Kaiserstrasse | © Shutterstock
Περιεχόμενα
Απότομη διατριβή
Για δεκαετίες αναρωτιέμαι γιατί το SPD και τα συνδικάτα καταστρέφουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα; Ωστόσο, είναι απολύτως κατανοητό. Και οι δύο «θεσμοί», που δήθεν είναι αφιερωμένοι στην ευημερία του λαού, πρέπει να συνειδητοποιήσουν πολύ γρήγορα ότι οι καλοθρεμμένοι εργαζόμενοι φεύγουν σωρηδόν. Κερδίζουν μόνο εύλογα ασφαλείς οπαδούς ανάμεσα σε εκείνους τους κατόχους θέσεων εργασίας των οποίων η περιουσία και η θλίψη εξαρτώνται από μια κρατικά ελεγχόμενη αγορά εργασίας - αλλά και εδώ, τα άλλα κόμματα κάνουν ήδη λαθροθηρία.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το SPD και τα συνδικάτα, όπως και οι κοινωνικές ενώσεις και οι οργανώσεις αρωγής, πρέπει να φροντίσουν οι ίδιοι τους μελλοντικούς ψηφοφόρους και πελάτες τους, καθώς μια λειτουργούσα οικονομία της αγοράς καταργεί αργά αλλά σταθερά όχι μόνο τη φτώχεια, αλλά και, πολύ λογικά, εξαρτημένη μισθωτή εργασία.
Γι' αυτό οι κομματικοί ιδεολόγοι κάνουν ό,τι μπορούν εδώ και πολύ καιρό, όχι μόνο για να δημιουργήσουν ένα αρκετά μεγάλο πρεκαριάτο, αλλά και για να το τσιμενώσουν για πάντα!
Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό; Πολύ απλά υπονομεύοντας το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και καθιερώνοντας την ευφυΐα, τα επιτεύγματα, την πρωτοβουλία και την επιμέλεια ως τα νέα θανάσιμα αμαρτήματα μιας κοινωνίας.
Οι ανόητοι και εύκολοι άνθρωποι θα σχηματίσουν ένα καλό δυναμικό μελών που θα χαρούν που το SPD και τα συνδικάτα σας προσφέρουν τακτικά ελεημοσύνη - και έχουν μάθει από τα λάθη τους, γιατί οι «πελάτες τους» δεν θα πρέπει να τα έχουν πια πολύ καλά, διαφορετικά θα το κοιτάξουν μια φορά πάνω από την άκρη του πιάτου.
Και τι έμαθα από αυτό;
Μην εμπιστεύεστε κανέναν που χτίζει τη δική του ύπαρξη πάνω στα δεινά των άλλων!
χώροι στάθμευσης
Από το 2015, έχω επανειλημμένα αναρωτηθεί γιατί δεν παρέχονται και δημιουργούνται επαρκείς θέσεις στάθμευσης στο Heilbronn (π.χ. Südbahnhof ή Neckarbogen). Και το αναρωτιέμαι όχι μόνο εγώ, αλλά και οι δημοτικοί μας σύμβουλοι σε τακτική βάση. Ειδικά πριν από νέα κτιριακά έργα (π.χ. πολυώροφα κτίρια) που πρέπει να εγκρίνουν οι δημοτικοί μας σύμβουλοι.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι κάθε νέο διαμέρισμα θα χρειάζεται σίγουρα περισσότερες από μία θέσεις στάθμευσης και ότι αυτό θα συνεχίσει να ισχύει για τα επόμενα χρόνια, και ότι είναι επιτακτική ανάγκη τουλάχιστον 1,5 θέσεις στάθμευσης (κλειδί θέσης στάθμευσης) που περιλαμβανόταν στον προγραμματισμό για κάθε διαμέρισμα απορρίπτονταν πάντα από τα δημοτικά συμβούλια που προσέγγισα σχετικά, λέγοντας ότι δεν είχαν εξουσίες λήψης αποφάσεων επειδή αυτό οριζόταν ξεκάθαρα στην κρατική νομοθεσία — επομένως, τα δημοτικά μας συμβούλια είναι απλώς ανήμποροι αντικαταστάτες ενός μεγαλύτερο σύνολο.
Σήμερα μπορώ τώρα να διαβάσω τα ακόλουθα με τη φωνή του Heilbronner:
«Στην πρώτη φάση της κατασκευής, αναφέρει ο Jan Fries, η αναλογία βήματος ήταν 0,6. Για τη δεύτερη φάση κατασκευής, το κλειδί αυξήθηκε στο 0,8, αλλά η κατασκευή θα βασίζεται πλέον στο κλειδί των 0,5 θέσεων στάθμευσης ανά διαμέρισμα. Επιπλέον, τονίζει ο Φράις, το προγραμματισμένο γκαράζ της γειτονιάς μπορεί να καλύψει ανάγκες για χώρους στάθμευσης».
Voice of Heilbronn (25.03.2022: 31)
Όπως είναι τώρα το όλο θέμα, οι δημοτικοί μας σύμβουλοι έχουν λόγο. Γιατί τελικά αυτοί αποφασίζουν που λαμβάνει χρήματα ή άλλες παροχές από το κράτος και που τότε πρέπει να πληρώσει το λογαριασμό. Θα ήταν καλύτερα οι δημοτικοί μας σύμβουλοι να σκεφτούν πώς μπορούν να λυθούν τα προβλήματα και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν οι μελλοντικές προκλήσεις. Δεν χρειαζόμαστε κοινοβούλια (!) για αποφάσεις σχετικά με το ποιος επιτρέπεται να κερδίζει χρήματα και ποιος όχι — ούτε τοπικά συμβούλια.
Τώρα που έγινα λίγο πιο περίεργος, έψαξα τον κρατικό νόμο και παρουσιάζω τη σχετική παράγραφο εδώ:
§ 37
Χώροι στάθμευσης για μηχανοκίνητα οχήματα και ποδήλατα, γκαράζ(1) Κατά την κατασκευή κτιρίων με διαμερίσματα, πρέπει να δημιουργείται κατάλληλος χώρος στάθμευσης για μηχανοκίνητα οχήματα για κάθε διαμέρισμα (απαραίτητος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων). Κατά την ανέγερση άλλων κατασκευών και άλλων εγκαταστάσεων όπου αναμένεται κυκλοφορία εισόδου και εξόδου, πρέπει να δημιουργείται ο απαραίτητος αριθμός θέσεων στάθμευσης αυτοκινήτων σε τέτοιο αριθμό ώστε να επαρκούν για τη σωστή χρήση των εγκαταστάσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες. Αντί των απαραίτητων χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, επιτρέπεται η κατασκευή απαραίτητων γκαράζ. σύμφωνα με την παράγραφο 8, μπορούν επίσης να ζητηθούν γκαράζ. Έως και το ένα τέταρτο των απαραίτητων θέσεων στάθμευσης αυτοκινήτων σύμφωνα με την πρόταση 2 μπορεί να αντικατασταθεί με τη δημιουργία χώρων στάθμευσης ποδηλάτων. Θα δημιουργηθούν τέσσερις θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων για μία θέση στάθμευσης αυτοκινήτων. οι θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων που δημιουργούνται με αυτόν τον τρόπο δεν συμψηφίζονται με την υποχρέωση της παραγράφου 2.
