Χαρακτηριστική φωτογραφία: ΕΕ και ΗΒ | © Shutterstock
Αναμφίβολα όλοι παρακολουθείτε με μεγάλο ενδιαφέρον τα γεγονότα γύρω από την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ανακοινώθηκε στις 23 Μαρτίου 2016, από τις 29 Ιουνίου 2019 (!). Στο μεταξύ, όλα φαίνονται πιθανά μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2019, ακόμη κι αν οι Βρετανοί παραμείνουν εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν υπάρχει καλύτερη μορφή διακυβέρνησης για εμάς τους ανθρώπους από τις δημοκρατίες μας. Παρόλο που και αυτά έχουν τα μειονεκτήματά τους, πρέπει να ζήσουμε με το μειονέκτημα, για παράδειγμα, ότι δεν υπάρχουν ελάχιστες απαιτήσεις για τους εκπροσώπους του λαού. Η αυτοαξιολόγηση αλλά και οι κομματικοί μηχανισμοί δεν συμβάλλουν στη διασφάλιση της ποιότητας των πολιτικών ιθυνόντων και εμείς οι πολίτες προφανώς αφήνουμε τον εαυτό μας να καθοδηγείται από άλλα πράγματα στις εκλογές.
Μου είναι ακατανόητο πώς οι συμπολίτες επιτρέπουν στους εαυτούς τους να εκλέγονται στις υψηλότερες θέσεις και ξέρουν εξαρχής ότι ποτέ, μα ποτέ δεν θα μπορέσουν να τις καλύψουν, ούτε έχουν ιδέα τι θα έπρεπε να κάνουν σε αυτή τη θέση . Οι συνέπειες αυτού είναι, μεταξύ άλλων, χρόνια αποτυχημένων διαπραγματεύσεων αποχώρησης, δεκαετίες στασιμότητας σε υπαρξιακά ζητήματα, «λήπτες αποφάσεων» που καυχώνται ακόμη και για την επίλυση προβλημάτων και, ως αποτέλεσμα, μια ολοένα αυξανόμενη απογοήτευση με τη δημοκρατία. Αυτή η απογοήτευση φέρνει τους πολίτες όλο και πιο κοντά σε αυταρχικούς και δικτάτορες – ανθρώπους που προσποιούνται, ή τουλάχιστον δίνουν την εμφάνιση, ότι ξέρουν τι κάνουν.
Το πρόβλημα δεν έγκειται στην αδιαφορία των πολιτών για την πολιτική ή ακόμη και για την Ευρώπη μας. Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρα ότι δύσκολα, ή καθόλου, μπορούμε να κάνουμε την πολιτική και την Ευρώπη εύγευστη στους συμπολίτες μας!
Η «μεγάλη πολιτική» δεν έχει ξεριζώσει κανέναν εδώ και πολύ καιρό, η κοινωνία των πολιτών που βρίσκεται στη στενοχώρια της αναζητά τους δικούς της τρόπους - και πολύ μακριά από τα κοινοβούλια - όπως «Παρασκευή για το μέλλον», «Gilet Jaune» ή Pulse of Europe», όχι μόνο για να ακουστεί η φωνή σας, αλλά και για να επισημάνετε τα υπάρχοντα προβλήματα με στόχο την εξεύρεση λύσεων για αυτά.
Αλλά ακόμη και σε τοπικό επίπεδο, οι λύσεις σε προβλήματα ή αποφάσεις που είναι δύσκολο να επικοινωνηθούν έχουν πάψει εδώ και καιρό να αποτελούν το επίκεντρο της πολιτικής. που σημαίνει επίσης ότι οι ντόπιοι συμπολίτες μας δεν νιώθουν πια «παρμένοι». Μια έκφραση αυτού είναι η χαμηλή προσέλευση των ψηφοφόρων. Αυτό, με τη σειρά του, παρακινεί τους πολιτικούς υποψηφίους να κάνουν προεκλογικές εκστρατείες και να μιλούν μόνο για εκείνους όπου αναμένουν γρήγορη επιτυχία από μόνοι τους φαύλος κύκλος αρχίζει.
«Λοιπόν, ξύπνησα σήμερα το πρωί και πήρα στον εαυτό μου μια μπύρα. Το μέλλον είναι αβέβαιο και το τέλος είναι πάντα κοντά».
Jim Morrison, Roadhouse Blues (1970)
