Δημοσίευση φωτογραφίας: δείγμα εικόνας
Με την έναρξη της διάσκεψης για το μέλλον της Ευρώπης, η δημοσίευση του ευρωπαϊκή επιστολή συνέχισε. Όμως από εδώ και πέρα, το ευρωπαϊκό γράμμα δεν θα τυπώνεται πλέον, αλλά θα δημοσιεύεται διαδικτυακά.
Είμαι αναγνώστης του Europäische Brief για χρόνια και τώρα είμαι ευχαριστημένος που είναι ξανά διαθέσιμο και είναι πλέον διαθέσιμο σε όλους. Εδώ μπορείτε να έχετε πρόσβαση στον ιστότοπο και στο αρχείο για τα χρόνια από το 1997. Ωστόσο, το αρχείο στα ιταλικά είναι το πιο ενημερωμένο. [Η άμεση πρόσβαση στο αρχείο δεν είναι πλέον διαθέσιμη].
Το Ευρωπαϊκό Γράμμα εκδίδεται σε πέντε γλώσσες υπό την αιγίδα του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Λουτσιάνο Μπόλις και είναι μια πρωτοβουλία για την υποστήριξη της εκστρατείας της Ένωσης Ευρωπαίων Φεντεραλιστών «Η Ομοσπονδιακή μας Ευρώπη: Κυρίαρχη και Δημοκρατική».
στόχος του ευρωπαϊκή επιστολή, που μέχρι στιγμής έχει σταλεί κυρίως σε ευρωπαίους πολιτικούς και εθνικούς πολιτικούς στα κράτη μέλη, πρόκειται να συμβάλει στην τρέχουσα συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης με την πεποίθηση ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι κρίσιμα για την ανανέωση της ΕΕ και τη συμφιλίωση της με την πολιτική με τα θεσμικά εργαλεία που απαιτούνται για να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των πολιτών και να προωθήσουν τη φιλόδοξη πολιτική τους ατζέντα.
Αυτή η ευρωπαϊκή επιστολή από τον Μάρτιο του 2021, που δημοσιεύτηκε επίσης εδώ σε αυτό το άρθρο, ζητά την Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δημοσιεύθηκε από την UEF και την Ομάδα Spinelli (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) με την ευκαιρία της υπογραφής της κοινής δήλωσης από τα τρία ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα στις 10 Μαρτίου 2021, για να ενώσουμε τις δυνάμεις μας αποφασισμένες να οικοδομήσουμε μια ομοσπονδιακή, κυρίαρχη και να αγωνιστούμε για μια δημοκρατική Ευρώπη.
Νομίζω ότι είναι καλή ιδέα να επιστήσουμε την προσοχή σε αυτήν την κοινή καμπάνια και η ιδέα πίσω από αυτήν της άνοιξης καθώς το φθινόπωρο φτάνει σιγά-σιγά στο τέλος της. Στην Ιταλία, αυτή η έκκληση εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο διαδικτυακό περιοδικό Νέα της ΕΕ, στη Γαλλία στις La Croix, στην Ισπανία σε Ο Κόσμος. Δυστυχώς, δεν μπορώ πλέον να προσδιορίσω εάν και σε ποια γερμανική εφημερίδα εμφανίστηκε αυτή η έκκληση.
Πολλοί πολίτες της Ένωσης περίμεναν με ανυπομονησία την έναρξη της διάσκεψης για το μέλλον της Ευρώπης την άνοιξη και έκτοτε -δυστυχώς που δεν έγινε αντιληπτό από την πλειοψηφία του πληθυσμού- μερικοί πολίτες συμμετείχαν στις προσφερόμενες μορφές και συνεισέφεραν με δέσμευση και ιδέες.
Η διάσκεψη για το μέλλον θα αναφερθεί και πάλι στο φετινό ομοσπονδιακό συνέδριο της EUROPA-UNION Γερμανίας το επόμενο Σαββατοκύριακο. Δυστυχώς, αυτό το συνέδριο, όπως όλα τα άλλα, είναι αυτό Ursula von der Leyen, αντιμετωπίστηκε με μεγάλη φανφάρα, στη συνέχεια θάφτηκε χωρίς τραγούδι και τραγούδι - ο λόγος για τον οποίο είναι πάντα χαρούμενη ενθρονισμένη.
Ο στόχος της «ευρωπαϊκής» επαγγελματικής πολιτικής είναι ο ίδιος με αυτόν του 1948, δηλαδή να προσφέρει σε εμάς τους Ευρωπαίους φεντεραλιστές ένα «μαγαζί ομιλίας» ξανά και ξανά, όπου μπορούμε να χαλαρώσουμε τον ενθουσιασμό μας για έναν καλύτερο κόσμο σε εις βάθος συζητήσεις. Στο μεταξύ, οι λαϊκοί μας εκπρόσωποι εργάζονται αθόρυβα και κρυφά για την αποκατάσταση των εθνικών κρατών και χαίρονται με κάθε ευκαιρία όταν κλείνουν τα σύνορα και χτίζονται τείχη.
Και όλοι συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε ότι όλα γίνονται προς το καλύτερο μεγάλη αλλαγή, που -και αυτή είναι η μόνη μας υπόθεση- δεν πρέπει να αλλάξει απολύτως τίποτα!
Έτσι οι μεγάλοι «εκφωνητές» -είτε στην Ευρώπη είτε στην εκκλησία- θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν μαζί μας γιατί όλοι ξέρουμε ότι δεν θα αλλάξουν απολύτως τίποτα.
Και όλοι όσοι προειδοποιούν ότι «κλείστε τα μάτια σας και κρατήστε τα μάτια σας ανοιχτά», η άρνηση της επιστημονικής γνώσης ή ακόμα και η άρνηση της πραγματικότητας δεν είναι βιώσιμες λύσεις, φιμώνονται ή κοροϊδεύουν αυτούς τους «ονειροκόμους, μανάδες και φαντασιωμένους».
Ευρωπαϊκή Επιστολή αριθ. 73 | Μάρτιος 2021
Η ομοσπονδιακή μας Ευρώπη: κυρίαρχη και δημοκρατική
Σε σημεία καμπής της ιστορίας, για να μην διολισθήσουν σε μη αναστρέψιμη παρακμή, οι κοινότητες πρέπει να είναι σε θέση να προσαρμόσουν τους θεσμούς τους για να τις προετοιμάσουν για τις νέες πραγματικότητες. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε ένα πρώτο, αποφασιστικό βήμα προς την προσαρμογή των θεσμών της με τη δημιουργία της νομισματικής ένωσης. Ωστόσο, δεν μπόρεσε να συμφωνήσει για μια πραγματική δημοσιονομική και κοινωνική πολιτική για το ευρώ. Αργότερα, με τη Συνθήκη της Λισαβόνας, ενίσχυσε τον νομοθετικό ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αλλά και πάλι απέτυχε να δημιουργήσει μια ισχυρή οικονομική και πολιτική ένωση για την ολοκλήρωση του ευρώ.
Ως αποτέλεσμα, η ΕΕ δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις πρώτες μεγάλες προκλήσεις και κρίσεις του 21ου αιώνα: το οικονομικό κραχ του 2008, οι μεταναστευτικές ροές 2015/2016, η άνοδος του εθνικού λαϊκισμού και το δημοψήφισμα για το Brexit το 2016 Έτος XNUMX. Η αποτυχία οδήγησε επίσης σε ενδυνάμωση των εθνικών κυβερνήσεων –όπως αποδεικνύεται από την πλέον υπερβολική συγκέντρωση εξουσίας εντός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η δράση του οποίου εμποδίζεται από την αντίθεση με τα εθνικά βέτο– και τη χρόνια ανικανότητα της ΕΕ να υιοθετήσει μια κοινή εξωτερική πολιτική να αναπτυχθεί ικανή να προωθήσει την κοινά στρατηγικά συμφέροντα.
Τώρα όμως ο τόνος έχει αλλάξει. Αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου κρίση δημόσιας υγείας και την αντίστοιχη κατάρρευση των οικονομιών της, η Ευρώπη ανταποκρίθηκε με ενότητα και αποφασιστικότητα, δείχνοντας μάλιστα το δρόμο προς τα εμπρός για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση: θέτοντας τα θεμέλια για μια «Ευρώπη της Υγείας», ξεκινώντας με έναν άνευ προηγουμένου κοινό εμβολιασμό στρατηγική και ένα σχέδιο τόνωσης που θα χρηματοδοτηθεί μέσω κοινών ομολόγων και θα αποπληρωθεί με έσοδα από νέους φόρους της ΕΕ που επιβάλλονται σε ψηφιακούς και χρηματοοικονομικούς κολοσσούς και ρυπογόνες βιομηχανίες. Αυτό το ομοσπονδιακό σχέδιο αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία μιας οικονομικής και δημοσιονομικής ένωσης ικανής να διεκδικήσει την ευρωπαϊκή κυριαρχία τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, και ως εκ τούτου πρέπει να γίνει μόνιμο.