(2) Πρέπει να προβλέπονται χώροι στάθμευσης ποδηλάτων κατά την ανέγερση κατασκευών όπου αναμένεται η είσοδος και η έξοδος της κυκλοφορίας ποδηλάτων. Ο αριθμός και η ποιότητά τους εξαρτάται από την αναμενόμενη τακτική ζήτηση (απαραίτητες θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων) με βάση τον τύπο, το μέγεθος και την τοποθεσία της εγκατάστασης. Οι απαραίτητες θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων πρέπει να είναι εύκολα προσβάσιμες από το χώρο της δημόσιας κυκλοφορίας και να επιτρέπουν αποτελεσματική αντικλεπτική προστασία. εάν πρόκειται να κατασκευαστούν για διαμερίσματα, πρέπει επίσης να προστατεύονται από τις καιρικές συνθήκες.
(3) Σε περίπτωση αλλαγών ή αλλαγών στη χρήση των εγκαταστάσεων, πρέπει να παρέχονται θέσεις στάθμευσης ή γκαράζ σε επαρκή αριθμό για να χωρούν τα πρόσθετα μηχανοκίνητα οχήματα και τα ποδήλατα που αναμένονται ως αποτέλεσμα της αλλαγής. Η πρόταση 1 δεν ισχύει για τη διαίρεση διαμερισμάτων ή έργων για τη δημιουργία πρόσθετου χώρου διαβίωσης μέσω επεκτάσεων, επεκτάσεων, αλλαγών χρήσης, προσθήκης ορόφων ή αλλαγής στέγης, εάν η οικοδομική άδεια ή η γνωστοποίηση του κτιρίου χρονολογούνται τουλάχιστον πέντε χρόνια πριν.
(4) Η αρχή οικοδομικής νομοθεσίας μπορεί να επιτρέψει την κατασκευή απαραίτητων χώρων στάθμευσης ή γκαράζ εντός εύλογου χρονικού διαστήματος μετά την ολοκλήρωση της εγκατάστασης. Πρέπει να αναστείλει την παραγωγή για όσο διάστημα και στο βαθμό που δεν υπάρχει αποδεδειγμένη ανάγκη για θέσεις στάθμευσης ή γκαράζ και οι χώροι που απαιτούνται για την παραγωγή διασφαλίζονται για το σκοπό αυτό με κτιριακά βάρη.
(5) Να δημιουργηθούν οι απαραίτητοι χώροι στάθμευσης ή γκαράζ
1. στο εργοτάξιο,
2. σε άλλο ακίνητο σε εύλογη απόσταση ή
3. με σύμφωνη γνώμη του δήμου σε οικόπεδο του δήμου.Η παραγωγή σε οικόπεδο εκτός του οικοπέδου πρέπει να διασφαλίζεται για το σκοπό αυτό με κτιριακό βάρος. Εάν το απαιτούν κυκλοφορικοί λόγοι, η αρχή οικοδομικής νομοθεσίας μπορεί, με τη συγκατάθεση του δήμου, να καθορίσει εάν οι χώροι στάθμευσης ή τα γκαράζ θα κατασκευαστούν στο εργοτάξιο ή σε άλλο χώρο.
...
Κρατικοί οικοδομικοί κανονισμοί για τη Βάδη-Βυρτεμβέργη (LBO) στην έκδοση της 5ης Μαρτίου 2010
αντιδημοκράτες
Θα ήταν χονδροειδές λάθος να υποθέσουμε ότι ακόμη και στην πιο επιτυχημένη δημοκρατία, όλοι οι πολίτες είναι δημοκράτες. Πιθανότατα, οι επιτυχημένες δημοκρατίες όχι μόνο προσελκύουν αντιδημοκράτες από όλες τις χώρες, αλλά αποτελούν επίσης ιδανικές βάσεις για εντελώς νέους αντιδημοκράτες. Μπορέσαμε να το παρατηρήσουμε ιδιαίτερα καλά πρόσφατα στις ΗΠΑ, και οι περισσότεροι από εμάς εξακολουθούμε να είμαστε συγκλονισμένοι από αυτό σήμερα.
