31.8.02024

Φωτογραφία ανάρτησης: Ομάδα συζήτησης | © Bettina Kümmerle

νοημοσύνη

Υποθέτω ότι αυτό που ονομάζουμε νοημοσύνη βρέθηκε για πρώτη φορά σε μια κυτταρική μεμβράνη. Η διάκριση μεταξύ μέσα και έξω και η απόφαση να μπει ή να βγει. Στο μεταξύ, τα έξυπνα έμβια όντα είναι πιθανώς λίγο πιο προηγμένα, έχουν πολλούς αισθητήρες και οι επιλογές λήψης αποφάσεων έχουν επίσης αυξηθεί οι άνθρωποι το χρησιμοποιούν επίσης.

Αυτό που είναι πιο συναρπαστικό για μένα είναι το ερώτημα εάν η ανθρώπινη νοημοσύνη μπορεί να υπάρχει μόνη της ή υπάρχει μόνο σε αμοιβαία ανταλλαγή με άλλους. Μπορεί να υπάρξει ακόμη και νοημοσύνη χωρίς αισθητήρες (προς τον έξω κόσμο); Και αν ναι, θα ήταν καν ανιχνεύσιμο και τελικά θα υπήρχε; Μπορεί να υπάρξει ύπαρξη χωρίς σκοπό;

Στην πρόσφατη συνομιλία μου με Ντέτλεφ Στερν Και οι δύο πλανηθήκαμε προς αυτή την κατεύθυνση, αγνοώντας αρχικά το ζήτημα της «τεχνητής νοημοσύνης». Θα ήταν απαραίτητο να διευκρινιστεί γιατί εμείς οι άνθρωποι θέλουμε να αναδημιουργήσουμε νοημοσύνη με μηχανές, όταν έχουμε πολλά δισεκατομμύρια (σχεδόν) αχρησιμοποίητους εγκεφάλους που απλώς βρίσκονται γύρω μας. Το ανθρώπινο σώμα και οι κοινωνίες μας έχουν γίνει πλέον τόσο προηγμένες που κανείς δεν χρειάζεται εγκέφαλο για να ικανοποιήσει τις πρωταρχικές του διαδικασίες.

Όλο και περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουν ακόμη και ότι η χρήση του εγκεφάλου είναι αντικοινωνική και βλέπουν όλους τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τη γνώση ως κίνδυνο, ακόμη περισσότερο από τους τρομοκράτες και τους τυράννους.

Αυτή τη στιγμή, η απόφαση και μόνο για το «να μπει ή να βγει» και βασισμένη σε έξυπνες σκέψεις θα ήταν ζωτικής σημασίας για την επιβίωση όλων των εμπλεκομένων (εντός και εκτός) - όπως τότε με τα πρώτα κύτταρα.

Τραμπισμός

Παρόλο που ο όρος επινοήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Τραμπισμός είναι στην πραγματικότητα εδώ - μόλις τον εξάγαμε. Αναπτύχθηκε από πολιτικούς που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να σκέφτονται μόνοι τους, που βλέπουν το μοναδικό τους καθήκον να χορεύουν μέσα στη ζωή και να κοροϊδεύουν όσο το δυνατόν περισσότερους συμπολίτες τους. Αυτοί οι πολιτικοί οδηγούνται και επικυρώνονται από αυτά τα σύντομα αλλά συχνά ερεθίσματα. Ζεις μόνος εδώ και τώρα, στη στιγμή. Και έτσι επιβεβαιώνουν όλα όσα διασφαλίζουν την επόμενη πεντάδα. Και ξεχνούν αμέσως γιατί ήταν απλά high-fived. Σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων, οι Τραμπιστές μπορεί να είναι δημοκράτες, σταλινικοί, φασίστες, αναρχικοί, μοναρχικοί ή οτιδήποτε άλλο. Να είστε υπέρ και κατά της άμβλωσης, υπέρ και κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή οτιδήποτε άλλο μέσα σε λίγα εκατοστά από το χώρο. Το μόνο που μετράει είναι για ποιον λόγο γίνονται high-fived!

