυψαν από τα δημοτικά συμβούλια του Μεσαίωνα, μπορούν να θεωρηθούν τα κατώτερα πολιτικά όργανα γιατί βρίσκονται σε δημοτικό επίπεδο. Σε αντίθεση με τα πρώην δημοτικά συμβούλια, τα σημερινά δημοτικά συμβούλια εκλέγονται από το σύνολο του πληθυσμού και όχι μόνο από τις αστικές ελίτ και επομένως μπορούν να θεωρηθούν και ως εκπρόσωποι του λαού απευθείας επί τόπου. Ένας πιο σύγχρονος όρος, επειδή είναι πιο κατανοητός για την πλειοψηφία του πληθυσμού, θα ήταν το τοπικό ή δημοτικό κοινοβούλιο.

Όπως και σε όλα τα άλλα κοινοβούλια, υπάρχουν μόνο λίγες προϋποθέσεις για να διεκδικήσετε μια θέση σε ένα δημοτικό συμβούλιο. Πρέπει να έχετε συμπληρώσει το ελάχιστο όριο ηλικίας και να είχατε την κύρια κατοικία και το κύριο επίκεντρο της ζωής σας στο δήμο για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα. στη Γερμανία είναι τρεις μήνες. Εάν εξακολουθείτε να έχετε μια θέση στη λίστα ενός κόμματος ή μιας ομάδας ψηφοφόρων, τότε μόνο ο ψηφοφόρος αποφασίζει εάν θα εκλεγείτε στο δημοτικό συμβούλιο — φυσικά, το σύστημα καταμέτρησης που χρησιμοποιείται στις εκλογές έχει επίσης μια διόλου ασήμαντη επιρροή. Από την άποψη αυτή, η μέθοδος υπολογισμού για την κατανομή των εδρών στα δημοτικά όργανα της Βάδης-Βυρτεμβέργης προσαρμόστηκε από τον d'Hondt στη μέθοδο μέγιστου αριθμού Sainte-Laguë/Schepers. 

Αλλά μόλις είσαι στο συμβούλιο, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Αλλά αν θέλετε να διατηρήσετε τη θέση σας στη λίστα για τις επερχόμενες εκλογές, τότε υπόκεινται σε πίεση φατριών και πρέπει να ψηφίσετε όπως θα ήθελε το δικό σας κόμμα. Εξαίρεση εδώ είναι οι ελεύθεροι ψηφοφόροι, που εδώ κάνουν τη διαφορά.

Υπάρχει ένα πράγμα που σίγουρα δεν πρέπει να κάνετε, δηλαδή να αλλάξετε τον τόπο διαμονής σας και τον κύριο στόχο της ζωής σας κατά τη διάρκεια της θητείας σας, γιατί έτσι καταργείται και η μόνη απαίτηση για το αξίωμα του δημοτικού συμβουλίου. Και έτσι είναι στην πραγματικότητα σύνηθες να τελειώνει η εκλογική περίοδος για την οποία εκλέχθηκε. Συμβαίνει μερικές φορές κάποιοι δημοτικοί σύμβουλοι, παρά το προχωρημένο της ηλικίας τους, να διεκδικούν επανεκλογή για να διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν να τηρήσουν την υπόσχεσή τους στο εκλογικό σώμα. Στη συνέχεια, ένας διάδοχος αναλαμβάνει αυτή την εντολή.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, ένα δημοτικό συμβούλιο πρέπει να παραιτηθεί από την θητεία του λόγω θανάτου, σοβαρής ασθένειας ή αλλαγής επαγγελματικής ή οικογένειας.

Κι έτσι ο πολίτης πρέπει να ζήσει με αυτό που επέλεξε. Και συνήθως συμβαίνει να εκλέγει πάντα τους ίδιους δημοτικούς συμβούλους -ό,τι κι αν κάνουν ή δεν κάνουν- αρκεί να πάρουν θέση στη λίστα από τα κόμματα.

Και έτσι έχει γίνει κοινή πρακτική τα δημοτικά μας συμβούλια να κάνουν ό,τι θέλουν. Και αφού δεν υπάρχουν ποιοτικές απαιτήσεις -εκτός από εκλογή- για αυτό το αξίωμα, συνήθως δεν συμβαίνουν πολύ παραγωγικά πια, πράγμα που σημαίνει σίγουρα τις δεκαετίες αναμονής για ορισμένα έργα, όπως π.χ. Β. η Saarlandstraße ή καθαριότητα, ηρεμία και τάξη στην πόλη.

