2.3.02022

Φωτογραφία ανάρτησης: Masquerade | © Pixabay

Περιεχόμενα

Μεγάλη έκπληξη

Έχω ξεπεράσει τελείως την αφέλεια με την οποία κινούνται οι υπεύθυνοι πολιτικοί μας στον κόσμο! Και τι κίνδυνο θέτουν τώρα για όλη την ανθρωπότητα!

Από το 1999 Ο Βλαντιμίρ Πούτιν στην εξουσία και λίγο αργότερα ανακοίνωσε στον κόσμο ότι σκοπεύει να ενεργοποιήσει εκ νέου το σοβιετικό σύστημα — μεγαλύτερο και πιο όμορφο από ποτέ.

Το 2004 οι Αμερικανοί ήταν ακόμη σε θέση να πείσουν την Ευρώπη να πάρει χώρες όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία ή η Βουλγαρία και η Ρουμανία κάτω από την κοινή προστατευτική ασπίδα της Δύσης. Αλλά έχουμε ήδη το 2008 Άνγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί έδειξε στη Δύση τα όρια για το πόσο μακριά, κατά τη γνώμη τους, θα μπορούσε να φτάσει η Ευρώπη. Η Ουκρανία και η Γεωργία, μεταξύ άλλων, εκδιώχθηκαν ρητά!

Έτσι, για πρώτη φορά τέθηκαν τα όρια για την αποκατάσταση του σοβιετικού συστήματος από τον Πούτιν και και τα δύο κράτη, όπως και η Λευκορωσία, πουλήθηκαν στη Ρωσική Ομοσπονδία.

Με μεγάλη φανφάρα (κοιτάξτε όλοι τι κάνω, οπότε δεν μπορείτε να πείτε μετά ότι δεν ήξερες τίποτα!) Ο Πούτιν άρχισε να χτίζει τις ένοπλες δυνάμεις του για μια αντιπαράθεση με τη Δύση το αργότερο μέχρι το 2010. Σύμφωνα με το σχολικό βιβλίο, ήταν σαφές σε όλους τους εμπλεκόμενους ότι θα ήταν επίσης ικανοί για μια τέτοια αναμέτρηση από το 2020 και μετά.

Τι έκαναν οι πολιτικοί μας; Ακριβώς αυτό που κάνουν πάντα, που δεν είναι απολύτως τίποτα και περιμένουν να περάσουν όλα μόνα τους! Το γελοίο παιχνίδι σε αυτή την περίπτωση ήταν ότι όλοι οι πολιτικοί μας βασίζονταν στον θάνατο του Πούτιν (πολιτικό ή βιολογικό) προτού μπορέσει να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις και τις εξαγγελίες του.

Και πολύ λογικά, ο Πούτιν συνέχισε το παιχνίδι και ενημέρωσε τη Δύση για κάθε ένα από τα επερχόμενα βήματά του.

Πρώτον, στην περίπτωση της Λευκορωσίας, φρόντισε η Δύση να τηρήσει τα παζάρια της (!) και να θυσιάσει τους δημοκρατικούς Λευκορώσους χωρίς δισταγμό. Και όταν, σε αντίθεση με όλες τις προσδοκίες (Δύση και Ανατολή), η ίδια η Ουκρανία έγινε δημοκρατική πιο γρήγορα από το αναμενόμενο, ανακοίνωσε για άλλη μια φορά (!) ότι άρχισε να κάνει πράξη τις υποσχέσεις του.

Αλλά για να είμαι στην ασφαλή πλευρά, αυτός—γιατί δεν είναι τρελός! — Η Κριμαία κατελήφθη για πρώτη φορά το 2014. Στη συνέχεια, όταν η Δύση δεν έκανε τίποτα, όπως υποσχέθηκε το 2008, συνέχισε στο Ντονμπάς και κοίταξε ξανά αν η Δύση είχε αλλάξει γνώμη. Ενδιάμεσα έπαιξε λίγο στην περιφέρεια και αντασφαλίστηκε και στους Κινέζους. Όλα αυτά όχι σε μυστικές διαπραγματεύσεις ή συμβόλαια, αλλά εντελώς ανοιχτά και κατανοητά για όλους!

Όταν τα στρατεύματά του ήταν πλέον πλήρως έτοιμα για πόλεμο το 2021, τα έβαλε να αναπτυχθούν στα δυτικά της αυτοκρατορίας του σε μια πρώτη φάση μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου 2021, σύμφωνα με τα σχολικά βιβλία.

