ζήτημα δημοκρατίας

5
(1)

Δημοσίευση φωτογραφίας: παράδειγμα εικόνας | © Pixabay

Μια παρενέργεια της ρωσικής επίθεσης σε ολόκληρη την Ουκρανία και η περαιτέρω οξεία απειλή π.χ. Β. Η Δημοκρατία της Μολδαβίας από τη Ρωσική Ομοσπονδία είναι ότι τα τμήματα καταιγίδας των δυτικογερμανικών κομμάτων από το πιο αριστερό φάσμα ασχολούνται όλο και περισσότερο με την άρνηση της δημοκρατίας στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Το γεγονός είναι ότι χωρίς τη θαρραλέα χρήση του Τζο Μπάιντεν, που κινητοποίησε όλες τις δυνάμεις και τα μέσα των ΗΠΑ για να σώσει ξανά τους ελεύθερους Ευρωπαίους, θα έπρεπε να είχαμε ήδη κάνει πολύ μεγάλες παραχωρήσεις στη Ρωσική Ομοσπονδία και τουλάχιστον να θυσιάσουμε και τα κράτη της Βαλτικής. αλλά πιθανότατα η ΕΕ θα είχε μετατραπεί σε μετασοσιαλιστικό παράρτημα της Ρωσικής Ομοσπονδίας. 

Υπάρχουν πολλά σημάδια για αυτό, π.χ. Ο Β. έχει τον εαυτό του Marine Le Pen ειδικά στη σημερινή προεκλογική εκστρατεία, αυξήθηκε η συνεργασία με Βλαντιμίρ Πούτιν και απαίτησε αποχώρηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Gerhard Schröder και Victor Orban Υπήρχαν εδώ και καιρό ένθερμοι θαυμαστές αυτού του δικτάτορα, και ακόμη και οι επίσημοι εκπρόσωποι του SPD λιγοστεύουν μόνο για να μην επιδεικνύουν ανοιχτά τις κατά τα άλλα καλές σχέσεις τους με τη ρωσική δικτατορία.

Και ακόμη και στα πιο αστικά κόμματα υπάρχουν πολλοί «κατανοητές του Πούτιν», κάτι που τα τελευταία χρόνια σημαίνει ότι υπάρχει διακομματική κατανόηση όλης της ρωσικής επιθετικότητας με τις πολλές δολοφονίες της. Καλοπροαίρετος θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η προσδοκία να πάρει φθηνό πετρέλαιο και φυσικό αέριο από τη Ρωσία έχει περιορίσει σοβαρά όχι μόνο την κατανόηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και την αντίληψη της δημοκρατίας.

Αλλά αν πουλάς τα περιουσιακά σου στοιχεία για φυσικό αέριο και πετρέλαιο, δεν πρέπει να εκπλαγείς αν ξυπνήσεις μια μέρα σε μια δικτατορία.

Πίσω όμως στους ισχυρισμούς που διατυπώνονται πλέον όλο και περισσότερο κατά των ΗΠΑ: «Από το αργότερο Ντόναλντ Τραμπ είναι απολύτως σαφές ότι οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον δημοκρατία.» Όλοι μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε πώς αυτός ο Πρόεδρος ψηφίστηκε μετά από τέσσερα χρόνια.

Αυτό δεν μετράει, ωστόσο, αφού ο κόσμος πλέον αρέσκεται να μιλάει για τη γνωστή αμερικανική ληστεία και το γεγονός ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να κρατήσουν τους ανεπιθύμητους ψηφοφόρους μακριά από την κάλπη. Και τα δύο επιχειρήματα ανθρωποκτονίας στα μάτια της δυτικογερμανικής αριστεράς ότι οι ΗΠΑ δεν είναι πλέον δημοκρατία. Τι θέλουν να πετύχουν αυτές οι κυρίες και κύριοι με αυτό αυτή τη στιγμή;

Προσπαθούμε να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι ο Πούτιν βρίσκεται σε μια σταυροφορία για να απαλλάξει την Ευρώπη από τους αντιδημοκράτες των ΗΠΑ;

Αλλά ανεξάρτητα από αυτό, ναι, οι ΗΠΑ έχουν προβλήματα με την κατανόηση της δημοκρατίας σε ορισμένους συμπολίτες τους!