Εάν στη συνέχεια πρέπει να πάρετε μια απόφαση και δεν μπορείτε να ακολουθήσετε κανέναν «αρχηγό» ή «υπεύθυνο», τότε αποφασίζετε μόνοι σας με βάση το επόμενο υψηλό πέντε που τόσο λαχταράτε. Και αυτό στην Τραμπιστική βεβαιότητα ότι πρέπει να επιτραπεί στους «λήπτες αποφάσεων» να κάνουν λάθη και δεν θα θεωρηθούν ποτέ, μα ποτέ υπεύθυνοι για τις αποφάσεις τους.

Υποθέτω ότι ο Τραμπισμός είναι ένα αδιέξοδο στην ανθρώπινη εξέλιξη.

συνομιλίες

Σε πλήρη αντίθεση με αυτό, εξακολουθούμε να βρίσκουμε σήμερα συμπολίτες και πολιτικούς που σκέφτονται για κάτι πιο μακροπρόθεσμο και επίσης επιδιώκουν να ανταλλάξουν ιδέες με άλλους πέρα ​​από την απλή υιοθέτηση.

Ένα τρέχον παράδειγμα αυτού είναι το Συζητήσεις Hertentein, που λαμβάνουν χώρα σε πολλά χρόνια και ακολουθούν ένα βασικό θέμα, δηλαδή τη δημοκρατία. Και εδώ και οκτώ χρόνια, στην πραγματικότητα υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν κάθε χρόνο να παρακολουθούν τις συζητήσεις για μια ολόκληρη μέρα ή να συμμετέχουν στη συζήτηση, μερικές φορές πολύ έντονα. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, χρησιμοποιούν τις πληροφορίες που λαμβάνουν στη δική τους σειρά σκέψης καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, βασίζονται σε αυτές, αναζητούν περαιτέρω συζήτηση και συμμετέχουν στην ανταλλαγή με τους συμπολίτες τους ξανά στις επακόλουθες συζητήσεις.

Οι δικές σας ιδέες μεγαλώνουν, οι απόψεις αναδύονται και μερικές φορές αλλάζουν ξανά. Οι καλές και εύχρηστες σκέψεις προκύπτουν μόνο σε αντάλλαγμα με άλλους και ειδικά με όσους δεν έχουν την ίδια άποψη. Υποστηρίζω ότι όποιος επαναπαύεται μόνο στον εαυτό του ή στον εαυτό του στο μέγιστο στην ίδια φούσκα (Φούσκα), να χαθείς σε συρμούς σκέψης που κάθε άλλο παρά υγιείς είναι - ούτε καν για τον εαυτό σου!

Και επειδή μου αρέσει να παραπονιέμαι - απολύτως δικαιολογημένα, κατά τη γνώμη μου - θα επαινέσω κάποιον σήμερα επαγγελματίας πολιτικός, γιατί από την αρχή έκανε την προσπάθεια να συζητήσει με τους συμπολίτες του και να τους ακούσει. Για όγδοη φορά Michael George Link Ο MdB συντονίζει τώρα τη δική του ομάδα συζήτησης, παρόλο που γνωρίζει πλήρως ότι δεν μασάω τα λόγια.

Κάποιοι άλλοι είναι λίγο πιο ευαίσθητοι ή απλώς δεν κατανοούν ακόμη πλήρως τη δημοκρατία και την ελευθερία της έκφρασης. Είναι επίσης ωραίο που τώρα μετά από τόσα χρόνια Ράινερ Βίλαντ θα βρει τον δρόμο για τις συζητήσεις και θα συνεισφέρει αρμοδίως.

Χθες μπορούσα το μηνιαίο ενημερωτικό δελτίο μου να το δημοσιεύσει, σημειώνοντας ότι έχουν εγγραφεί 70 Δημοκρατικοί από όλες τις πολιτικές πεποιθήσεις. Το τοπικό SPD εξακολουθεί να είναι λίγο επιφυλακτικό γιατί εγώ, ως πολίτης του Heilbronn, καταγγέλλω τις πρόσφατες αποδράσεις τους εδώ στο blog. Ως πρόεδρος της περιφέρειας της EUROPA-UNION, επαινώ το SPD εξίσου με όλα τα άλλα δημοκρατικά κόμματα. Παραδέχομαι πρόθυμα ότι τέτοιες μικρές αλλά λεπτές διακρίσεις είναι αρκετά δύσκολες για κάποιους συμπολίτες. Είναι πιθανώς τόσο δύσκολο όσο και για τους τοπικούς Πράσινους να καταλάβουν ότι η EUROPA-UNION Heilbronn δεν μπορεί να ταυτιστεί με το FDP - αλλά έχω ήδη χάσει την ελπίδα μου.

Είμαι ακόμη πιο ευχαριστημένος που... Κεφάλι Chantal βουλευτής και Σεμπάστιαν Κούνι Στις συνομιλίες του Hertenstein θα λάβουν μέρος και εκπρόσωποι των δύο αυτών κομμάτων. Το CDU θα εκπροσωπηθεί πολύ καλά στις συνομιλίες φέτος, δύο ενεργοί βουλευτές θα συζητήσουν μαζί μας: Καθ. Δρ. Andrea Wechsler ευρωβουλευτής και Fabian Gramling βουλευτής. Χαίρομαι επίσης που υπάρχουν και άλλοι εκπρόσωποι από το Ανθρωπιστικό Κόμμα και το VOLT, οι οποίοι επίσης δραστηριοποιούνται όλο και περισσότερο στο Heilbronn.

Δεδομένου ότι έχουμε σχεδιάσει τις φετινές συζητήσεις για 100 συμμετέχοντες, θα ήμουν πολύ χαρούμενος εάν άλλοι άνθρωποι από το Heilbronn και αναγνώστες του ιστολογίου μου αδράξουν την ευκαιρία και εγγραφούν στις συζητήσεις.

Η μουσική της ημέρας

Για κάποιο λόγο, ακριβώς στην αρχή της ημέρας, ο διακομιστής μου δημοσίευσε το ακόλουθο τραγούδι σε όλα τα ηχεία του σπιτιού. Αναρωτιόμουν για λίγο αν τα ηλεκτρονικά μου στο σπίτι έχουν τη δική τους ζωή. Εν τω μεταξύ, και άλλοι κάτοικοι του σπιτιού βουίζουν αυτό το τραγούδι.

Αντί να θεραπεύουμε, ξεγελιόμαστε
Αντί για φιλιά, μας κλωτσάνε
Είναι η σκληρή ζωή

Παρόλο που είμαι παλιός θαυμαστής του ραπ — από την εποχή του φλας grand master — am και το άλμπουμ «Vol. 2...Hard Knock Life» (1998) από Jay-Z Νομίζω ότι ήταν πολύ επιτυχημένο, θα ήθελα ακόμα να παρεμβάλω το εξής - χαλαρά βασισμένο σε ένα παλιό στρατιωτικό ρητό, το οποίο, παρεμπιπτόντως, ήταν ακόμα πολύ εμφανές στη «δική μου» εταιρεία.

Μην παραπονιέστε, εκπαιδεύστε τον εαυτό σας!

Και όποιος δεν έχει ενηλικιωθεί δεν αξίζει τίποτα άλλο από το να τον «ξεγελούν» και να τον «κλωτσάνε».

«Έτσι, δεν έχει σημασία αν βάζεις ένα άρρωστο μυαλό στον πλούτο ή στη φτώχεια: το βάσανό του το ακολουθεί».

Σενέκας, 2ο βιβλίο, 17ο γράμμα (2018: 117)

---