Φωτογραφία ανάρτησης: Blogger | © 8212733 στο Pixabay
Περιεχόμενα
Social Media
Πολύ πρόσφατα, πολλά γουρούνια οδηγούνται ξανά στο χωριό την ίδια στιγμή, μεταξύ άλλων, πρόκειται για υποτιθέμενη ρατσιστική ή μη έμφυλη γλώσσα και πάλι για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Αυτήν τη στιγμή διαβάζω πολλά για το πόσο επικίνδυνα είναι όχι μόνο το TikTok και το WhatsApp, αλλά και για το γεγονός ότι ακόμη και το εντελώς σκονισμένο Facebook - στην πραγματικότητα αφορά μόνο άτομα άνω των 60 ετών - έχει γίνει πλέον θέμα μεταξύ της ομοσπονδιακής μας κυβέρνησης και της υπεύθυνος προστασίας δεδομένων είναι. Και από χθες, αυτό έχει γίνει ακόμη και επείγον ζήτημα σε μια από τις εθελοντικές μου δουλειές.
Τώρα μπαίνω στον πειρασμό να κάνω το καλύτερο για τον εαυτό μου και —για άλλη μια φορά— να κλείσω επιτέλους τους λογαριασμούς κοινωνικών μέσων που επανενεργοποίησα πρόσφατα. Τελευταία με είχε Herbert Burkhardt με κίνητρο να τα χρησιμοποιήσει για την επερχόμενη προεκλογική εκστρατεία. Και αφού έχω ξαναπάει εκεί, όχι μόνο άνοιξα δωρεάν ψηφοφόρους, αλλά και μερικούς λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την EUROPA-UNION Heilbronn. Και για να μπορέσω να το κάνω αυτό, έπρεπε επίσης να δημιουργήσω ξανά λογαριασμό στο Facebook.
Και για άλλη μια φορά έπρεπε να συνειδητοποιήσω ότι εκτός από το Linkedin - το οποίο χρησιμοποιώ μόνο για να μπορώ να έρθω σε επαφή με συντρόφους, συναδέλφους και γνωστούς - και το κάπως σκονισμένο Twitter, όλα τα άλλα κανάλια κοινωνικής δικτύωσης από μόνα τους μου προκαλούν μόνο πονοκέφαλο.
Ω, πόσο θα ήθελα να κάνω απλώς κλικ στο αντίστοιχο κουμπί "διαγραφή λογαριασμών"! Αλλά μετά πρέπει να θυμηθώ ότι υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους εξακολουθεί να είναι σημαντικό να χρησιμοποιούνται τέτοια μέσα. Ως εκ τούτου, προτού ενδώσω ξανά στο ένστικτό μου, θα ήθελα να ρωτήσω τους αναγνώστες μου: Τι συμβουλή μπορείτε να μου δώσετε με ήσυχη τη συνείδησή μου;
Προσθήκη (22.3.2023)
Αφού σχεδόν κανείς δεν ενδιαφέρθηκε πραγματικά, μπόρεσα να διαγράψω τους αντίστοιχους λογαριασμούς μου σήμερα χωρίς καμία σημαντική ανησυχία. Αν θέλετε να διατηρήσετε επαφή μαζί μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μπορείτε να το δοκιμάσετε στο Twitter και στο Linkedin.
Blogger
Είμαι blogger και, παρόλο που κατά καιρούς έχω λάβει κατάρτιση και περαιτέρω εκπαίδευση στη δημοσιογραφία και γράφω τακτικά δημοσιογραφικά άρθρα για εφημερίδες, δεν είμαι δημοσιογράφος. Η δημοσιογραφία και το blogging είναι δύο θεμελιωδώς διαφορετικές δραστηριότητες που έχουν επίσης εντελώς διαφορετικούς στόχους.