Αυτή θα ήταν η τελευταία ευκαιρία της Δύσης να σταματήσει την παρακμή της Ουκρανίας. Μισώ να αναφέρομαι στο δικό μου Επιστολή από το Advent 2021, που μάταια δημοσίευσα σε όλα μου τα κανάλια. Οι υπεύθυνοι πολιτικοί μας έβαλαν για άλλη μια φορά το κεφάλι τους στην άμμο και έτσι σφράγισαν επιτέλους τη μοίρα του ουκρανικού λαού.

Βρισκόμαστε τώρα στην αρχή ενός πολέμου που δεν μπορώ να πω πόσο μακριά σκοπεύει να φτάσει ο Πούτιν το 2022 λόγω έλλειψης δικής μας νοημοσύνης. Αλλά τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η ΕΕ έχουν δώσει σήμα στον Πούτιν ότι οτιδήποτε βρίσκεται εκτός της επικράτειας του ΝΑΤΟ — η φτωχή Φινλανδία και η Σουηδία!

Αλλά αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή — και από μόνο του γιατί οι πολίτες ξυπνούν και είναι τρομοκρατημένοι με τον Πούτιν. θα ήταν καλύτερα να κατήγγειλαν τους δικούς τους ένοχους! — είναι πλέον κίνδυνος για όλη την ανθρωπότητα.

Η υπεροχή της πολιτικής εξακολουθεί να ισχύει και όλο το στρατιωτικό προσωπικό -συμπεριλαμβανομένου του ρωσικού- πρέπει να είναι σε θέση να αξιολογήσει τη δική του πολιτική πλευρά καθώς και αυτή του εχθρού, προκειμένου να αξιολογήσει τις καλύτερες επιλογές για την υπεράσπιση της χώρας τους.

Οι ηλίθιες, ναι, οι τελείως ανόητες αντιδράσεις των δυτικών πολιτικών, που τώρα φέρνουν στο παιχνίδι τα πάντα και τίποτα, που ξαφνικά αμφισβητούν συμφωνίες ετών (!) και κάνουν τις πράξεις τους εντελώς απρόβλεπτες για τον στρατιωτικό αντίπαλο, είναι απειλητικές για τη ζωή ολόκληρου του κόσμου μας. !

Μέχρι πρόσφατα, ο Πούτιν είχε ακόμα τη δυνατότητα να δοκιμάσει στην Ουκρανία εάν θα μπορούσε να κατακτήσει αυτή τη χώρα. Και η Δύση έχει μέχρι στιγμής υποθέσει ότι δοκιμάζει εάν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις θα αιμορραγήσουν μέχρι θανάτου στην Ουκρανία.

Οι υπεύθυνοι πολιτικοί πρέπει τώρα να ομολογήσουν στους πολίτες τους ότι οι ίδιοι οργάνωσαν αυτό το παιχνίδι, αλλιώς όλοι αυτοί οι πολιτικοί διακινδυνεύουν τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Αλλά πιθανότατα θα ρισκάρουν με παγκόσμιο πόλεμο μόνο και μόνο για να μην χρειαστεί να παραδεχτούν ότι είναι εντελώς παραμελημένες ηθικά και άδειες φιγούρες ως προς το περιεχόμενο.

μητρώο λόμπι

Το σημερινό θέμα του Heilbronner Voice (02.03.2022/4/XNUMX: XNUMX) στην πραγματικότητα ταιριάζει πολύ καλά με την άποψή μου "Ευρωπαίο τραπέζι των τακτικών". Κρίστοφερ Ντονάουερ σημειώνει (02.03.2022/2/XNUMX: XNUMX) ότι το μητρώο του λόμπι είναι ένα πρώτο βήμα και «η διαφάνεια... [είναι] ο ακρογωνιαίος λίθος μιας λειτουργικής δημοκρατίας». Ποιος θα ήθελε να τον αντικρούσει;

Όπως μπορείτε να δείτε, σχεδόν όλοι οι πολίτες έχουν πραγματικά αναγνωρίσει τα προβλήματα της δημοκρατίας μας και τώρα προσπαθούν να γυρίσουν όλες τις πιθανές βίδες. Η δημοκρατία μας αξίζει βεβαίως όλες τις προσπάθειές μας και η διαφάνεια σε όλες τις αποφάσεις και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων δεν έχει βλάψει ποτέ, το πολύ στους λαθρέμπορους και τους πολιτικούς των παρασκηνίων.

