Φωτογραφία ανάρτησης: Pixabay
Μάλλον ποτέ δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο αυτή τη φορά πριν. Ακόμα κι αν κάποια κόμματα προσπαθήσουν την τελευταία στιγμή να εξηγήσουν τη σημασία τους στον πολίτη, κανένα κόμμα, είτε στην αντιπολίτευση είτε ακόμη και στην κυβέρνηση, δεν έχει επιτύχει κανένα πλεονέκτημα την τελευταία νομοθετική περίοδο.
Ως εκ τούτου, δεν είναι πλέον δυνατό να ληφθεί απόφαση βάσει κριτηρίων απόδοσης, και έτσι απομένουν μόνο οι υποσχέσεις των κομμάτων για μελλοντικό κυβερνητικό έργο, όπου, εκτός από αυτές τις υποσχέσεις, δεν υπάρχει σχεδόν καμία αναγνωρίσιμη ιδέα από τα κόμματα που να μπορεί να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη ή ακόμη και ανεκτά και εφαρμόζονται.
Και γνωρίζουμε εκ πείρας ότι κανένα κόμμα δεν σκοπεύει ποτέ να εφαρμόσει τις υποσχέσεις του, γιατί αν αυτές δεν εξαργυρωθούν κατά τις απαραίτητες διαπραγματεύσεις συνασπισμού, θα εκτεθούν ως κούφιες δηλώσεις στην καθημερινή κυβέρνηση το αργότερο και, «λόγω της πραγματικότητας», όπως μη λειτουργούν ξανά στο συρτάρι, ώστε να μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν για την επερχόμενη προεκλογική εκστρατεία.
Έτσι η τελευταία ελπίδα παραμένει μόνη με τους υποψηφίους επί τόπου, που ελπίζουμε ότι γνωρίζετε και μπορείτε επίσης να αξιολογήσετε εύλογα.
Και εκεί φαίνεται τουλάχιστον"στην εκλογική μου περιφέρεια’ (267) μάλλον πενιχρό:
Εκεί έχουμε Αλεξάντερ Τρομ, δικηγόρος που είναι μέλος του κοινοβουλίου της πολιτείας για χρόνια και, αφού δεν εξελέγη εκεί, είναι μέλος της Bundestag από τις τελευταίες εκλογές (2017). Το πλεονέκτημα της τοποθεσίας του είναι ότι το CDU έχει κερδίσει την άμεση εντολή στην εκλογική περιφέρεια χωρίς διακοπή από το 1976.
Τότε έχουμε Γιόσιπ Γιουράτοβιτς, ένας συνδικαλιστής που είναι μέλος της γερμανικής Bundestag από το 2005, αλλά χάνει όλο και περισσότερο την υποστήριξη του ίδιου του κόμματός του (SPD). Μένει λοιπόν να δούμε αν η «ορμή» του Olaf Scholz αρκετά για να μπορέσει να ξαναμπεί στην Bundestag.
Επίσης Michael George Link, μεταφραστής, βρίσκεται στη γερμανική Bundestag για το FDP από το 2005, με «διάλειμμα». Ως πρώην Υπουργός Επικρατείας στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών, απέκτησε ήδη κυβερνητική εμπειρία εκεί και χρησιμοποίησε το ρεπό του ως μέλος του κοινοβουλίου για να αποκτήσει διεθνή εμπειρία με τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη. Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι αυτή τη φορά θα μετακινηθεί ξανά στην Bundestag.
Αλλά γίνεται πραγματικά τρομακτικό με τους υποψηφίους από δύο κόμματα, το καθένα από τα οποία καταλαμβάνει αντίθετα άκρα του κομματικού φάσματος. Ένας υποψήφιος είναι στη γερμανική Bundestag από το 2017 και μπορεί κανείς μόνο να ελπίζει ότι αυτό ήταν ένα μεμονωμένο γεγονός.
Το όλο θέμα βρίσκεται στην κορυφή ενός κυβερνώντος κόμματος σε κρατικό επίπεδο, το οποίο πιθανώς οφείλεται σε «σαφή έλλειψη ειδικευμένων εργαζομένων», στέλνοντας έναν μαθητή στον αγώνα και σηματοδοτώντας έτσι ότι από την πλευρά του κόμματος, δεν υπάρχουν καθόλου προσόντα ή σε Απαιτείται τουλάχιστον λίγη εμπειρία για να ενεργήσουμε ως εκπρόσωπος του λαού για να λάβουμε ζωτικές αποφάσεις.
Επομένως, εμείς οι πολίτες, αν κοιτάξετε προσεκτικά, δύσκολα έχουμε σωστή επιλογή. Αλλά τουλάχιστον ξέρω ποιον θα ψηφίσω ως άμεσο υποψήφιο.
Και ίσως ένας από τους τρεις πραγματικά σοβαρούς υποψηφίους να καταφέρει να με πείσει να ψηφίσω το δικό του κόμμα στα τελευταία μέτρα της προεκλογικής εκστρατείας. Δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης αυτών των κομμάτων, ένα πραγματικό ηράκλειο έργο.
Γι' αυτό και δεν πρόκειται να ψηφίσω ταχυδρομικά αυτή τη φορά, για να δώσω όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ευκαιρία στα κόμματα και στους υποψηφίους να σκοράρουν και να πείσουν -άλλωστε διακυβεύεται η μοίρα της χώρας μας.
«Όποια και αν είναι η ταμπέλα στα κόμματα ή οι πολεμικές κραυγές που βγαίνουν από τους δημαγωγούς που τα καθοδηγούν, η πρακτική επιλογή είναι μεταξύ της πλουτοκρατίας από τη μια πλευρά και μιας φασαρίας παράλογων ακατόρθωτων από την άλλη».
Χένρι Λούις Μένκεν, Σημειώσεις για τη Δημοκρατία (2013 [1926]: 153)
