Επιλεγμένη φωτογραφία: JackF, Getty Images
Ακόμα πιο ωραίο από το να μπορείς τελικά να αποκαλείς δικό σου ένα καλό βιβλίο είναι να μπορείς να περιηγηθείς σε ένα καλό βιβλιοπωλείο. Σχετικά με καλά βιβλία Έχω ήδη γράψει αρκετές φορές σε αναρτήσεις μου και μάλιστα μερικές συστάσεις παραδόθηκε, αλλά δύσκολα μέσα από καλά «βιβλιοπωλεία».
Όπως και με τα βιβλία, μάλλον το ίδιο συμβαίνει και με τα ίδια τα βιβλιοπωλεία, αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν βιβλιοπωλεία που διαφέρουν πολύ από τα συνηθισμένα σημεία πώλησης βιβλίων και μάλιστα δημιουργούν εμπειρίες που θα θυμούνται όλοι. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι η μεγάλη μάζα των βιβλιοπωλείων είναι πλέον σαν τα εστιατόρια γρήγορου φαγητού που είναι τόσο δημοφιλή, ναι χορταίνει την πρώτη πείνα, αλλά προκαλεί μόνιμη ζημιά στον καταναλωτή αντί να βοηθά το άτομο στη δική του ανάπτυξη.
Για να τεκμηριώσω λίγο τον ισχυρισμό μου, σας συνιστώ να πάτε απλώς στο πλησιέστερο σημείο πώλησης βιβλίων. Μόλις μπεις στο ίδιο βλέπεις τα πάντα, ακόμα και βιβλία. Και οι κορυφαίες πωλήσεις στον κλάδο τραβούν αμέσως το βλέμμα σας, για παράδειγμα τα βρεγμένα δωμάτια μονίμως εφηβικών ηλικιωμένων ή οι εκτενείς αναμνήσεις επιφανών μωρών. Η επιλογή είναι τεράστια και αυτό με πολύ περιορισμένη ποικιλία θεμάτων. Ομολογουμένως, θα βρείτε και άλλα θέματα στα βάθη αυτών των βιβλιοπωλείων, και ό,τι δεν είναι διαθέσιμο μπορείτε επίσης να το παραγγείλετε.
Τι σχέση όμως έχουν όλα αυτά με ένα βιβλιοπωλείο; Θυμάστε το βιβλιοπωλείο; Wendelin Cute στη Στουτγάρδη, ο οποίος ήταν επίσης πολύ ενεργός πολιτικά. Εδώ στο Χάιλμπρον γνωρίζω ακόμα το βιβλιοπωλείο που υπάρχει από το 1688 (!). μαχητής, που μάλλον πρέπει επίσης να συμβαδίζει με το πνεύμα των καιρών. Και με αυτό Βιβλιοπωλείο Παύλος επίσης ένα εξειδικευμένο και ως εκ τούτου ένα εξειδικευμένο βιβλιοπωλείο, το οποίο εν τω μεταξύ έχει επίσης διευρύνει σημαντικά τη γκάμα του.
Ακόμα κι αν αυτά τα βιβλιοπωλεία εκπληρώσουν τον πραγματικό τους σκοπό, είναι δύσκολο να χαθείτε στις σειρές ή τα βουνά των βιβλίων. Σταματήστε, καθίσετε και ψαχουλεύετε ένα εντελώς «άγνωστο» βιβλίο προτού γοητευτείτε από την αφθονία των θεμάτων και αφοσιωθείτε σε έναν άλλον εντελώς άγνωστο συγγραφέα. Ήδη Haruki Murakami πίστευε ότι μπορείς να σκεφτείς αυτό που σκέφτονται οι άλλοι μόνο αν διαβάζουμε όλοι τα ίδια βιβλία.
Σε ορισμένες πόλεις μπορείτε ακόμα να βρείτε τέτοιους κρυφούς χώρους περιπέτειας από καιρό σε καιρό, αν και υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να μην βρείτε πλέον ή να μην θέλετε να βρείτε την έξοδο.
Από το 2014, το Böckingen, μια συνοικία του Heilbronn, έχει το Βιβλιοπωλείο Gold Leaf του Johanna Chebi. Αυτό είναι ανοιχτό μόνο τρεις μισές ημέρες την εβδομάδα, δηλαδή Πέμπτη και Παρασκευή από τις 14.00:17.30 έως τις 10.30:14.30 και τα Σάββατα από τις XNUMX:XNUMX π.μ. έως τις XNUMX:XNUMX μ.μ.
Απόδειξη: τώρα δυστυχώς μόνο Παρασκευή και Σάββατο την ίδια ώρα.
Το κατάστημα προέκυψε τυχαία αφού η Johanna είχε αρχίσει να πουλά μεταχειρισμένα βιβλία στο Amazon και αναρωτιόταν πώς θα μπορούσε να βρει μεγαλύτερες ποσότητες βιβλίων. Ήθελε να το λύσει αυτό με μια εφάπαξ αγορά βιβλίων και αφού δούλευε στο Böckingen, μετακόμισε εκεί για να δει άδεια καταστήματα και βρήκε αυτό που έψαχνε στην Klingenberger Straße για πρώτη φορά. Ο ιδιοκτήτης του καταστήματος ήθελε επίσης να της νοικιάσει το μαγαζί για μια μέρα.