Είναι όμως τόσο καλύτερο για εμάς; Δεν είναι το να κουνάτε το δάχτυλο σε άλλους ανθρώπους απλώς ένας τρόπος να καταπιέζετε τα δικά σας προβλήματα;

Και εδώ, οι εκλογικές περιφέρειες αναδιοργανώνονται συνεχώς, και θυμάμαι ακόμα πολύ καλά πώς, μετά από μια τέτοια αναδιοργάνωση, το SPD βρήκε την ευκαιρία του και πανηγύρισε τον εαυτό του για αυτήν την κουραστική δουλειά στην αναδιοργάνωση της εκλογικής περιφέρειας. Ποια είναι η διαφορά με το "gerrymandering"; Θα μπορούσε κανείς να δει αυτές τις εκλογικές αλλαγές στη χώρα μας από αυτή τη σκοπιά.

Και πρόσφατα ο εκλογικός νόμος άλλαξε στη Βάδη-Βυρτεμβέργη και οι εμπνευστές δεν δίστασαν να εξηγήσουν ότι ήθελαν να εξουδετερώσουν το γεγονός ότι οι ψηφοφόροι ψήφισαν διαφορετικά από ό,τι θα ήθελαν τα κόμματα και ως εκ τούτου έπρεπε να προσαρμοστούν μέσω αυτής της μεταρρύθμισης.

Ακόμη χειρότερα, στις πρόσφατες εκλογές στο Χάιλμπρον, λιγότερο από το 31 τοις εκατό των ψηφοφόρων, συμπεριλαμβανομένων ολόκληρων τμημάτων της κοινωνίας, ψήφισαν.

Και αν τότε παρατηρήσετε επίσης πώς αυτές οι ομάδες ψηφοφόρων αποκλείονται σκόπιμα από τα κόμματα, τότε μάλλον είμαστε λίγο πιο μακριά από τις ΗΠΑ. Αυτός ο αποκλεισμός υπάρχει, διαφορετικά τα ενεργά κομματικά μέλη αυτών των ομάδων δεν θα περιέγραφαν τους εαυτούς τους ως «Τούρκους ποσοστώσεων» ή «Τούρκους άλλοθι» του κόμματός τους.

Ένα άλλο σημάδι του δικού μας δημοκρατικού ελλείμματος είναι ότι για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα οι πολίτες απαιτούν επανειλημμένα «περισσότερη δημοκρατία», «περισσότερη συμμετοχή των πολιτών», «περισσότερη διαφάνεια» ή ακόμα και «πιο άμεση δημοκρατία».

Γι' αυτό συμβουλεύω αυτά τα κομματικά τρολ, ειδικά στην παρούσα κατάσταση, να μην κουνούν το δάχτυλο σε άλλους, αλλά να εργαστούν στο δικό τους κόμμα για να διασφαλίσουν ότι η δημοκρατία θα βελτιωθεί ξανά - εφόσον έχουμε ακόμα μια ευκαιρία.

Marine Le Pen θα μπορούσαμε ήδη να διασφαλίσουμε απόψε ότι σύντομα δεν θα έχουμε πλέον την ευκαιρία να το κάνουμε. Και αν δεν τα καταφέρει, θα υπάρχουν άλλοι πολιτικοί εδώ στην Ευρώπη αλλά και στη Γερμανία που δεν θα κληθούν δύο φορές να διορίσουν τους νέους κυβερνήτες Βλαντιμίρ Πούτιν να γίνει.

«Το στέλεχος του αντι-διανοουμενισμού ήταν ένα συνεχές νήμα που διασχίζει την πολιτική και πολιτιστική μας ζωή, γαλουχήθηκε από την λανθασμένη αντίληψη ότι η δημοκρατία σημαίνει ότι «η άγνοιά μου είναι εξίσου καλή με τη γνώση σου».

Ισαάκ Ασίμοφ, Μια λατρεία άγνοιας, Newsweek (21 Ιανουαρίου 1980)

Πόσο χρήσιμη ήταν αυτή η ανάρτηση;

Κάντε κλικ στα αστέρια για να βαθμολογήσετε την ανάρτηση!

Μέση βαθμολογία 5 / 5. Αριθμός κριτικών: 1

Δεν υπάρχουν ακόμη κριτικές.

Λυπάμαι που η ανάρτηση δεν σας βοήθησε!

Επιτρέψτε μου να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση!

Πώς μπορώ να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση;

Προβολές σελίδας: 16 | Σήμερα: 3 | Μετράται από τις 22.10.2023 Οκτωβρίου XNUMX