Από τα νιάτα μου

5
(2)

Φωτογραφία ανάρτησης: συλλογισμένη γυναίκα | © Pixabay

Σήμερα μου αρέσει ξανά και η ανάγνωση ποίησης είναι στην ατζέντα της ημέρας. Σκέφτομαι μήπως δεν θα ήταν μια καλή ευκαιρία να απαγγείλω μερικά μικρά ποιήματα ως μέντορας στην ανάγνωση.

Παράλληλα μου έρχεται στο μυαλό ένα ποίημα από τα δικά μου νιάτα, που γενικά Ο Σαμουήλ Τάιλορ Κόλιντριτζ αποδίδεται σε αυτό χωρίς, τουλάχιστον από όσο γνωρίζω, να έχω παράσχει αποδεικτικά στοιχεία για αυτό.

Παρόλα αυτά είναι ένα πολύ όμορφο αλλά και διαχρονικό ποίημα.

Κι αν κοιμηθήκατε;

Κι αν κοιμηθήκατε;

Και τι θα γινόταν αν στον ύπνο σου ονειρευόσουν;

Και τι θα γινόταν αν στο όνειρό σου πήγαινες στον παράδεισο

και εκεί μάδησε ένα παράξενο και όμορφο λουλούδι;

Και τι θα γινόταν αν, όταν ξύπνησες, 

είχες το λουλούδι στο χέρι σου;

Α, τι από αυτό;

«Δεν διαβάζουμε και δεν γράφουμε ποίηση γιατί είναι χαριτωμένη. Διαβάζουμε και γράφουμε ποίηση γιατί είμαστε μέλη της ανθρώπινης φυλής. Και το ανθρώπινο γένος είναι γεμάτο πάθος. Και η ιατρική, η νομική, οι επιχειρήσεις, η μηχανική, αυτές είναι ευγενείς επιδιώξεις και απαραίτητες για τη διατήρηση της ζωής. Αλλά η ποίηση, η ομορφιά, ο ρομαντισμός, η αγάπη, είναι αυτά για τα οποία μένουμε ζωντανοί».

Robin Williams ως John Keating στην Dead Poets Society (1989)

Πόσο χρήσιμη ήταν αυτή η ανάρτηση;

Κάντε κλικ στα αστέρια για να βαθμολογήσετε την ανάρτηση!

Μέση βαθμολογία 5 / 5. Αριθμός κριτικών: 2

Δεν υπάρχουν ακόμη κριτικές.

Λυπάμαι που η ανάρτηση δεν σας βοήθησε!

Επιτρέψτε μου να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση!

Πώς μπορώ να βελτιώσω αυτήν την ανάρτηση;

Προβολές σελίδας: 9 | Σήμερα: 1 | Μετράται από τις 22.10.2023 Οκτωβρίου XNUMX

Μερίδιο: