Περιεχόμενα
καμινάδες
Πριν από δεκαετίες ήλπιζα μάταια ότι δύο πυρηνικοί σταθμοί κοντά στο Heilbronn θα αντικαθιστούσαν το εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα το πραγματικό κόστος που πληρώνει κάποιος άλλος.
Και επομένως δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το εργοστάσιό μας με καύση άνθρακα εξακολουθεί να καπνίζει. Μπορεί επίσης να καταλάβει κανείς ότι συνεχίζει να εμμένει στην έννοια των μεγάλων σταθμών παραγωγής ενέργειας, αφού αυτό προσφέρει στις αντίστοιχες εταιρείες το καλύτερο δυνατό εισόδημα με τη μικρότερη δυνατή προσπάθεια ή και ευθύνη. Επομένως, ένας νέος σταθμός ηλεκτροπαραγωγής φυσικού αερίου είναι κατανοητός και μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα είναι λιγότερο επιβλαβής για την υγεία από τους προκατόχους του.
Το τι θα γίνει με τις καμινάδες και τα περιττά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας είναι ακόμα στα αστέρια. Ελπίζουμε τώρα ότι ο φορέας εκμετάλλευσης δεν θα μας τα πουλήσει ως «ιστορικά αντικείμενα» και ότι τελικά θα πρέπει να χρηματοδοτήσουμε την κατάλληλη για το είδος και την ακριβή απόρριψή τους. Αλλά πιθανότατα θα σταθούν στην περιοχή μέχρι τα εγγόνια μας να μην έχουν άλλη επιλογή από το να τα πετάξουν οριστικά. Η συμβουλή μου στα εγγόνια μας: οι καμινάδες μπορούν να μείνουν ως μνημείο για την πλήρη ανευθυνότητα των δικών σας παππούδων!
Τραπέζι ευρωπαίων τακτικών
Έχει διαφορά εάν συναντιέστε καθαρά εικονικά ή πραγματικά επιτόπου. Έτσι θα μπορούσαν να ξανασυναντηθούν χθες οι πρώτοι Ευρωπαίος ξυλουργός συναντιέστε, αν και κατάφερα να παρατηρήσω ότι στην πραγματικότητα φαίνεστε λίγο διαφορετικά από ό,τι στην οθόνη.
Χάρηκα ιδιαίτερα που, εκτός από το καλό φαγητό, μπορέσαμε να συζητήσουμε δύο θέματα που σίγουρα θα μπορούσαν επίσης να ληφθούν υπόψη στην επερχόμενη εκστρατεία για τις ομοσπονδιακές εκλογές.
Streetart
Χθες λίγο πριν τις 16.00:XNUMX στην Urbanstrasse, ένας άνδρας τράβηξε την προσοχή γιατί πρώτα κατούρησε σε ένα δέντρο, σε αυτοκίνητα που κινούνταν και μετά στα παράθυρα μιας αντιπροσωπείας αυτοκινήτων. Οι δεξιότητές του στη μεταμφίεση και στο κατούρημα υποδηλώνουν αμέσως έναν καλλιτέχνη του δρόμου, ειδικά καθώς κατούρησε γύρω από έναν περαστικό με μια μισή πιρουέτα και μια επιδέξιη κούνια του γοφού, έκανε τα κινούμενα αυτοκίνητα χαρούμενα και πάλι, αφοσιώθηκε ξανά στη βιτρίνα, προτού τελικά χάσει τη στενή άκρη του δέντρου.
Η διάρκεια της παράστασής του θα έκανε κάθε ουρολόγο χαρούμενο και εμένα γιατί πλέον έχω τη βεβαιότητα ότι μια τέτοια «τέχνη του δρόμου» δεν περιορίζεται μόνο στη βόρεια πόλη και στο μίλι του Νέκαρ. Η μόνη κριτική θα ήταν ότι αυτοί οι καλλιτέχνες εξακολουθούν να απαγορεύεται να εμφανιστούν στα ανατολικά του Heilbronn και στη στροφή Neckar. η διοίκηση της πόλης θα μπορούσε να είναι πιο γενναιόδωρη εδώ.
Η διοίκηση της πόλης θα μπορούσε επίσης να παρουσιαστεί πολύ εύκολα και ταυτόχρονα πολύ οικονομικά ως προώθηση του πολιτισμού, εάν τώρα έχει και το τελευταίο δημόσιες τουαλέτες κλείνει. Τα χρήματα που θα εξοικονομηθούν με αυτόν τον τρόπο θα ήταν στη συνέχεια ελεύθερα για πρόσθετο διοικητικό προσωπικό που αισθάνεται αποκλειστικά υπεύθυνο για τον συντονισμό και τη διαφήμιση των καλλιτεχνών του δρόμου του Heilbronn.
