αντίρρηση

5
(1)

Φωτογραφία ανάρτησης: ποδοσφαιριστής | © Pixabay

Γιαγιάδες που πεθαίνουν μοναχικές και ξεχασμένες στο σπίτι, άνθρωποι που πνίγονται στη Μεσόγειο, παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα στην Αφρική ή Αφγανοί που διώκονται στη χώρα τους και πολλά άλλα, εξυπηρετούν στην καλύτερη περίπτωση την κοινωνία πολυτελείας μας ως κίνητρο για μικρή ποικιλία στην κατά τα άλλα βαρετή καθημερινότητα.

Μόλις αναστατωθείτε πολύ για κάτι κακό, ο γείτονάς σας ή ένα μέσο έρχεται στη γωνία με διαφορετικό είδος ενθουσιασμού. Στην καλύτερη περίπτωση - επειδή "υποτίθεται ότι είναι έτσι" ή επειδή ο γείτονας κοιτάζει - μπορεί να βγάλεις το πορτοφόλι σου και να κάνεις δωρεά στον έναν ή στον άλλον, ακόμα καλύτερα, επιτέλους θα ξεφορτωθείς τα δικά σου σκουπίδια από το υπόγειο ή το γκαράζ.

Το μόνο που μετράει είναι η δική σου ευημερία και όλα τα άλλα μετρώνται με αυτό. Όλοι έχουμε συνηθίσει να μας σερβίρουν τα πάντα χωρίς κανένα σημαντικό πρόβλημα, κόπο ή ακόμα και δική μας απόδοση - γιατί το δικαιούμαστε! Για οποιονδήποτε λόγο. Και αν κάτι μας φαίνεται πραγματικά ακατόρθωτο, οι επόμενες εκλογές είναι προ των πυλών και το καταλαβαίνετε κι εσείς - τουλάχιστον αυτό υποσχόμαστε.

Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις - ανεξαρτήτως είδους - έχουν προ πολλού μεταλλαχθεί σε καθαρούς συντρόφους ενθουσιασμού που μας «διασκεδάζουν» περισσότερο με τις αναφορές φρίκης παρά θα κάνουν ποτέ καλό σε άλλους. Γιατί θα έπρεπε;

Διότι χωρίς τακτικό ενθουσιασμό, θα έπρεπε όλοι να σκεφτόμαστε τη δική μας ύπαρξη και την παροδική της, ακόμα χειρότερα, τι έχουμε κάνει με το περιβάλλον μας ή ποια ανθρώπινη δράση έχουμε παραμελήσει να κάνουμε.

Αλλά πριν συμβεί αυτό, θα προτιμούσαμε να εκνευριζόμαστε ξανά με τους άλλους, ειδικά εκείνους που έχουν περισσότερα από εμάς, καθώς και εκείνους που θέλουν αυτό που είναι πάντα δικό μας — μόνο δικό μας!

Έτσι είμαστε εμείς οι άνθρωποι και μάλλον έτσι θα παραμείνουμε πάντα. Ευτυχισμένοι είναι όσοι ζουν σε μέρη και εποχές που η μύξα τρέχει στα μάγουλά τους.

Είναι κρίμα που όλο και λιγότεροι είναι αυτοί που εκτιμούν αυτή την ευτυχία. Το μόνο καλό με αυτό είναι ότι η ίδια η τύχη είναι πολύ μεταβλητή!

«Δεν βλέπω μπάλα. τους παρακολουθώ. Όπως είπα — Εσείς φτιάχνετε την τύχη σας. Η αντίληψη είναι πραγματικότητα. Και δεν έχει σημασία μια εκτίναξη με το που πέφτει η μπάλα... Αρκεί να δουν αυτό που θέλω να δουν».

Γιάννης, μέσα Hellblazer (Τεύχος 232, Wheels of Chance, Systems of Control, Part 1 of 2 by Andy Diggle)

Πόσο χρήσιμη ήταν αυτή η ανάρτηση;

Κάντε κλικ στα αστέρια για να βαθμολογήσετε την ανάρτηση!

Μέση βαθμολογία 5 / 5. Αριθμός κριτικών: 1

Δεν υπάρχουν ακόμη κριτικές.

Λυπάμαι που η ανάρτηση δεν σας βοήθησε!

Επιτρέψτε μου να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση!

Πώς μπορώ να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση;

Προβολές σελίδας: 3 | Σήμερα: 1 | Μετράται από τις 22.10.2023 Οκτωβρίου XNUMX

Μερίδιο: