GDPR & Διαδίκτυο

Φωτογραφία ανάρτησης: Υπολογιστής & Tablet | © Pixabay

Δεδομένων των συνθηκών και επειδή ορισμένοι πολιτικοί ονειρεύονται ήδη ένα «Ευρωπαϊκό Διαδίκτυο», εγώ, ως άνθρωπος που αγαπά την ελευθερία, αρχίζω να ανησυχώ.

Το Διαδίκτυο σχεδιάστηκε, σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε ως ένα παγκόσμιο δίκτυο δικτύων υπολογιστών και άλλων προσβάσεων. Επιτρέπει τη χρήση, για παράδειγμα, του "e-mail" ή του "World Wide Web", των γνωστών και χρησιμοποιούμενων "ιστοσελίδων" μας. Η δικτυακή ουδετερότητα, δηλαδή η μετάδοση δεδομένων ανεξάρτητα από την τοποθεσία, το περιεχόμενο, τον αποστολέα ή τον παραλήπτη, ήταν η ουσία του θέματος.

Και εφόσον χρησίμευε για τη μεταφορά πληροφοριών στην Κίνα, την Κούβα ή άλλες γωνιές του κόσμου, πέρα ​​από κάθε αμφιβολία.

Αργά αλλά σταθερά, έπρεπε να συνειδητοποιήσει κανείς, και αυτό μάλλον ήταν έκπληξη για πολλούς, ότι αυτή η ελευθερία συνεπάγεται πάντα υποχρεώσεις, προσωπική πρωτοβουλία και αρκετά μειονεκτήματα, επειδή το Διαδίκτυο δεν χρησιμοποιείται μόνο από τους καλούς ανθρώπους ανάμεσά μας.

Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος που τα «αντίγραφα ασφαλείας» έγιναν δημοφιλή και η κρυπτογράφηση δεδομένων έγινε ολοένα και πιο απαραίτητη.

Τελικά, όλο και περισσότερα κράτη σε όλο τον κόσμο ένιωσαν την ανάγκη να διασφαλίσουν την «ασφάλεια» των πολιτών τους στο Διαδίκτυο, και όσο περνάει η ζωή, ανεξάρτητα από το αν οι μεμονωμένοι πολίτες το εγκρίνουν ή όχι.

Δεν αρνούμαι ότι είναι απαραίτητο να τιμωρούνται τα ποινικά αδικήματα στο Διαδίκτυο, αλλά θα ήθελα να επισημάνω ότι στον κόσμο μας και συνεπώς και στο Διαδίκτυο υπάρχουν διαφορετικές ιδέες και ερμηνείες σχετικά με το τι σημαίνει ποινικό αδίκημα ή πώς γίνεται πρέπει να αντιμετωπίσουμε τέτοια.

Θα ήταν μια πολύ γοητευτική συνέπεια του Διαδικτύου εάν τα Ηνωμένα Έθνη πλησίαζαν όλο και περισσότερο από αυτή την άποψη.

Κάπως έτσι προέκυψε στην Ευρώπη ο ισχύων Γενικός Κανονισμός Προστασίας Δεδομένων (GDPR), ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο για το παγκόσμιο Διαδίκτυο.

Όσο αυτές οι ρυθμίσεις υπηρετούν την ευημερία του μεμονωμένου πολίτη και διευκολύνουν τη ζωή του συνολικά, δύσκολα μπορεί κανείς να τους αντικρούσει.

Ωστόσο, εάν χρησιμεύουν όλο και περισσότερο για την εξασφάλιση πλεονεκτημάτων στην αγορά για μεμονωμένες εταιρείες ή ακόμη και για τη δημιουργία μονοπωλίων, τότε το όλο θέμα φαίνεται διαφορετικό.

Και αν η προστασία των δεδομένων στη συνέχεια υποταχθεί στα οικονομικά συμφέροντα των εταιρειών, το όλο θέμα δέχεται ένα χτύπημα!

Γίνεται κάτι περισσότερο από κρίσιμο, ωστόσο, όταν η υποτιθέμενη προστασία δεδομένων αποσκοπεί μόνο στο να δώσει σε προκαθορισμένες εταιρείες και «ρυθμιζόμενα κράτη» τον έλεγχο σε εμάς τους πολίτες.

Δεν ελπίζω ότι το Διαδίκτυο θα είναι σύντομα διαθέσιμο σε εμάς αποκλειστικά με βάση την πολιτική ιδιοτροπία, το οικονομικό κέρδος μεμονωμένων εταιρειών ή πόση ελευθερία μπορούμε να αγοράσουμε για τον εαυτό μας.