Τώρα, ως Ευρωπαίοι πολίτες, περιμένουμε με ανυπομονησία την έναρξη της Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης, μια εκδήλωση που έχει σχεδιαστεί για να συγκεντρώσει πολίτες, ηγέτες της κοινωνίας των πολιτών, ΜΚΟ, συνδικάτα και εκπροσώπους εθνικών και ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων για να συζητήσουν και να αποφασίσουν πώς τα θεσμικά μας όργανα μπορεί να προσαρμοστεί για να ολοκληρώσει την οικοδόμηση της ομοσπονδιακής μας Ευρώπης. Και οι προσπάθειές τους πρέπει να καθοδηγούνται από μια σαφή αναγνώριση ότι οι θεμελιώδεις αποφάσεις σχετικά με τον κοινό δανεισμό και τη φορολογία δεν μπορούν να παραμείνουν επ' αόριστον στα χέρια μόνο των εθνικών κυβερνήσεων, αλλά πρέπει να λαμβάνονται με αποτελεσματικό, διαφανή και δημοκρατικό τρόπο.
Γι' αυτό χρειαζόμαστε και θέλουμε σήμερα μια ισχυρή, νόμιμη και επαρκώς χρηματοδοτούμενη πολιτική ένωση που μπορεί να αντιμετωπίσει τις μεγάλες διακρατικές προκλήσεις της εποχής μας και να είναι αποφασιστική σε ένα ευρύ φάσμα τομέων πολιτικής – από την κλιματική αλλαγή, τις αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες, την υγεία και τη μετανάστευση έως πράξεις εξωτερικής πολιτικής και άμυνας. Επιπλέον, απαιτούμε μια ισχυρότερη πανευρωπαϊκή δημοκρατία - πραγματικά ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα και κινήματα, και σωστές εκστρατείες για τις ευρωπαϊκές εκλογές, βασισμένες στη δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής εκλογικής περιφέρειας και διακρατικών εκλογικών καταλόγων με επικεφαλής τους υποψηφίους για Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής .
Φιλοδοξούμε σε μια Ένωση που είναι ταυτόχρονα μια κοινότητα πεπρωμένων και αξιών και ένα πρότυπο για τον νέο κόσμο που διαμορφώνεται τώρα - ένα παράδειγμα για το πώς οι χώρες μπορούν να ζήσουν μαζί ειρηνικά, να οικοδομήσουν διασυνοριακή και κοινωνική αλληλεγγύη και να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και τις θεμελιώδεις ελευθερίες.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι το μέλλον μας βρίσκεται σε μια δημοκρατική και κυρίαρχη Ευρώπη. Και η ώρα να το φτιάξεις είναι τώρα: είναι τώρα ή ποτέ. Ας μην χάσουμε αυτή την ευκαιρία.
πρώτος υπογράφων
Sandro Gozi, Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Φεντεραλιστών (UEF) και Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Renew Europe)
Μπράντο Μπενεφάι, Πρόεδρος της Ομάδας Spinelli και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Σοσιαλιστές & Δημοκράτες, S&D)
Esteban González Pons, Αντιπρόεδρος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Danuta Hübner, Πρώην μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εκπρόσωπος του ΕΛΚ στην Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Domenec Ruiz Devesa, Αντιπρόεδρος της UEF και εκπρόσωπος του S&D στην Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Πασκάλ Ντάραντ, Εκπρόσωπος της Ομάδας Renew Europe στην Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Ντάνιελ Φράνουντ, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Πράσινοι/EFA) και εκπρόσωπος στο Εκτελεστικό Συμβούλιο της Διάσκεψης για το Μέλλον της Ευρώπης
Ντάμιαν Μπόσελαγκερ, εκπρόσωπος των Πρασίνων/EFA στην Επιτροπή Συνταγματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Δημήτριος Παπαδημούλης, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (GUE/NGL) Europeo (GUE/NGL)
Fabio Massimo Castaldo, Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Movimento 5 αστέρια
