8.11.02024

Φωτογραφία ανάρτησης: Εικόνα πολέμου | © Wendelin Jacober στο Pixabay

Πογκρόμ

Δυστυχώς, τα πογκρόμ -σκέψου μόνο το αύριο- δεν είναι μόνο μια ιστορική πραγματικότητα, αλλά και η καθημερινότητα του σήμερα. Οι μειονότητες συνεχίζουν να είναι τακτικά π.χ. Β. σφαγιάστηκε στην Ινδία ή την Κίνα, που από καθαρά στατιστικής άποψης δύσκολα θα έπρεπε να παίξουν ρόλο εκεί. Στη Ρωσία, από την άλλη πλευρά, τα πογκρόμ είναι ακόμη και μέρος της εθνικής κουλτούρας και τυγχάνουν λίγης προσοχής, παρόμοια με το Schuhplattler στη Βαυαρία.

Και α Ντόναλντ Τραμπ προετοιμάζει τώρα τους συμπατριώτες της για μαζικές απελάσεις, οι οποίες μπορούν πολύ γρήγορα να οδηγήσουν σε πογκρόμ, όπως είδαμε στις 5 Ιανουαρίου 2021. Στην Ευρώπη, από την άλλη, όπου εξακολουθούσαν να γίνονται πογκρόμ στα τέλη του 20ού αιώνα, πριν καν αντιμετωπιστούν τα τελευταία πογκρόμ υπό και ως αποτέλεσμα της ναζιστικής κυριαρχίας, τα πράγματα θα είναι και πάλι πολύ επικίνδυνα.

Το πραγματικά κακό είναι ότι όσο κακοί κι αν είμαστε εμείς οι Ευρωπαίοι, τίποτα από αυτά δεν συγκρίνεται με έναν Ευρωπαίο με εβραϊκή πίστη. Ακόμα χειρότερα, πού θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν αυτοί οι φτωχοί; — ακόμη και στις ΗΠΑ κινδυνεύουν πλέον να λιντσαριστούν. Ενώ οι Ρώσοι έχουν ήδη αρχίσει επίσημα να σφάζουν τους «Εβραίους Ναζί» και πάλι το 2022, χωρίς να φείδονται έξοδα ή προσπάθεια και πώς Αδόλφος Χίτλερ ήδη πριν, και θα ήθελε πολύ να εισβάλει σε άλλες πολιτείες.

Στο μεταξύ, εμείς οι Γερμανοί κρατάμε πίσω γιατί οτιδήποτε λιγότερο από τέσσερα εκατομμύρια θύματα δεν αποτελεί πραγματική πρόκληση για εμάς.

Κίνα

Με αυτό εννοώ τη δικτατορία, όχι το νησί της Ταϊβάν, που εξακολουθεί να είναι δημοκρατία σήμερα. Το πόσο καιρό μπορεί να αντέξει η δημοκρατική Κίνα είναι τώρα πιο αμφισβητήσιμο από ποτέ. Το παράδειγμα του Χονγκ Κονγκ δείχνει ξεκάθαρα ότι τα συμβόλαια και οι υποσχέσεις από την ηπειρωτική Κίνα δεν μπορούν και δεν πρέπει να είναι αξιόπιστα.

Αυτήν τη στιγμή έχω διαβάσει τουλάχιστον μερικά νεότερα βιβλία για την Κίνα και είμαι έτοιμος Λία Σαχάι Συνάντησα μια δημοσιογράφο από τη Γερμανία που ασχολείται με τους Κινέζους τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά από τα 16 της. «Το τέλος του κινεζικού ονείρου – Ζώντας μέσα Xi Jinpingτης νέας Κίνας» δεν φαίνεται να είναι η συνηθισμένη κινεζική προπαγάνδα που αυτή τη στιγμή ξεχύνεται στην αγορά του βιβλίου από πληρωμένους συγγραφείς. Σε κάθε περίπτωση, είναι το μόνο βιβλίο που διάβασα πρόσφατα και βασίζεται σε αυτό χάρτης 08 και έτσι δείχνει τη συνεχιζόμενη κινεζική αντίσταση μέσα στην ίδια την Κίνα. Οι Κινέζοι από τους οποίους πήρα συνέντευξη στο Heilbronn δεν γνώριζαν αυτόν τον χάρτη, ή τουλάχιστον αυτό είπαν - και οι Γερμανοί δημοσιογράφοι επίσης Στέφαν Μπάρον δεν γνωρίζω αυτόν τον χάρτη, παρόλο που δημιούργησε το δικό του ψυχόγραμμα για τους Κινέζους.

τρελός

Πρόσφατα παράτησα τα λεγόμενα social media (για άλλη μια φορά) και σε αντίθεση με... Ρόμπερτ Χάμπεκ Εξακολουθώ να σκοπεύω να «αφήσω αυτό το πεδίο στους μεγαλόφωνους και στους λαϊκιστές» - δεν θέλω να γίνω ούτε καγκελάριος. Θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι για εμάς ένας λογαριασμός X ή Facebook είναι προφανώς αρκετός για να θεωρηθεί υποψήφιος για τα κόμματά μας.

Ακριβώς λόγω των βίντεο του YouTube, τα οποία πάντα μου αρέσει να συνδέω εδώ στο ιστολόγιο, εξακολουθώ να έχω τον λογαριασμό μου στο YouTube και τον έχω από το 2011, πριν από αυτό είχα τη δική μου, όχι πολύ επιτυχημένη, ιστοσελίδα βίντεο. Ωστόσο, στο YouTube έχω τη λειτουργία "Κοινότητα". στο κανάλι μου δεν είναι ενεργοποιημένο, επομένως δεν είναι στην πραγματικότητα "μέσα κοινωνικής δικτύωσης" Ωστόσο, μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει 20 συνδρομητές. Αλλά για να βάλουμε το όλο θέμα ξανά στην προοπτική, ένας Mr. Beast (ενεργός από το 2012) είναι αυτή τη στιγμή ο πιο επιτυχημένος YouTuber και έχει 328 εκατομμύρια συνδρομητές.

Από τότε που δημιουργήθηκε το αντικοινωνικό κοινωνικό δίκτυο Daft, το χρησιμοποιώ επίσης και έχω ενσωματώσει ακόμη και τις τελευταίες πέντε αναρτήσεις μου στο ιστολόγιό μου μέσω RSS. Είναι συναρπαστικό, το Daft έχει τις δικές του προκλήσεις με το RSS ή το RSS reader μου με το Daft — κάτι που ίσως αξίζει μια μικρή έρευνα για ορισμένους φοιτητές επιστήμης υπολογιστών.

Και έτσι με το Daft εξακολουθώ να χρησιμοποιώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δηλαδή το "Αντικοινωνικό Κοινωνικό Δίκτυο για Μινιμαλιστές". Ωστόσο, μπορείτε μόνο να διαβάσετε αυτό και θα πρέπει να το απαντήσετε εδώ μέσω του ιστολογίου μου.

Και αν εξακολουθείτε να κοιτάζετε εκεί σήμερα, θα βρείτε την πρόταση ποιήματός μου για την ημέρα, συμπεριλαμβανομένης μιας συναρπαστικής κριτικής - και κατά κάποιο τρόπο ταιριάζει Φίλιπ Λάρκιν στο σημερινό θέμα του ιστολογίου.