Ωστόσο, μπορεί πάντα να χειροτερεύει πολύ, όπως βλέπουμε αυτή τη στιγμή στο παράδειγμα μιας πόλης στη γειτονιά μας. Τα τοπικά συμβούλια εκεί όχι μόνο πετούν τα χρήματα του φόρου από το παράθυρο με γεμάτα χέρια, αλλά τα πετούν ήδη από το παράθυρο με τις μπανιέρες και μάλιστα τολμούν να απαιτήσουν επιπλέον κεφάλαια από το κράτος. Σε αυτή τη μικροσκοπική πόλη, η δημοκρατική διόρθωση του ψηφοφόρου έχει αποτύχει εδώ και πολύ καιρό, και έτσι μπορούμε να ελπίζουμε ότι η χώρα μας θα τραβήξει σύντομα το φρένο έκτακτης ανάγκης, επειδή προφανώς ούτε η διόρθωση της περιφέρειας λειτούργησε.

Επομένως, εμείς οι ψηφοφόροι θα πρέπει πραγματικά να αναγνωρίσουμε ότι εξαρτάται πρωτίστως από εμάς, δηλαδή εξετάζοντας πολύ προσεκτικά ποιον ψηφίζουμε. Το να επιλέγουμε απλώς αστικούς «διασημότητες» χωρίς να εξετάζουμε αν μπορούν τουλάχιστον να διαβάζουν, να γράφουν και να κάνουν βασικά μαθηματικά, βάζει τις κοινότητές μας σε πολύ δύσκολα νερά. Και αν τα κόμματα συμφωνήσουν στη συνέχεια για έναν δήμαρχο που δεν έχει τίποτα να επιδείξει εκτός από ένα κομματικό βιβλίο, τότε γίνεται κάτι παραπάνω από απειλητικό για τις κοινότητες στο σύνολό τους. Γιατί ο «επαγγελματίας» δήμαρχος δεν ηγείται μόνο του «τιμητικού» δημοτικού συμβουλίου, αλλά και της δημοτικής διοίκησης — άλλωστε εδώ στο Χάιλμπρον έχουμε πάνω από 3 υπαλλήλους.

Όλα αυτά όμως μπορούμε να τα ρυθμίσουμε ξανά, δηλαδή ψηφίζοντας ανάλογα και προσέχοντας τους υποψηφίους με τους οποίους θα πάνε τα κόμματα και οι ομάδες ψηφοφόρων στις επόμενες εκλογές. Επιτρέψτε μου να σας δώσω μια υπόδειξη: Επίσης δεν επιλέγουν τον γιατρό τους με βάση το χρώμα των μαλλιών τους ή πόσο συχνά τους βλέπουν στο αγαπημένο τους σκουπόξυλο. Και σίγουρα όχι επειδή βρίσκεται στην κορυφή μιας λίστας που καταρτίζουν τα κόμματα.

Αυτό που είναι πολύ δύσκολο για εμάς τους πολίτες να αλλάξουμε, ωστόσο, είναι μια αποτυχία του συστήματος, και ως Heilbronner πρέπει να μείνω περισσότερο από έκπληκτος!

Ως αξιωματικός σταδιοδρομίας, δύσκολα μπόρεσα να ασκήσω το παθητικό μου δικαίωμα ψήφου, καθώς οι σχετικοί νόμοι και κανονισμοί μας (π.χ. κύρια κατοικία για τουλάχιστον τρεις μήνες) δεν είναι πλέον κατάλληλοι για τις καταστάσεις ζωής ολοένα και περισσότερων ανθρώπων . Και έτσι δεν μπόρεσα να υποβάλω υποψηφιότητα για το δημοτικό συμβούλιο το 2014, γιατί μπόρεσα να μεταφέρω την κύρια κατοικία μου πίσω στο Heilbronn μόνο στα τέλη του 2014.

Και έτσι, έμεινα περισσότερο από έκπληκτος το 2019 όταν τουλάχιστον ένα κόμμα του Heilbronn πρότεινε τουλάχιστον έναν υποψήφιο που είχε μεταφέρει την κύρια κατοικία και το κέντρο της ζωής του σε άλλη πόλη εδώ και πολύ καιρό - τουλάχιστον με είχε ενημερώσει εγγράφως όταν αποχώρησε από τον σύλλογο. Το σκεπτικό του κόμματος πίσω από αυτό είναι κατανοητό για μένα, θέλουν να δώσουν σε αυτήν την υποψήφια τη θέση στη λίστα, ώστε να είναι ήδη γνωστή σε μεταγενέστερες εκλογές, όταν στη συνέχεια ζήσει ξανά στο Heilbronn - αν μετά ζήσει ξανά στο Heilbronn! Όμως το όλο θέμα είναι παράνομο και παράνομο! Επιπλέον, σε όλους τους ανθρώπους στο Heilbronn -συμπεριλαμβανομένου εμένα τις προηγούμενες δεκαετίες- θα έπρεπε να είχαν δοθεί αυτή η ευκαιρία. Τουλάχιστον κατηγορώ αυτό το κόμμα ότι έχει μια περίεργη αντίληψη της δημοκρατίας.

Μπορείτε να φανταστείτε ότι συγκλονίστηκα κάπως όταν η εκλογική επιτροπή ενέκρινε όλες τις λίστες των κομμάτων ως τέλεια — επειδή ταιριάζουν με τους υποψηφίους και τον τόπο διαμονής τους, ή τουλάχιστον αυτή είναι η δουλειά τους. Και δεν βοήθησε το γεγονός ότι μου είπαν ότι ο Χάιλμπρον το έκανε πάντα έτσι. Από τη δική μου εμπειρία, μπορώ τώρα να προσθέσω, επίσης μόνο για τους «καλύτερους» ανθρώπους από το Heilbronn — και προφανώς δεν ανήκω σε αυτούς.

Μετά τις εκλογές του 2019, μου είπαν πολύ γρήγορα ότι ο συγκεκριμένος υποψήφιος δεν είχε εκλεγεί και ότι όλα ήταν και πάλι καλά.

Αλλά αυτό που δεν μπορεί να είναι σωστό είναι εάν τα δημοτικά συμβούλια που εκλέχθηκαν το 2019 ρυθμίσουν ξεκάθαρα το επίκεντρο της ζωής τους έξω από το Heilbronn. Προσωπικά, το βρήκα λίγο οριακό όταν μέλη του κοινοβουλίου που ζουν στο Βερολίνο για χρόνια συνεχίζουν να διατηρούν την θητεία τους στο δημοτικό συμβούλιο — κάτι που παρεμπιπτόντως εξηγεί τις αποφάσεις τους στο Βερολίνο ενάντια στα συμφέροντα του Heilbronner, όπως ο λειτουργικός σιδηρόδρομος της Φραγκονίας και η επέκταση των κλειδαριών.

Ωστόσο, αυτό το όριο θα πρέπει ξεκάθαρα να ξεπεραστεί όταν ένας δημοτικός σύμβουλος του Heilbronn σπουδάζει στη Νότια Αμερική για μια καλή χρονιά ή φροντίζει μια εταιρεία στις ΗΠΑ, με τη δική τους οικογένεια να μένει ακόμα εκεί! Και αυτές είναι μόνο οι λίγες περιπτώσεις που έρχονται στα αυτιά μου ως πολίτης του Heilbronn. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον εάν τα αρμόδια κόμματα ή ομάδες ψηφοφόρων ρωτούνταν επίσημα αν τα δημοτικά τους συμβούλια έχουν καν τη δυνατότητα να φροντίσουν για τα συμφέροντά μας στο Χάιλμπρον!

Και έτσι ίσως έκανα και λάθος όταν κατηγόρησα μεμονωμένους δημοτικούς συμβούλους για προσωπική αποτυχία, γιατί αν δεν ξέρουν καθόλου τι συμβαίνει στο Heilbronn, τότε δύσκολα μπορούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντά μας. Αλλά τότε πρέπει να κατηγορήσετε τα κόμματα και τις εκλογικές ομάδες που ευθύνονται για αυτό! Και όλοι πρέπει να αναρωτηθούμε τι είδους κατανόηση της δημοκρατίας υπάρχει σε αυτά τα κόμματα - το να φροντίζουμε μόνο τα μέλη του κόμματος ώστε να έχουν όσο το δυνατόν πιο άνετη ζωή είναι λίγο πολύ λίγο.

---

«Τι επιδιώκουμε όλοι στις εκλογές; Για να απαντήσετε στους πραγματικούς σκοπούς του, πρέπει πρώτα να κατέχετε τα μέσα για να γνωρίζετε την ικανότητα του άντρα σας. και μετά θα πρέπει να τον κρατήσεις από προσωπική υποχρέωση ή εξάρτηση».

Edmund Burke, Reflections on the Revolution in France (2017[1790])