Φωτογραφία ανάρτησης: Pixabay
Το 2013 έγραψε κάποιος που είναι ακόμα πολύ γνωστός σε εμάς σήμερα Edward Snowdenότι δεν θέλει να ζει σε έναν κόσμο όπου όλα όσα λέει, ό,τι κάνει καταγράφονται. Αυτό δεν θα ήταν κάτι που θα ήταν διατεθειμένος να υποστηρίξει. Αυτό δεν είναι κάτι που θα ήταν διατεθειμένος να ζήσει. Στον Guardian το έθεσε ως εξής:
«Δεν θέλω να ζω σε έναν κόσμο όπου όλα όσα κάνω και λέω καταγράφονται. Αυτό δεν είναι κάτι που είμαι διατεθειμένος να υποστηρίξω ή να ζήσω κάτω από αυτό».
Edward Snowden, The Guardian, 9 Ιουνίου 2013
Ένας ιδεαλιστής σίγουρα, που πρέπει επίσης να πληρώσει περισσότερα για τα ιδανικά του από οποιονδήποτε ηλίθιο που, ελπίζω μόνο από άγνοια, πετάει άλλους ανθρώπους μπροστά στο τρένο ή τους τρέχει με το αυτοκίνητό τους.
Το κακό σε αυτό δεν είναι μόνο η δική μας εκτίμηση για τα εικαζόμενα εγκλήματα, αλλά κυρίως ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα θεμελιώδη δικαιώματά μας.
Θυσιάζουμε το δικαίωμα στη ζωή, ή ακόμη περισσότερο το δικαίωμα στην ελεύθερη ανάπτυξη του εαυτού μας, χωρίς κανένα δισταγμό για λόγους ευκολίας.
Η Alexa, η Cortana, η Siri ή όπως αλλιώς ονομάζονται είναι προφανώς το «ένδοξο» μέλλον μας, εκτός από τις κυβερνητικές ή ακόμα και τις απροκάλυπτες εγκληματικές παραλλαγές.
Εν συντομία και πολύ γρήγορα στο σημείο: είμαστε πραγματικά έτοιμοι να θυσιάσουμε μια ελεύθερη, ίσως σύντομη, αλλά τουλάχιστον αυτοκαθορισμένη ζωή για την προοπτική της μακροχρόνιας δουλείας;
Πώς αντιμετωπίζουμε τους Snowden του κόσμου μας είναι η απάντηση.
«Εσείς θα πάτε για την Ουρουγουάη, και εγώ συνεχίζω τον δρόμο μου».
Groucho Marx ως Captain Jeffrey Spaulding στο Animal Crackers (1930)