12.4.02023

Φωτογραφία ανάρτησης: Ποδήλατα | © Andrzej Rembowski από το Pixabay 

Χαλαρό κανόνι

Έχουμε συνηθίσει το γεγονός ότι οι διαδηλωτές μας για το Πάσχα δεν είναι παρά προπαγανδιστές του σοβιετικού κομμουνισμού. Ωστόσο, πρέπει ακόμη να συνηθίσουμε το γεγονός ότι οι ευρωπαίοι πολιτικοί έχουν επίσης προφανώς χάσει το μυαλό τους.

Μετά το γαλλικό Gröfaz Charles de Gaulle υπάρχει τώρα ένας άξιος διάδοχος που έχει κι αυτός το ίδιο μέγεθος Ναπολέων Βοναπάρτης μπορεί να συμβαδίσει, δηλ Εμμανουήλ Macron. Και οι τρεις συμφωνούν ότι η Γαλλία είναι, ή τουλάχιστον πρέπει να γίνει, το μοναδικό Μεγάλο Έθνος στον κόσμο. Ο Μακρόν αναθέτει μόνο έναν παρόμοιο ρόλο στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να κάνουν ένα μεγάλο βήμα πίσω στο μέλλον — τουλάχιστον σύμφωνα με τους Γάλλους φίλους μας.

Και όχι, αυτό δεν είναι κάτι εντελώς νέο από το οποίο ξαφνικά ξαφνικά μας εκπλήσσει, αλλά αυτή ήταν η γαλλική ατζέντα εδώ και χρόνια, που μέχρι πρόσφατα — ακόμα και σήμερα! — μοιράστηκαν επίσης πολλοί Γερμανοί πολιτικοί· ακριβώς όπως επέβαλαν μια βιαστική σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας ή κατέστρεψαν εντελώς την Μπούντεσβερ για δεκαετίες. Μέχρι το 2021, η «ανοικτή στρατηγική αυτονομία» ήταν η πανάκεια σε όλα τα μεγάλα κόμματα. Κρίστιαν Μος το έχει ήδη τον Νοέμβριο του 2021 επικρίνεται εδώ σε αυτό το ιστολόγιο.

Τώρα όμως είναι Εμμανουήλ Macron εντελώς τρελό και έτσι ανοίγει το δρόμο για μια αποχώρηση των ΗΠΑ από την Ευρώπη — ένας πιθανός νέος (παλιός) Ρεπουμπλικανός πρόεδρος των ΗΠΑ σίγουρα θα το χρησιμοποιήσει ως πρότυπο το 2024. Αν οι Γάλλοι πιστεύουν ότι αυτό θα τους δώσει πρωταγωνιστικό ρόλο στην Ευρώπη, είτε με ρωσική είτε με κινεζική βοήθεια, θα κάνουν πάλι λάθος αυτή τη φορά. Καμία χώρα στην Ευρώπη δεν είναι αρκετά μεγάλη για να είναι πραγματικά μεγάλη, και σίγουρα όχι η Γαλλία!

Το μόνο πράγμα που έχει καταφέρει πλέον ο Μακρόν είναι ότι μετά το 2008 η μοίρα της Ουκρανίας σφραγίστηκε ξανά για τα επόμενα χρόνια. Οι ΗΠΑ θα πρέπει τώρα να επικεντρωθούν στην Ταϊβάν, την Ιαπωνία και την Κορέα και να αφήσουν τη Ρωσική Ομοσπονδία στην Ευρώπη (προς το παρόν) - όλοι οι διαδηλωτές του Πάσχα μπορούν να είναι ικανοποιημένοι εάν όλα πάνε όπως έχουν τώρα, τότε μπορούν επιτέλους να ξεπνέουν ειρηνικά τα γηρατειά τους υπό τη Σοβιετική Κομμουνισμός.

Φόρουμ & αναρτήσεις

Πάντα χαίρομαι όταν κάποιος χρησιμοποιεί το φόρουμ του ιστολογίου. ο Peter Schulze χθες η συζήτηση εκεί για το θέμα "Μια Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση' εμπλουτισμένη με μια άλλη απάντηση και ταυτόχρονα συμπληρωμένη με δύο ενδιαφέροντα έγγραφα για λήψη. Ωστόσο, αυτά τα έγγραφα μπορούν να προβληθούν και, εάν είναι απαραίτητο, να ληφθούν μόνο από εγγεγραμμένους χρήστες του φόρουμ.

Χάρηκα και με ένα άρθρο από χθες Όλιβερ Γουόλ στους New York Times, που ταιριάζει πολύ καλά με την ανάρτησή μου στο blog "σκέψειςκαι τιτλοφορείται «Μπορεί η ευφυΐα να διαχωριστεί από το σώμα;» Συνέδεσα αυτό το άρθρο εκεί ως προσθήκη, από όπου οι αναγνώστες του ιστολογίου μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτό το άρθρο δωρεάν.

Τροχόσπιτο

Τα κόμματα του Heilbronn μπορούν να δημοσιεύουν τη μια φωτογραφία τύπου μετά την άλλη, δεν αλλάζει το γεγονός ότι η τιμονιέρα στο σιδηροδρομικό σταθμό είναι μια εντελώς υπερτιμημένη κακή επένδυση, η οποία θα κοστίσει πολύ, πάρα πολύ σε εμάς τους πολίτες μέχρι να κατεδαφιστεί - που θα έλα κάποια στιγμή. Ανεξάρτητα από το ερώτημα τι δεν θα μπορούσε να γίνει με αυτά τα πεταμένα χρήματα, κουβέντιασα χθες Ντέτλεφ Στερν τι άλλο θα μπορούσε να γίνει για αυτή τη δυστυχία;

Όλοι όσοι εξαρτώνται πραγματικά από τα ποδήλατα και τον σταθμό συνεχίζουν να παρκάρουν τα ποδήλατά τους γύρω από το σταθμό. υπάρχουν και άλλα ηλεκτρικά σκούτερ (E-σκούτερ) κάθε είδους.

Και τι θα μπορούσες να κάνεις με την τιμονιέρα; Η ιδέα μας θα ήταν να το επεκτείνουμε σε ενοικίαση ποδηλάτου και πιθανώς σκούτερ. Τότε θα ήταν περισσότεροι από 120 Οι θέσεις στάθμευσης για ποδήλατα δεν θα ήταν άδειες, αλλά θα ήταν εξοπλισμένες με συνοδούς ενοικίασης, τους οποίους θα μπορούσαν στη συνέχεια να δανειστούν οι ταξιδιώτες που φτάνουν με τρένο — ίσως ακόμη και από τον σταθμό αναχώρησης.

Αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα των πολλών ποδηλάτων που χρησιμοποιούνται στην πραγματικότητα μπροστά από τον σταθμό. Περισσότερες θέσεις στάθμευσης, τουλάχιστον καλυμμένες, θα πρέπει να ακολουθήσουν εδώ μια μέρα. Ο χώρος στάθμευσης Experimenta έδειξε ότι κάτι τέτοιο μπορεί να λειτουργήσει και στο Heilbronn.

Και εάν το Heilbronn αποκτήσει μια μέρα έναν πλήρως ανεπτυγμένο σταθμό λεωφορείων δίπλα στον κεντρικό μας σιδηροδρομικό σταθμό, θα μπορούσε να ενσωματωθεί εκεί ένας υπόγειος χώρος στάθμευσης για ποδήλατα, όπως σε άλλες μεγαλύτερες πόλεις, που θα ήταν κατάλληλος για αρκετές εκατοντάδες ποδήλατα.

---