Αλλά αυτό είναι μάλλον απολύτως απαραίτητο, γιατί αν όλοι ήταν καλοί, το καλό δεν θα υπήρχε πια. Και έτσι μπορείς να είσαι καλός δημοκράτης μόνο αν έχεις πάντα την επιλογή να είσαι και αντιδημοκράτης.
Και για να επιστρέψουμε σε εμάς τους Γερμανούς, ούτε το 1945 ούτε το 1989 γίναμε οικειοθελώς και σίγουρα όχι ένθερμοι δημοκράτες. Σε αυτά τα δύο «σημεία καμπής» οι υπάρχοντες δημοκράτες, τόσο στη Δύση όσο και στην Ανατολή, ήταν μια πολύ μικρή μειοψηφία, και πολύ λίγοι από αυτούς είχαν πράγματι λόγο στην περαιτέρω ανάπτυξη της δημοκρατίας.
Οι περισσότεροι από εμάς μπορούσαμε να το δούμε αυτό πολύ καλά στη δεκαετία του 1990, καθώς οι πιο υποσχόμενοι κομμουνιστές στη ΛΔΓ προήχθησαν εν μία νυκτί σε όλα τα γραφεία της ομοσπονδιακής γερμανικής δημοκρατίας και εξακολουθούν να έχουν λόγο στον δημοκρατικό λόγο μέχρι σήμερα.
Δεν μάθαμε τίποτα από τα λάθη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της δεκαετίας του 1950 έως τη δεκαετία του 1970, επειδή τουλάχιστον λίγοι εθνικοσοσιαλιστές εκεί απομακρύνθηκαν επανειλημμένα από τις δημοκρατικές τους θέσεις. Οι συνάδελφοί μας κομμουνιστές έχουν γλιτώσει από αυτό μέχρι σήμερα.
Εμείς -τουλάχιστον οι παλιότεροι ανάμεσά μας- μπορούσαμε επίσης να παρακολουθήσουμε πολύ καλά πώς οι αντιδημοκράτες ενσωματώθηκαν πλήρως στα δημοκρατικά κόμματα, μερικές φορές για δεκαετίες, και μετά, κατά κύματα, ας πούμε, ξανά και ξανά, μέσω νέων θεμέλια, πιστεύοντας ότι ήταν στο αριστερό ή στο δεξί περιθώριο νιώθουν ότι ήρθε ξανά η ώρα τους.
Και γι' αυτό πρέπει να αναγνωρίσετε, είτε σας αρέσει είτε όχι, ότι το φάσμα των δημοκρατικών κομμάτων στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι μικρότερο από όσο νομίζετε. Μου πήρε πολύ χρόνο για να μπορέσω να δεχτώ αυτό το γεγονός, ότι δηλαδή δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατικό κόμμα στα δεξιά του CSU και επίσης δημοκρατικό κόμμα στα αριστερά του SPD — εκτός από μερικά χαμένα, ίσως απλώς μπερδεμένα , πρόσωπα που έβαλαν δημοκρατικό μανδύα σε αυτά τα αντιδημοκρατικά κόμματα.
Το πραγματικά ενδιαφέρον πράγμα σχετικά με αυτό το θέμα είναι ότι δύσκολα... Victor Orban και Co εκτός — υπάρχουν πολιτικοί ή κόμματα που πιστεύουν ανοιχτά και πλήρως στην αντιδημοκρατική τους στάση.
Δηλαδή, αυτοί οι αντιδημοκράτες υποδηλώνουν ότι εν τω μεταξύ η δημοκρατία στις κοινωνίες μας —και αυτό μετά από όλες τις τελευταίες δεκαετίες— έχει καταστεί πραγματικά ικανή να κερδίσει την πλειοψηφία, και αυτοί οι αντιδημοκράτες πιστεύουν μόνο ότι μπορούν να αποτρέψουν εμάς τους ψηφοφόρους εξαπατώντας και εξαπατώντας μας.
γενέθλια της ημέρας
Οι Arturo Toscanini, Bela Bartok και Aretha Franklin