Στη συνέχεια διαφήμισε την αγορά βιβλίων στο Heilbronnerstimme και ήταν πολύ δημοφιλής. Οι φίλοι της βοήθησαν να προσφέρει δωρεάν ποτά και όσους ενδιαφέρονται να κουβαλούν βιβλία. Αυτό συνεχίστηκε για ώρες και μετά όχι μόνο ήταν "εντελώς εξαντλημένη", αλλά και έσπασε. ειδικά αφού είχε προσφερθεί να μαζέψει βιβλία από το σπίτι της.
Η σπιτονοικοκυρά της πρότεινε να αφήσει τα βιβλία στο μαγαζί μέχρι να βρει λύση. Δεδομένου ότι αυτό δεν συνέβαινε ούτε μετά από μήνες, η Johanna τελικά νοίκιασε το μαγαζί μόνιμα.
Το 2017, ωστόσο, η Johanna έπρεπε να αλλάξει μαγαζί και βρήκε αυτό που έψαχνε όταν ένα κατάστημα ποδηλάτων στην οδό Stedinger Straße έκλεισε για λόγους ηλικίας. συνολικά 20 τετραγωνικά μέτρα χωρίς θέρμανση, καθώς παλιά ήταν απλώς εκθεσιακός χώρος.
Στην αρχή, οι πωλήσεις βιβλίων συνέχισαν να μαραζώνουν, αλλά με την πάροδο του χρόνου στην πραγματικότητα βελτιώθηκαν. Στο μεταξύ, έχει αναπτυχθεί μια μικρή, συνεχής πελατειακή βάση. Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι πολύ μικρό, καθώς η απόδοση των βιβλίων θα πρέπει να είναι καλύτερη. Τα βιβλία κάθονται στο ράφι πολύ καιρό πριν βρουν ιδιοκτήτη.
Κάνει τις περισσότερες πωλήσεις της με μυθιστορήματα, αστυνομικές ιστορίες και θρίλερ, λιγότερο με βιβλία μη μυθοπλασίας. Έχει επίσης μερικούς πιστούς πελάτες που ενδιαφέρονται για βιβλία αντίκες. Προσφέρει επίσης τη δυνατότητα να παραγγείλετε βιβλία που ψάχνετε ή που έχουν εξαντληθεί στο διαδίκτυο. Αυτοί οι πελάτες στη συνέχεια παίρνουν μαζί τους και άλλα βιβλία από το κατάστημα.
Δεν είναι ασυνήθιστο σήμερα, λαμβάνει πολλές δωρεές βιβλίων μπροστά από το κατάστημα. Η αποθήκη σας γεμίζει όλο και περισσότερο. Τα «χρήσιμα» βιβλία πηγαίνουν κατευθείαν στα ράφια, τα αρχαία στο υπόγειο πρώτα. Μερικά βιβλία προσφέρονται επίσης μπροστά από το κατάστημα ως «δωρεάν», και η εμπειρία έχει δείξει ότι τα βιβλία που είναι εντελώς «άχρηστα» παραλαμβάνονται από τους ανιχνευτές Böckinger ως άχρηστο χαρτί. Παρόλα αυτά, η αποθήκη της σκάει, αφού δεν έχει προλάβει ακόμη να βάλει βιβλία στο διαδίκτυο.
Johanna Chebi γνωρίζει τους τακτικούς της πελάτες και τους χαιρετάει ονομαστικά. Δεδομένου ότι πλέον γνωρίζει πολύ καλά τις αναγνωστικές τους συνήθειες, τους κρατά και βιβλία που μπορεί να τους ενδιαφέρουν. Οι πελάτες τους είναι κατά μέσο όρο ηλικίας 25 έως 85 ετών.
Το ιδιαίτερο με αυτό το κατάστημα της περιοχής είναι ότι οι πελάτες και οι πωλητές αισθάνονται πλέον σαν μια «μικρή οικογένεια». Είναι κυρίως διασκεδαστικό. Αυτό μπορεί επίσης να οφείλεται στο γεγονός ότι η ίδια η Johanna δεν είναι εκπαιδευμένη βιβλιοπώλης και γνωρίζει τόσα από τη λογοτεχνία όσο και από την πολιτική. Έτσι, οι πελάτες μερικές φορές γνωρίζουν το βιβλιοπωλείο με φύλλα χρυσού καλύτερα από ό,τι οι ίδιοι. Επίσης, ότι η Johanna ζητά από τους τακτικούς πελάτες της που είναι παρόντες να δείξουν στους άλλους πελάτες βιβλία που έχουν ζήτηση αυτή τη στιγμή.
Ανέκδοτα που λέτε ο ένας στον άλλο και πίνοντας καφέ μαζί είναι πλέον μέρος μιας επίσκεψης στο βιβλιοπωλείο. Αυτό οδηγεί επίσης σε χαρούμενες συζητήσεις μεταξύ των πελατών και το βιβλιοπωλείο έχει εξελιχθεί σε σημείο επαφής όχι μόνο για «ζωντανούς καλλιτέχνες», όπου οι άνθρωποι συζητούν, φιλοσοφούν ή απλώς μιλούν για τις δικές τους ανησυχίες μέσα και μπροστά στο κατάστημα.
Η ομορφιά του βιβλιοπωλείου με φύλλα χρυσού είναι ότι συνεχώς εξελίσσεται και επανεφευρίσκεται συνεχώς. Το τελευταίο σλόγκαν της Johanna είναι: «Επισκεφθείτε το μικρότερο και πιο ρουστίκ βιβλιοπωλείο στο Heilbronn.» Δεν υπάρχει τίποτα άλλο να προσθέσετε.
«Γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν απλώς να κάθονται και να διαβάζουν βιβλία και να είναι καλοί ο ένας με τον άλλον;»
David Baldacci, The Camel Club (2005)
