ευρωπαϊκό κίνημα

5
(2)

Χαρακτηριστική φωτογραφία: Ευρωπαϊκό Συνέδριο 1948 | Εθνικός Αρχηγός | Snikkers | Άνεφο | Wikimedia Commons | CC BY SA 3.0

Πρόσφατα, με ρωτούν όλο και περισσότερο αν δεν θα είχε νόημα, ειδικά στις μέρες μας, τουλάχιστον στη Βάδη-Βυρτεμβέργη, να ευρωπαϊκό κίνημα και το ΕΥΡΩΠΗ ΕΝΩΣΗ συγκεντρωθούν ως ένας σύνδεσμος.

Μια ερώτηση που με απασχολούσε πριν από μερικά χρόνια και για την οποία έστω και μια φορά διατύπωσα το αντίστοιχο αίτημα. Ευτυχώς — από τη δική μου σκοπιά σήμερα — το αίτημά μου εκείνη την εποχή απορρίφθηκε.

Για να μπορέσει κανείς να κατανοήσει καλύτερα την ερώτηση που τέθηκε, πρέπει να γνωρίζει ότι τα ενεργά μέλη και των δύο συλλόγων είναι ως επί το πλείστον τα ίδια και ότι και οι δύο ενώσεις μοιράζονται εξαρχής τόσο τη διοίκηση όσο και το γραφείο.

Έτσι, μπορείτε σίγουρα - και αυτή ήταν η ιδέα μου εκείνη την εποχή - να σκεφτείτε τη βελτιστοποίηση των δικών σας δομών και τη συγχώνευση των δύο ενώσεων. Ειδικά αν μπορείτε να ελπίζετε ότι τα αποτελέσματα της συνέργειας που θα προκύψουν θα είναι ευεργετικά για τη δική σας προώθηση μιας κοινής Ευρώπης.

Αν υποθέσει κανείς ότι και οι δύο ενώσεις επιδιώκουν τον ίδιο στόχο, τότε στην πραγματικότητα δεν θα υπήρχε σχεδόν τίποτα εμπόδιο σε μια συγχώνευση. Εδώ όμως είναι θαμμένος ο σκύλος!

Αν και και οι δύο ενώσεις θέλουν να επιτύχουν μια κοινή Ευρώπη και είναι επίσης πεπεισμένοι για την αναγκαιότητά της, οι ομοιότητες τελειώνουν εκεί. Οι ουσιαστικά υπάρχουσες διαφορές ομολογουμένως καλύπτονται αφενός από τα ίδια τα πρόσωπα που ενεργούν και αφετέρου λόγω της αυξανόμενης αδιαφορίας για το πραγματικό νόημα και σκοπό των αντίστοιχων ενώσεων.

Ως εκ τούτου, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στις διαφορές με λίγα λόγια. Περισσότερες λεπτομερείς αναρτήσεις μπορείτε να βρείτε εδώ σε αυτό το ιστολόγιο και ολόκληρο το σχετικό ιστορικό στο βιβλίο μου "Η Ευρώπη είναι για όλους!».

Οι Ευρωπαίοι φεντεραλιστές, που αυτοαποκαλούνται ΕΥΡΩΠΑ-ΕΝΩΣΗ στη Γερμανία, θέλουν ένα από την αρχή δημοκρατικό, ομοσπονδιακό, επικουρικό, κοινωνικό και ειρηνικό ευρωπαϊκό κράτος, η οποία θα γίνει επίσης μέρος μιας παγκόσμιας ένωσης. Αυτό δεν είναι μόνο ένα πολύ μεγάλο έργο, αλλά και πολύ λεπτομερές στις ιδέες για το πώς ακριβώς πρέπει να μοιάζει ένα τέτοιο κράτος.