Περίπου δημοσιογράφοι, εφημερίδες και περιοδικά Έχω ήδη γράψει τις δικές μου αναρτήσεις. Το ιστολόγιό μου εδώ προορίζεται να χρησιμεύσει ως καλό παράδειγμα blogging. Blogger γράφουν ως επί το πλείστον σε πρώτο πρόσωπο και μην κρατούν πίσω με την προσωπική τους γνώμη.
Και όσο είμαι σε αυτό, θα αφήσω τον Αντόρνο να πει ξανά τη γνώμη του. Από όσο γνωρίζω δεν έχει γράψει τίποτα για μπλόγκερ, αλλά έχει εκφράσει την πολύ προσωπική του άποψη για τους δημοσιογράφους, η οποία κορυφώνεται στην παρακάτω δήλωση.
«Η «έλλειψη πνεύματος» των δημοσιογράφων, η πορνεία των εμπειριών και των πεποιθήσεών τους μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο ως το αποκορύφωμα της καπιταλιστικής πραγμάτωσης».
THEODOR W. ADORNO, MINIMA MORALIA (14η ΕΚΔΟΣΗ 2022 [1951]: 263)
Προσθήκη
ο Peter Schulze με τράβηξε σε μια ανάρτηση από Jurgen Zietlow από τον Οκτώβριο του 2019, ο οποίος έκανε την ερώτηση στο medien.de: Τι διακρίνει τους bloggers, τους influencers, τους δημοσιογράφους, τους συντάκτες και τους συγγραφείς;
πρόκληση
Μερικοί φοιτητές θα ήθελαν να παρακολουθήσουν «κλασικές» διαλέξεις επειδή λέγεται ότι μπορούν να ακολουθήσουν καλύτερα τον καθηγητή εκεί. Ως λέκτορας, δεν έχω τίποτα εναντίον τέτοιων διαλέξεων, αλλά θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι πρωτίστως αυτό που λέει ο καθηγητής κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας διάλεξης - δηλαδή η ερμηνεία του στη θεματική ανάγνωση. Και μετά για το τι προκύπτει κατά τη διάρκεια αυτών των διαλέξεων στην αμοιβαία ανταλλαγή για το θέμα. Δεν πρόκειται για το να διαβάζεις δυνατά όπως παλιά από παιδικά βιβλία στο νηπιαγωγείο και στο δημοτικό.
Ως φοιτητής, είναι πολύ σπορ αν κλείσεις τέτοια «κλασικά» μαθήματα και μετά ικανοποιηθείς με το γεγονός ότι ξέρεις περίπου σε ποια βιβλιογραφία βασίζονται οι διαλέξεις. Είναι ακόμα πιο σπορ αν δεν παρακολουθήσετε ούτε μία διάλεξη ως αποτέλεσμα. Λίγο αξιοθαύμαστο αν τότε ως φοιτητής γράψετε επίσης με επιτυχία την αντίστοιχη εξέταση - αλλά κάποιοι μπορεί να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι αυτό έχει κάτι σαν τζογαδόρος.
Ωστόσο, είναι εντελώς παράξενο αν αποφασίσατε να ενεργήσετε με αυτόν τον τρόπο μόνοι σας και πρέπει να συνειδητοποιήσετε στην αρχή της εξέτασης ότι μπορείτε να κάνετε λίγα ή τίποτα με τις ερωτήσεις του καθηγητή και μετά να επιμείνετε ότι ο καθηγητής έκανε τις λάθος ερωτήσεις. .
Επομένως, η συμβουλή μου είναι να παρακολουθήσετε απλώς διαλέξεις που έχουν κλείσει ή ακόμα καλύτερα, να ασχοληθείτε με το θέμα που παρουσιάζεται εκεί πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη διάλεξη.
Υποστηρίζω ότι, εκτός από το 5% που αναφέρεται, όλοι οι συμμετέχοντες μπορούν να ολοκληρώσουν με επιτυχία τέτοια μαθήματα. Η συμβουλή μου: διαβάστε, ακούστε, σκεφτείτε, ρωτήστε, ακούστε, διαβάστε κ.λπ. και αμέσως.