Έτσι, πιθανότατα σύντομα θα μπορέσουμε να δούμε πώς οι λομπίστες αμβλύνουν σιγά-σιγά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν κατά του καθεστώτος Πούτιν, η μία μετά την άλλη, εάν όντως επιβληθούν καθόλου. Και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γνωρίζουμε τουλάχιστον τους λομπίστες πίσω από αυτές τις διαδικασίες. Διότι δεν θέτει ανοιχτά κάθε Γερμανός «ολιγάρχης» τα προσωπικά του οικονομικά συμφέροντα πάνω από το κοινό καλό όλων των πολιτών της Ένωσης.

Τραπέζι ευρωπαίων τακτικών

Εάν ένα τραπέζι των τακτικών γνωρίζει μόνο ένα θέμα όλο το βράδυ, τότε αυτό είναι ένα αναμφισβήτητο σημάδι ότι αυτό το θέμα είναι στην πραγματικότητα ένα. Και έτσι συζητήσαμε χθες όλο το βράδυ για τον πόλεμο της Ουκρανίας.

Φυσικά και οι συμμετέχοντες αναζήτησαν λύσεις για να μπορέσουν να αποκλείσουν στο μέλλον τέτοιου είδους απάνθρωπα περιστατικά. Και χάρηκα ιδιαίτερα που όχι μόνο ένας συζητητής είδε τα αίτια της ευρωπαϊκής αποτυχίας στα γεγονότα της επαγγελματικής πολιτικής, όπου μια «πολιτική κάστα» αγνοεί όλο και περισσότερο τους ανθρώπους και τη δημοκρατία, λαμβάνοντας αποφάσεις που είναι εντελώς ξένες προς τη ζωή και επικίνδυνες για τη ζωή και λαμβάνει μέτρα που δεν είναι ούτε πρόσφορα ούτε βιώσιμα μακροπρόθεσμα.

Αυτό ταιριάζει πολύ με τη σημερινή αναφορά της Heilbronner Voice σχετικά με μια εκδήλωση του SPD του Heilbronn, όπου Γιόσιπ Γιουράτοβιτς πολύ νηφάλια: "Εμείς οι Ευρωπαίοι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση στην οποία πρέπει να τηρούμε τις υποσχέσεις." (Heilbronner Voice, 02.03.2022 Μαρτίου 3: XNUMX) Με αυτό επιβεβαιώνει πραγματικά ειλικρινά ότι η επαγγελματική πολιτική, πέρα από όλα τα κομματικά όρια, επηρεάζει εμάς τους πολίτες. είπε ψέματα μέχρι σήμερα — τουλάχιστον σε θέματα που επηρεάζουν την Ευρώπη μας.

Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι απομακρύνουμε όλο και περισσότερους πολίτες από τη δημοκρατία μας, άλλοι ανοιχτά και άλλοι απλώς «με τα πόδια».

Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι πιθανώς η τελευταία ευκαιρία για όλους μας όχι μόνο να αναδιοργανώσουμε τις ένοπλες δυνάμεις μας απέναντι σε μια υπαρξιακή απειλή, αλλά και τη δημοκρατία μας στο σύνολό της. Και αυτό περιλαμβάνει να καταστεί αδύνατο για όλους τους πολίτες να περάσουν ολόκληρη τη ζωή τους ως πολιτικοί. Όλα τα αντίστοιχα αιρετά αξιώματα μπορούν να συνοδεύονται μόνο δύο φορές από ένα και το αυτό πρόσωπο, ξεκινώντας από τον Ομοσπονδιακό Πρόεδρο, αυτό ισχύει για τους Καγκελαρίους και τους Πρωθυπουργούς καθώς και για όλα τα μέλη όλων των κοινοβουλίων. Ωστόσο, δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος ότι οι πολιτικοί συνεχίζουν να τρέφονται από την κοινωνία μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους· μάλλον, το πραγματικό νόημα και σκοπός είναι ότι μετά τη δραστηριότητά τους ως εκπρόσωποι του λαού, μπορούν να επιστρέψουν στο αρχικό τους επάγγελμα ή εάν δεν είναι διαθέσιμο, σε ένα επάγγελμα επιστροφή στην επαγγελματική κατάρτιση.

Το χθεσινό επιχείρημα ότι κάθε επάγγελμα θα είχε αλλάξει εντελώς μετά από 8 χρόνια μπορεί να αντιμετωπιστεί καταβάλλοντας στις εταιρείες ενίσχυση ένταξης για πολιτικούς και προσφέροντας επίσης την κατάλληλη περαιτέρω κατάρτιση.