Και επειδή από την αρχή υπήρχαν άλλες ιδέες για μια κοινή Ευρώπη στην Ευρώπη, επετεύχθη συμβιβασμός ήδη από το 1948. Για όλους —εκτός από τους Ευρωπαίους υπερκράτους(!)— ιδρύθηκε μια κοινή οργάνωση-ομπρέλα, το Ευρωπαϊκό Κίνημα Διεθνές, που έθεσε ως στόχο να κάνει εκστρατεία γενικά και ουσιαστικά για μια κοινή Ευρώπη μεταξύ όλων των πολιτών και να προωθήσει αυτή την ιδέα στους οι σκέψεις και οι ιδέες εκδηλώνονται.

Το πώς θα έπρεπε τελικά να μοιάζει αυτή η κοινή Ευρώπη αγνοήθηκε εσκεμμένα. Γι' αυτό, ήδη από το 1948, οι Ευρωπαίοι φεντεραλιστές αποφάσισαν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν όλες τους τις δυνάμεις για να προωθήσουν τις δικές τους ιδέες στους πολίτες.

Τις τελευταίες δεκαετίες, ωστόσο, παρατηρείται μια αύξηση της «ανάμιξης» εντός των διαφόρων ευρωπαϊκών ενώσεων, με τους Ευρωπαίους φεντεραλιστές να παραμένουν τελικά άθικτοι και την ομπρέλα οργάνωση, το Ευρωπαϊκό Κίνημα Διεθνούς, να απορροφά σχεδόν όλους τους άλλους. Και επειδή δεν πρόσεχες αρκετά, τα κατάφεραν υπερκράτους Ευρωπαίους — αυτοί είναι οι ευρωπαίοι εθνικιστές — να εδραιωθούν και στις δύο ενώσεις και να ενισχύσουν τις κοινές αρχές και των δύο ενώσεων, με στόχο να τορπιλίσουν το εθνικό κράτος μέσω των Ευρωπαίων.

Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη να γνωρίζει κανείς τις πολύ λεπτές αλλά και πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των δύο ενώσεων. Εμείς οι Ευρωπαίοι φεντεραλιστές θέλουμε το ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος και θέλουμε να του βάλουμε πολύ συγκεκριμένες τιμές. Το ευρωπαϊκό κίνημα θέλει μια κοινή Ευρώπη, που θα μπορούσε να είναι και ένα ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό κράτος.

Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο μια συγχώνευση των δύο ενώσεων δεν έχει νόημα, καθώς θα αφαιρούσε εκείνους τους Ευρωπαίους που, όπως οι ευρωπαίοι φεντεραλιστές, δεν έχουν μια πολύ ακριβή και απολύτως επιθυμητή ιδέα για την κοινή μας Ευρώπη, από το να ανήκουν στην ή θα ανάγκαζε τους ευρωπαίους φεντεραλιστές να εκφράσουν τις δικές τους ιδέες και να εγκαταλείψουν τις προσδοκίες.

Επομένως, είναι λογικό όλοι οι δηλωμένοι Ευρωπαίοι —όχι οι εθνικιστές (!)— να βρεθούν στο ευρωπαϊκό κίνημα και όλοι όσοι είναι επίσης πρόθυμοι να εργαστούν για ένα ομοσπονδιακό ευρωπαϊκό κράτος θα πρέπει να εμπλακούν με τους ευρωπαίους φεντεραλιστές.


Πόσο χρήσιμη ήταν αυτή η ανάρτηση;

Κάντε κλικ στα αστέρια για να βαθμολογήσετε την ανάρτηση!

Μέση βαθμολογία 5 / 5. Αριθμός κριτικών: 2

Δεν υπάρχουν ακόμη κριτικές.

Λυπάμαι που η ανάρτηση δεν σας βοήθησε!

Επιτρέψτε μου να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση!

Πώς μπορώ να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση;

Προβολές σελίδας: 15 | Σήμερα: 1 | Μετράται από τις 22.10.2023 Οκτωβρίου XNUMX